17 มิ.ย. 56
ฉันตื่นแต่เช้า รีบอาบน้ำ สระผม ใส่ชุดขาว พาเด็กไปเข้าค่ายคุณธรรม ไม่ได้กินข้าว รีบไปจะไปหายาใส่แผลในห้อง ลืมไปว่าเมื่อคืนใช้แล้ววางไว้บนแหย่ง แล้วให้เด็กไปซื้อข้าวให้กิน ไม่ทันกินไปขอยาที่วิแล้วถือจานไปกินข้าวใต้ต้นไม้ พาเด็กขึ้นรถ นั่งเบียดกัน มีครูเจ้ยไปด้วยแต่ไม่คุยกัน คิดในใจว่าเกิดมาชาตินี้ไม่เคยทำความเดือดร้อนให้ไม่เคยว่าให้ แต่จงเกลียดจงชังเราจังเลย พอกันทีชาติหน้าอย่าได้เจอคนที่ไม่เป็นมิตร พอไปถึงแวะโรงเรียน เด็กบอกทำที่วัด รถก็เข้าไปส่งที่่วัด ไปเป็นโรงเรียนแรก พาเด็กขึ้นวัด ครูที่มาด้วยไปช่วยจัดเด็ก พระอาจารย์บอกไม่ต้อง เลยหน้าแตก ดีที่เราเดินช้า กับข้าวไม่ประทับใจเพราะแกงเขียวหวาน หวานเกินไป ขนมรวมมิตรก็เหนียว อร่อยก็ปลาเค็ม ถูกใจตรง ไอศครีม ตอนเย็นมีตลาดนัดเลยได้ซื้อกับ ข้าว ยายศรีเขาซื้อปลาเค็มให้โลหนึ่ง คิดว่าเป็นค่าตอบแทนตรวจผลงานกระมัง กลับมาก่อนถึงโรงเรียนโทรให้พี่รับ นั่งคอยในห้องสมุด ได้คุยกับครูบอย ก็เลยรู้ข้อความในใจบางอย่าง พอขึ้นรถกลัับคุณพี่พาวนไปไหน ๆ กลับมาก็กินข้าวแกงส้มมะละกอกับปลาเค็มยายศรี
ไม่มีความเห็น