พฤหัสบดีที่แล้วได้สูญเสียสุนัขชื่อ ปั๊กกี้ พันธุ์ปั๊ก ร้องไห้และเสียใจอยู่หลายวัน ใจหนึ่งตำหนิตัวเองปั๊กกี้ไม่ทานข้าวก็เลยพาไปโรงพยาบาลสัตว์ โทรฯถามก็ว่ายังไม่ทานข้าว คุณหมอให้น้ำเกลือ อีกวันโทรฯถามเพื่อจะไปรับกลับบ้าน คุณหมอว่ายังไม่ทานข้าวให้น้ำเกลือขวดที่ 2 บ่ายอีกวันคุณหมอบอกว่าเป็นโรคโลหิตจาง สักครูโทรฯมาบอกว่าเป็นโรคตับ เย็นวันพฤหัสบดีโทรฯหาคุณหมอเพราะคิดถึง บอกว่าท้องเสียอาการยังไม่ดีขึ้นแต่ตั้งใจจะไปเยี่ยมอยู่แล้ว
พอไปถึงโรงพยาบาลสัตว์ เห็นปั๊กกี๊นอนในกรงยืนมือกำลังจะจับขา คุณหมอบอกว่ามันเสียแล้ว น้ำตาไหลปล่อยโฮร้องไห้ เสียใจทำไม?ถึงตาย คุณหมอเอาผลตรวจเลือดมาให้ดู... การเสียของรัก การพลัดพราก เป็นทุกข์ ทำใจว่าไปดีแล้ว...แต่ก็อดคิดมากและคิดถึงไม่ได้...
ไม่มีความเห็น