อนุทิน 108994

ขับรถออกจากบ้านตอน10โมงเช้า หลังจากซื้อของเสร็จขับรถเกือบถึงสามแยกเหมืองง่า น้าโทรบอกให้้ไปรับน้าน้อยที่เมื่อกี้ก็ขับไปรับแล้วแต่บ้านปิด เลยกลับไปรับอีกเป็นรอบที่สอง คราวนีี้เดินทางโดยใช้เส้นทางเลียบทางรถไฟ จนถึงเลยแยกสันป่าข่อยก็ชลอๆเพราะวันนี้รถเยอะมาก มีรถเก๋งสีขาวที่อยู่ข้างหน้าเปิดไฟเลี้ยวขวาแต่ยังข้ามถนนไม่ได้ รถคันอื่นๆที่ขับตามก็เปิดไฟเลี้ยวซ้ายเพื่อแซงขึ้นไป เราก็ทำตามกะว่าแซงได้พ้นแล้วก็หักพวงมาลัยมาทางขวาเพราะหลบเสาจากร้านข้างทาง ทันทีก็มีเสียงดังโครม ! รู้ตัวทันทีว่าฝีมือเราแน่ จอดรถทันทีลงไปเจรจายอมรับว่าเราผิดเอง เจ้าของรถที่ตอนแรกเรากะว่าต้องโดนหนักแน่ แต่พอลงมาพูดกันก็รู้เลยว่าเราโชคดีที่มาพบกับคนใจดี ตอนแรกเขาพูดแบบเกรงใจว่า"มีให้ผมสัก 400 ร้อยไหม" ขณะที่ไฟหน้าด้านซ้ายเขาหล่นลงไปกลางถนน กันชนก็แตก แต่เขาไม่ได้เอ๊ะอะโวยวายอะไรเลย นอกจากบอกว่า เป็นรถลำพูนเหมือนกัน ถ้าไปถึงตำรวจละคงเสียเงินเยอะ เราเลยให้ไป 500 บาทพร้อมทั้งขอโทษเจ้าของรถเขาด้วย ก่อนจากกันยังบอกเราว่า "โชคดีนะ"

 เฮ้อ โล่งอกไปทีที่มาพบคนใจดีอย่างนี้ และก็จะได้จำเป็นบทเรียนในการขับรถไปด้วย