อนุทิน 127337
busara
เขียนเมื่อห่างหายมานาน คิดถึง gotoknow
วันนี้ขอคุยเรื่องความเหงาและความเศร้า
มันเป็นอะไรที่ทุกคนไม่อยากมีไม่อยากได้ แต่ช่วงหนึ่งในชีวิตมันจะผ่านเข้า มากน้อยตามแต่เราตัดสินใจ เราอาจคิดว่าของเราทุกข์มากมาย แต่มองดูคนอื่น อาจจะมากกว่าเรา แต่เราก็จะไม่เปรียบเทียบความคิดนี้กับคนอื่น เพราะต่างก็เกิดมาในสภาวะที่แตกต่างกัน การรับรู้รสความทุกข์ก็ต่างกัน ความรู้สึกลึกๆๆๆที่อ้างว้าง ไม่ใช่กับคู่รัก แต่เป็นกับลูกที่กำลังย่างเข้าสู่วัยรุ่นที่ควบคุมอารมณ์อันแปรปรวนของตัวเองไม่ได้ ประกอบกับความห่างไกลที่ไม่ได้อยู่กับครอบครัว ทำให้ลูกเหงา วังเวง เบื่อหน่าย และเซ็ง เราผู้เป็นแม่ที่อยู่ห่างไกลลูกทำได้แค่ภาวนาให้ลูกปลอดภัย ให้ลูกประสพผลสำเร็จในการเรียน การดำรงชีวิต ให้แคล้วคลาดจากอันตรายทั้งปวง ให้ลูกมีความสุขความเจริญ เราได้แต่พร่ำสวดมนต์ ถ้าเราสามาถแบ่งชีวิตกึ่งหนึ่งของตัวเราให้ลูกได้ เราก็จะทำ ที่แบ่งกึ่งหนึ่งเพราะเราจะได้มองดูความสำเร็จของลูกไปพร้อมๆกัน และกึ่งหนึ่งของชีวิตที่เราเหลือ ก็เก็บไว้เผื่อลูกอีกด้วย ความทุกข์ที่คิดถึง มันช่างทรมาน เมื่อได้ข่าวความกังวลของลูก ไม่ว่าจะเล็กน้อยสักแค่ไหน เราก็รู้สึกว่ามันเยอะแยะ เราอยากแบ่งความกังวลของลูก เฝ้าบอกซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้อดทน ต้องสู้ เป็นกำลังใจให้เสมอ จะอยู่เคียงข้าง จะคอยดันหลังเมื่อล้ม จะคอยพยุงเมื่อเซและจะคอยดึงขึ้นเพื่อให้ลุกขึ้นสู้ได้อีก ใกล้วันแม่ทีไร ก็จะรู้สึกถึงความรักที่เรารักลูก ยิ่งถ้าไม่ได้เจอลูก ก็ยิ่งคิดถึง ความจริงก็คิดถึงอยู่ทุกวัน แต่วันใดก็ตามที่เป็นวันแห่งครอบครัว แล้วไม่ได้เจอลูก มันก็ทำให้คิดถึงมากขึ้นไปอีก ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะรักใครได้มากเท่ากับลูก และก็เป็นความจริง ที่อยู่ด้วยแล้วเรารู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย มีความสุขที่ได้เห็น ได้มอง
บ่นมาก็ตั้งเยอะ เพียงแค่อยากจะระบายความอัดอั้นที่คิดถึงลูก อาจจะไม่ได้ประโยชน์กับเพื่อนๆ แต่เพื่อนๆๆๆที่อ่านให้คำแนะนำติชมได้นะคะ ขอบคุณทุกท่านที่เสียเวลาอ่านอนุทิน
ความเห็น (4)
ยินดีต้อนรับการกลับมาอีกคราหนึ่งครับ ;)...
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
คุณมะเดื่อก็เป็นเม่ และช่วงหนึ่งที่ลูกไปเรียนเชียงใหม่ ก็มีความรู้สึกเช่นเดียวกับคุณ ลูกเป็นผู้หญิงก็ยิ่งห่วงมาก ยิ่งขึ้นเป็นร้อยเท่าพันทวี แต่เพราะจะบอกกับลูกอยู่เสมอ ๆ ว่า " ลูกต้องทำได้ ลูกต้องไม่อ่อนแอ ลูกต้องเข้ม แข็งเอาชนะปัญหาทุก ๆ อย่างได้...แม่เชื่อในตัวลูก " ในที่สุด ลูกก็ประสบกับความสำเร็จในชีวิตจ้ะ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
ขอบคุณค่ะ และขอแสดงความยินดีที่ลูกประสพความสำเร็จ กลับสู่อ้อมกอด ชื่นใจจัง ใช่ค่ะ สิ่งที่เราคิดเมื่อลูกห่างไกลคือลูกทำได้ เชื่อใจลูก ไว้ใจลูก ลูกเราต้องชนะและผ่านอุปสรรคทุกอย่างได้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ สู้ๆๆๆๆ