ผมเดินทางไปถึงสวนป่าของครูบาสุทธินันท์ประมาณ บ่ายโมงเศษๆ โดยออกเดินทางจากกำแพงเพชรตั้งแต่ตอนตี 4 ของวันที่ 28 กรกฎาคม 2550 ใช้เวลาเดินทางประมาณ 9 ชั่วโมง ใช้เส้นทางกำแพงเพชร-ชัยนาท-บ้านหมี่-โคกสำโรง-ด่านขุนทด-พิมาย-สตึก รวมระยะทางน่าจะเกือบๆ 700 กม. ขับไปเรื่อยๆ ไม่รีบเร่งและไม่ได้หยุดพักที่ไหนนานๆ เพียงแวะเติมน้ำมัน-เข้าห้องน้ำ-ซื้อของ รวมแล้วพักไม่น่าจะถึง 1 ชั่วโมง ใช้แผนที่และเส้นทางจากแผนที่ของกรมทางหลวงเป็นคู่มือการเดินทาง
พอเดินทางไปถึงสวนป่าชาวเฮฮาศาสตร์ที่เดินทางไปถึงก่อนแล้วต่างก็ออกมาต้อนรับ ทั้งครูบา อ.handy อ.ขจิต ป้าจุ๋ม พี่ดอกแก้ว ดร.กมลวัลย์ ฯลฯ พักผ่อนจากการเดินทางแล้วผมก็เริ่มสังเกตว่าหลายคนต่างก็เลือกทำกิจกรรมที่ต่างกันออกไป ครูบา และ อ.handy ต่างก็กำลังนั่งอยู่หน้าจอคอมฯ คงเขียนบันทึก หรือไม่ก็เขียนอะไรซักอย่าง
ตรงมุมนี้ไงครับ เป็นมุมเขียนบันทึกของครูบาที่ให้เราได้อ่านบันทึกกันทุกๆ วัน
จากนั้นก็เป็นการนำเที่ยวชมกิจกรรมของสวนป่า โดย อ.ขจิต ดูนกกระจอกเทศ เป็ดเทศ หมูเหมยซาน ไก่ต๊อก หมูพันธุ์ไฟฟ้า ฯลฯ
หมูพันธุ์ไฟฟ้าครับ...อิอิ (ใช้ลวดไฟฟ้ากั้นคอกนี่เอง)
บังเอิญเหลือเกินรถของครูอ้อยยางแบน พวกเราก็เลยร่วมแรงร่วมใจกันช่วยเหลืออย่างภาพที่เห็น
กิจกรรมช่วงบ่ายก่อนการรับประทานอาหารเย็น เป็นกิจกรรมที่สำคัญที่ครูบา ผอ.เม็กดำ และนักเรียนฯ ได้เตรียมการไว้ล่วงหน้ามาหลายวันแล้วนั่นก็คือ การปลูกต้นไม้ร่วมกัน
กิจกรรมการปลุกต้นไม้ โดยทุกคนเลือกปลูกได้ตามใจชอบ คน/ครอบครัวละ 1 ต้น
ครอบครัวของผมปลูกต้นช้างน้าวครับ
มาเป็นคู่ก็ปลูกกันเป็นคู่ๆ (คุณพ่อ-แม่ของ ดร.กมลวัลย์ และครอบครัวครูอ้อย-พี่สะมะนึกะ)
มาเดี่ยวๆ ก็ต้องปลูกคนเดียว...อิๆๆ (อ.ขจิต-นายสายลม ครับ)
ปลูกเสร็จแล้วเด็กๆ ถ่ายภาพเป็นที่ระลึกร่วมกัน
ช่วงเย็นๆ พวกเรา(ผม-พี่บางทราย-น้องออตและพี่สมนึก)แวะไปเยียมอาศรมของ อ.บุญส่ง
หมูน้อยตัวนี้คงแปลกใจว่าเอ...เขามาทำอะไรกันเยอะแยะเต็มไปหมด
กิจกรรมในช่วงกลางคืนยังมีต่อ หลังจากที่ทุกคนได้รับประทานอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว ก็เป็นการต้อนรับด้วย power point โดยครูบา จากนั้นก็เป็นการล้อมวงพูดคุยกันในเรื่องที่อยากพูด ถึงความรู้สึกที่ได้มาร่วมงานเฮฮาในครั้งนี้ ไม่มีพิธีอะไร ไมค์อยู่ที่ใครคนนั้นก็พูด
หลังจากวงใหญ่พูดกันครบถ้วนทุกคนแล้ว จากนั้นก็เป็นการเสวนากลุ่มย่อยๆ ตามใจปรารถนาครับ มีกลุ่มของคนหนุ่มๆ คือกลุ่มของนายสายลม น้องออต ครูเสือ ฯลฯ กลุ่มของครูบา ป้าจุ๋ม ดร.กมลวัลย์ ฯลฯ และกลุ่มของ อ.handy อ.แสวง ครูอ้อย สำหรับผมก็ร่วมวง(ฟัง) อยู่ในกลุ่มของ อ.handy ครับ
