ได้อ่านบันทึกของท่านอาจารย์กมลวัลย์ แล้วรู้สึกดีมากๆๆเป็นบันทึกที่อยากให้หลายๆๆท่านได้อ่าน ผู้เขียนเองตอนนี้ไม่ได้มีทุกข์นะครับ จะมีแต่ความสุขมากเกินไปด้วยซ้ำ
เกิดคำถามทุกครั้งเมื่อมีความทุกข์ว่า ทำไมคนเราถึงมีความทุกข์ บางท่านอาจมีความทุกข์จากการอยากเป็น อยากมี อยากทำโน่นอยากทำนี่ที่เกินฐานะของตนเอง
เมื่อก่อนผู้เขียนเกิดความทุกข์เพราะอยากได้โน่น อยากได้นี่เหมือนกัน เมื่อไม่ได้แล้วจะเป็นทุกข์ ปัจจุบัน ความทุกข์มันหายไปเพราะเราสามารถทำใจได้
บางอย่างเราทราบปัญหาของความทุกข์แต่ไม่สามารถแก้ไขได้เพราะเกิดจากใจเราเป็นใหญ่ บางคนบอกทำใจไม่ได้ แต่ถ้าสามารถทำใจได้ ให้เวลาผ่านไปสักพัก แล้วกลับไปดูเรื่อง ที่เราทุกข์ เราจะพบว่าเป็นเรื่อง ตลก ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย ก่อนหน้านั้นเหมือนเราจะตายให้ได้
บันทึกนี้ตั้งใจนำมาสอนตัวเองและให้กำลังใจผู้ที่กำลังมีความทุกข์ ขอให้กำลังใจทุกท่านให้สามารถแก้ปัญหาได้ และกลับมาต่อสู้ปัญหาต่อไป ขอบคุณทุกๆๆท่านครับผม
ทุกข์มีเพราะยึด
ทุกข์ยืดเพราะหยุด
นะน้องรัก
ขอบคุณ อ. ขจิต ฝอยทอง มากๆ เลยนะคะ ที่ได้อ้างอิงเรื่องที่บันทึกไว้ ; ) ดีใจที่เป็นประโยชน์ค่ะ
เห็นด้วยกับที่อาจารย์ว่าเลยค่ะ "แต่ถ้าสามารถทำใจได้ ให้เวลาผ่านไปสักพัก แล้วกลับไปดูเรื่อง ที่เราทุกข์ เราจะพบว่าเป็นเรื่อง ตลก ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย " มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ เพราะความไม่เที่ยง หรือความเป็นอนิจจังของทุกอย่างนี่แหละค่ะ แม้แต่ความคิดเราเองก็ยังเปลี่ยนไป..ถ้าสังเกตให้ดีเราจะพบว่า "มันเปลี่ยนตอนเราปล่อย" หรือไม่ยึดไว้แล้วนั่นแหละค่ะ... ; )
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ...
ไม่รู้จะแสดงความคิดเห็นไง...เอาเป็นว่าขอให้คนทุกข์ ๆ หาย ก็แล้วกัน
ธรรมะสวัสดีครับ
มาที่บ้านเหว่าสิค่ะ
มีห้องอยู่ห้องหนึ่ง มีป้ายติดหน้าห้อง น่ารักมาก
....ห้องปลดทุกข์.....
ขำขำ อย่าว่าหนูนะ
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยมค่ะ คนเรามีช่วงทุกข์ ช่วงกังวล เครียด สับสน ขอให้รักษาใจเอาไว้ อย่าไปทุกข์เกินเหตุ เสียอะไร เสียได้ อย่าให้กำลังใจเสีย ถ้าหมดกำลังใจ ก็ตื้อหมดแล้วค่ะ
คุณขจิตคะ ขอพูดถึงตัวเองนิดนึง พี่เป็นคนที่ค่อนข้างเข้มแข็ง ใจเสียมีบ้าง แต่เรียกเอาคืนได้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
เข้ามาอ่านค่ะ
มีทุกข์ได้ แต่อย่าท้อใช่ไหมคะ ( * * )เอามาฝากอาจารย์....
อปฺปิเยหิ สมฺปโยโค ทุกโข
การประสบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รัก เป็นทุกข์
ปิเยหิ วิปฺปโยโค ทุกฺโข
การพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก เป็นทุกข์
สงฺขิตฺเตน ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา ทุกฺขา
ว่าโดยย่อ ขันธ์อันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่นห้าประการ เป็นทุกข์
จากบางส่วนของบทสวดมนต์ทำวัตร์เช้า
เจริญพร
อ.ขจิตครับ
เชิญพบปะสังสรรค์ครับ
วันอาทิตย์ที่ 13 พ.ค.50
เวลา 10.30
ณ ร้านดังกิ้นโดนัท สยาม หน้าโรงภาพยนตร์สยาม ใต้สถานีรถไฟฟ้า BTS สยามสแควร์
สววัสดีกรับ ท่านน
ความทรงจำดีๆ
มีคุณค่าเสมอ
เก็บเกี่ยวความทรงจำดีๆ
ความทรงจำดีๆจะเป็นของเราตลอดไป
ไม่รู้ว่าคนเราจะมีชีวิตได้อีกกี่วัน
ถ้าหากพรุ่งนี้ไม่มีเราและเรา
จะเหลืออะไรทิ้งไว้ในความทรง
จำสุดท้ายบ้าง
สรุป "อย่าคิดมาก"
การเราที่มีทุกข์
เพราะว่าเราคิดว่าสิ่งนั้นเป็นทุกข์
ธรรมะของพระพุทธเจ้า ผมยังเอาไปใช้เสมอ
เดินสายกลาง และมองโลกในแง่ดี แต่ไม่จนเกินไป..
สวัสดีค่ะอาจารย์
วันนี้เอาทุกข์มาให้อาจารย์ค่ะ..แฮ่ม ๆ