อนุทิน 134046

ชีวิตมีสิ่งที่ให้เราเรียนรู้อีกมาก

   วันนี้ตอนเช้าไปธนาคาร แล้วต้องรีบไปทำงาน เราก็รีบ ธนาคารก็คนเยอะมากๆจนต้องจอดรถห่างจากธนาคารเกือบ 500 เมตร คนก็มารอหน้าธนาคารเยอะมาก แล้วข้างโต๊ะเราก็มีคุณป้าเดินเข้ามา แกเป็นชาวบ้านเดินหลังคร่อมๆ ผอมผิวคล้ำ มือแกกำเงินมาแน่น เราสังเกตได้เห็นแบงค์พัน แบ่งยี่สิบ แล้วก็เหรียญบาท เดินมาโต๊ะข้างๆ ถามพนักงานว่าป้าจะโอนเงินทำยังไง แค่นี้เองความคิดเราที่กำลังหงุดหงิดหงุ่นหง่าน มันกลับเหมือนโลกหยุดหมุน พนักงานยังไม่ละสายตาจากคอมพิวเตอร์แต่ตอบคำถามป้าว่า "เขียนใบโอนแล้วหรือยัง" แล้วจึงเงยหน้ามองป้า เราก็ดูว่าประโยคสนทนาต่อไปจะว่าอย่างไร ประโยคต่อมาเป็นองพนักงาน..."เชิญนั่งครับป้าเดี๋ยวผมทำให้"

    เหตุการณ์วันนี้มันทำให้เราได้คิด เรานั้นคิดอะไร ความคิดมันไปไวกว่าสมองมากมายเหลือเกิน หยุดมองสิ่งดีๆที่มันมีอยู่รอบตัวเราดีกว่า อย่ารีบร้อนกับการใช้ชีวิตนักเลย ค่อยๆก้าวอย่างมีสติ ทำสิ่งดีๆให้เกิดขึ้นบนโลกดีกว่า