ผมกลับไปนอนที่อาคาร 6 เหลี่ยม เกือบเที่ยงคืนแล้ว แต่หลายคนยังพูดคุยกันอย่างเมามัน บางคนก็เขียนบันทึกบล็อก ฯลฯ ช่างเป็นกิจกรรมที่สนุกสนาน ได้สาระแบบไร้กระบวนท่า รื่นไหลไปตามบริบทและความสมัครใจของแต่ละคน และดูเหมือนว่าทุกคนต่างก็มีความสุข มีใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา นี่กระมังครับที่เรียกว่า "เฮฮาศาสตร์"
บันทึกมาเพื่อการ ลปรร.ครับ
วีรยุทธ สมป่าสัก 1 ส.ค. 2550
มาสนับสนุนค่ะว่า ได้สาระแบบไร้กระบวนท่า รื่นไหลไปตามบริบทและความสมัครใจของแต่ละคน และดูเหมือนว่าทุกคนต่างก็มีความสุข มีใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา เรามาเพราะอยากมา ทำให้เราอยากเรียนรู้อย่างมีความสุข เพราะไม่ได้ถูกบังคับใช่มั้ยค่ะ...ยิ้ม ยิ้ม
สวัสดีครับ ผมเห็นด้วยอย่างมากมายมหาศาลเลยครับว่า ทุกคนต่างก็มีความสุข ใบหน้าเต็มเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มและในวงห้องสนทนานั้นก็เต็มเกลื่อนไปด้วยดอกและผลของความสุข สมกับชื่อ เฮฮาศาสตร์ จริง ๆ ครับ
ม่วนคัก ๆ กับข้าวกะแซบ เด้อค่ะเด้อ
555555
มาติดตามเรียนรู้จากคนที่ไม่ได้ไปด้วยครับ
เห็นภาพและกิจกรรม มีคุณค่ามากเลยครับ อยากเจอหลายๆท่านที่ พี่ยุทธได้เอ่ยนามมา
และอีกหลายท่านเช่นกัน เราจะได้เจอที่เชียงใหม่ รวมถึงคุณพ่อครูบาด้วยครับ
คืนแรกนั้นพี่ได้มีโอกาศรู้จักน้องเสือ สายลม ออต เราเปิดฉากด้วยการเมือง แต่มาจบลงที่งานพัฒนาคน
น้องเสือยังค้างคาใจ วันรุ่งขึ้นมาต่อกันในรถช่วงไปทำบุญที่วัด เมื่อเปิดเผยกันโดยสาระที่พูดกันแล้วก็รู้ว่าแต่ละคนมิได้เกิดมาจาก Blog แต่เกิดก่อน Blog เพียงแต่ Blog เชื่อมเรามารู้จักกัน เลยกลายเป็นการเชื่อมนักกิจกรรมไปโดยอัตโนมัติ มหัศจรรย์
นี่ก็ขอไปสมทบในรายการ "ชุบมือเปิบ" อีกชิ้นนะครับ ... รู้น่ะว่า ไม่ขัดข้อง .. ดีใจที่ได้พบกันครับ และคงได้มีอีกหลายๆวัน ตามที่โอกาสจะอำนวย.
เรียน อ.แป๋ว
เรียน น้องสายลม
เรียน น้องจตุพร
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้ว เหมือนกับไปจริงๆค่ะ
เรียน พี่สะ-มะ-นึ-กะ
เรียน พี่บางทราย
เรียน อ.handy
เรียน อ.Panda
เรียน หนุ่ม ร้อยเกาะ
เพิ่งรู้ว่า คุณสิงห์ป่าสัก คุยกับหมูรู้เรื่องด้วย 555
สวัสดีครับ.......ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยียนเรื่องการเกษตรที่ประเทศจีนจุดที่ผมติดใจมากคือการใช้ปุ๋ยอินทรีย์บำรุงดิน ตอนที่ผมไปดูที่กวางเจา เซี่ยงไฮ้ ปักกิ่ง หางโจ ตอนนั้นสังเกตุเห็นว่าทุกแปลงจะมีเป็นเอกลักษณ์คือบ่อเก็บอุจจาระ ถึงเวลารถก็จะเอามาใส่ให้ แล้วก็ตักไปรดพืชผัก.................พูดแล้วกินผักไม่ลงครับ เพราะเข้าไปในแปลงกลิ่นมันโชย แถมมีสีเหลืองๆเต็มไปหมด
แต่ทุกวันนี้เขาน่าจะพัฒนาไปบ้างแล้วนะ เห็นพืชผักที่ปลูกแล้วงามมาก
เรียน คุณศิริวรรณ
เรียน พี่ suthi94
เรียน น้องวิศรุต