เบญจางคประดิษฐ์ ก้มกราบครู..
กราบพระสัพพัญญู ยิ่งแล้ว
สรรค์เศกเอกลักษณ์ชู สกุลยิ่ง
ช่างใหญ่แห่งกรุงแก้ว เอกแก้วกรุงสยาม ฯ
ลายสือและลายเส้น เป็นลาวัณย์วิรงราม
จารึกผนึกนาม "นริศรานุวัดติวงศ์"
องค์พระอุโบสถ วัดเบญจมบพิตรผจง
ชะลอฟ้ามาลอยลง ราวบทกวีแห่งสยมสวรรค์
บรรยายตามความตามไท้เสด็จยาตร
"ยังไทรโยคประพาส...ฯ" พนาสันฑ์
เศกสำเนียงเสนาะเสน่ห์แห่งเทวัญ
คือกนกทิพย์อันอร่ามอุไร
บันทึกสาส์นสมเด็จเพชรภาษา
ภูมิปัญญา ภูมิปราชญ์ ประกาศสมัย
ให้ความรู้ ความงาม ความเข้าใจ
ภูมิไผท ภูมิธรรม ภูมิคัมภีร์
ทรงเป็นครูแห่งครูผู้เป็นเอก
ศักดิ์สิทธิ์เศกเอกลักษณ์เอกศักดิ์ศรี
จิตวิจิตร"จิตรพงศ์"ผจงผจี
ถวายกวี บังคม สมเด็จครู.
อาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ยุคนี้ ดิฉันไปวัด แม้เข้าไปในพระอุโบสถ ไม่ค่อยเห็นภาพใครๆ กราบแบบ เบญจางคประดิษฐ์ โรงเรียนก็แทบไม่มีการสอนวิธีนี้ปลูกฝังในเด็กเล็กๆ หรือมีแต่ว่าดิฉันไม่รู้ ถ้าหากว่าไม่มีการสอนแบบปลูกฝัง ต่อไปอาจเห็นเหลือแต่ตัวหนังสือค่ะ