อนุทิน 119467
panchatan
เขียนเมื่อ"ข้าวปลาอาหาร ทำไมมันแพงจัง" มันแค่เสียงบ่นของคนจ่ายเงินเท่านั้นหรือ เมื่อมีคนไปถามรัฐบาล คนในรัฐบาลตอบกลับมาว่า "....คิดกันไปเอง" ใครคิดล่ะ ก็คนจ่ายเงินนั่นแหละคิด อันนี้ฉันขยายความเองนะ คนอื่นไม่เกี่ยว
เช้าวันนี้ ออกกำลังกายเสร็จ แวะหาข้าวแกงเจ้าประจำ ที่สั่งมาเป็นปกติก็มี ข้าวราดแกงหมูใส่หน่อกระทือ เผอิญเหลือบไปเห็นปลาต้มหวานตัวเบ้อเริ่ม น่ากินจัง เลยสั่งมาหนึ่งตัวแทนแกงจืด
"คิดตังค์ลุงด้วยต่าย" ฉันเอ่ยปากบอกแม่ค้า เพราะได้เวลากลับบ้านแล้ว
"ร้อยสี่สิบจ๊ะลุง"
ร้อยสิ่สิบก็ร้อยสี่สิบ เอ๊ะทำไมแพงนักวะ ฉันคิดในใจ แต่ก็ส่งใบละร้อยสองใบให้ต่ายไปโดยไม่อิดเอื้อน
ต่ายเหมือนรู้ฉันคิดอะไรอยู่ พูดขึ้นว่า "ปลาแพงจังเลยลุงตอนนี้ เลยต้องตัวละร้อย"
"แล้วมัน ปลาลังหรือปลาโม่งล่ะ" ฉันแกล้งพูดต่อไปงั้นแหละ ไม่อยากให้เสียฟอร์ม
"โอมานลุง"
เมื่อได้ยินอดคิดเลยเถิดไปไม่ได้ว่า นี่ฉันถามไม่ตรงคำตอบเสียแล้ว
"มาไกลจังเลยนะ มาจากตะวันออกกลาง"
"ไม่ใช่ ลุง โอมาน คือ พันธ์ปลาทูชนิดหนึ่ง" ต่ายเน้นชัดถ้อยชัดคำ
ฉันคงจำชื่อนี้ "โอมาน" ไปอีกนาน เพราะเป็นปลาทูหวานที่ฉันต้องจ่ายเงินแลกไปถึงร้อยบาทในร้านอาหารที่ไม่ใช่ภัตตาคาร...จ่ายไปจริงๆนะ ไม่ได้คิดไปเองหรอกยายปู
ถามว่าเข็ดไหม ไม่เข็ด ถ้าพรุ่งนี้มีอีก กรูก็จะไปกิน ๕๕๕๕
ความเห็น (1)
คุณอาเขียนบรรยายได้อารมณ์มากเลยค่ะ อ่านจบหัวเราะเสียงดังได้เลยทั้งๆที่ยังหงุดหงิดจี๊ดๆฟันอยู่เลย ขอบคุณนะคะ