อนุทิน 126050

เมื่อคืนตื่นกลางดึกเพราะลืมกินยาแก้แพ้หายใจไม่สะดวก มานั่งหน้าคอมอ่านบันทึกของสมาชิกGotoKnow ประมาณตี 5 ก็ง่วง ไม่อยากขึ้นไปนอนบนห้องนอนจึงเอนหลังที่เก้าอี้ผ้าใบ โดยที่ไม่ปิดไฟ งีบไปก็ตกใจที่เหมือนมีเงาดำๆของสัตว์ เหมือนวัวเขางุ้มก้มหัวพุ่งมาใส่ ลืมตาขึ้นมาก็เห็นไฟเปิดสว่างอยู่เดี๋ยวก็จะสว่างแล้วก็นอนต่อพอจะงีบก็เหมือนเดิมอีก วัวสีดำๆเขางองุ้มตัวนั้นวิ่งมาแล้วกระโจนผ่านตัวเราไปอีก ...มันอะไรกัน นึกถึงเจ้าโอเว่น ลาบาดอร์สีดำของเราที่ตายไปเพราะถูกวางยา มันโกรธที่เราไม่ได้ทำบุญให้มันหรืออย่างไร จึงปิดไฟและไปนอนบนห้องนอนมาตื่นสายตอนได้ยินเสียงพ่อกวาดใบไม้หน้าบ้าน ก่อนจะออกบ้านไปทำงานเล่าให้พ่อฟัง พ่อถามย้ำว่าเป็นวัวใช่ไหมเป็นเพราะแม่ไปนอนขวางทางเดินท่านนะสิ พ่อเลี้ยงไว้ข้างบนเอาดอกไม้กราบท่านทุกวันขอให้ท่านช่วยคุ้มครองดูแลบ้านให้ สักพักก็ไปเอารูปวัวที่ทำด้วยโลหะเป็นเงินหรือตะกั่ว ที่เป็นรูปวัวมาวางให้ดู 3ตัว ถามว่าตัวไหน เราชี้เลยว่าตัวนี้แหละที่วิ่งมาไล่ขวิดเราสีมอๆ เขางุ้มดุเหมือนมีควันฟุ้งออกมาด้วย....อึ้งเลยนะ พ่อทำหน้ายิ้มๆว่าได้มาจากครูบาแสน เราแขวนพระอยู่ไม่เป็นไรนะ ไม่ใช่ทุกคนที่จะเห็นนะ

[KRUDALA]

สวัสดีค่ะ

อ.Wasawat Deemarn, คุณพี่ใหญ่ นงนาท สนธิสุวรรณ, คุณมะเดื่อ, คุณชยันต์ เพชรศรีจันทร์, คุณอักขณิช

ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะ ครูดาหลาเพิ่งเคยพบเป็นครั้งแรกค่ะ ปกติก็เห็นคนที่บ้านสนใจพระเครื่องอยู่เสมอ วันนี้มาพบเรื่องแปลกๆก็มาเล่าสู่กันฟังค่ะ