กลับจากวัดตอนบ่ายสี่โมง นอนพักเอาแรงแล้วไปตัดดอกดาหลาเพื่อนำไปเปลี่ยนแจกันห้องพระที่บ้านเก่า ขณะกำลังเดินหอบดอกไม้เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ต๋องโทรมาบอกว่าเมื่อวานไปวัดมาตอนนี้ขับรถเองได้แล้ว ขณะนี้อยู่ที่สวนขับรถมาเอง เรายังงงๆว่าเกิดอะไรขึ้น น้องพรโทรมาย้ำว่า จริงนะพี่ลุกขึ้นเองหน้าตาสดชื่นเหมือนไม่ได้เจ็บป่วยอะไร บอกว่าจะทำศาลพระภูมิเจ้าที่ไม่มีที่อยู่ ....น้ำเสียงคนเล่าก็สดชื่น หัวเราะไปด้วย เราก็ดีใจที่น้องหายจากการเจ็บป่วยอย่างอัศจรรย์ เมื่ออยู่ที่วัดตลอดเวลาที่ฟังพระเทศน์เรื่องการโปรดสัตว์ เราก็นึกจะไปช่วยลูกอ๊อดที่เห็นอยู่ในแอ่งน้ำโคลนเผื่อจะส่งผลบุญให้น้องหายป่วยได้ ถึงบ้านรีบเอาดอกไปเก็บในกระป๋องก่อนยังไม่จัดใส่แจกัน รีบคว้าถังน้ำใบเล็กเปิดน้ำจากก๊อกใส่ครึ่งถัง รีบหิ้วไปที่แอ่งโคลนเล็กๆที่หมายตาไว้ ใจแป้วหมดน้ำแห้งผาก ลูกอ๊อดถูกแดดเผาแห้งตายไปหมด รีบเอาน้ำราดลงไป มีลูกอ๊อดตัวหนึ่งขยับตัวดุกดิ๊กจึงจับมาใส่ในถังน้ำ ช่วยได้ตัวเดียว
ไม่มีความเห็น