เด็ก ๆ ถามอาจารย์ว่า "อาจารย์มาหอศิลปวัฒนธรรมเมืองเชียงใหม่กี่ครั้งแล้วครับ?"

ผมเงยหน้ามองฟ้าแล้วก้มลงมา ตอบว่า "สงสัยจะสัก ๒๐ - ๓๐ ครั้งแล้วกระมัง เพราะปลายคอร์สนี้ทีไร เป็นต้องพามานักศึกษามาที่นี่เสมอ"

 

วันเสาร์ที่ผ่านมา (๑๗ กันยายน ๒๕๕๔) ผมยังคงทำหน้าที่อาจารย์ประจำวิชา "เทคโนโลยีการศึกษา" เช่นเคย หลังจากเรียนเนื้อหาจบทั้งหมดแล้วก็นัดนักศึกษา พามา "หอศิลปวัฒนธรรมเมืองเชียงใหม่" ที่เหมือนมีมนต์ขลังเสมอ

มากี่ครั้ง บรรยากาศก็ไม่เหมือนเดิม สีของท้องฟ้า เมฆสีขาวที่ลอยอยู่ ช่วงเวลาที่ต่างกัน บันทึกนี้จึงขอโอกาสนี้ถ่ายทอดบรรยากาศให้ทุกท่านได้เดินทางมาด้วยกันครับ

 

 

ภาพที่ ๑ ... ด้านข้างอีกมุมหนึ่งของอนุสาวรีย์สามกษัตริย์ในยามเช้าเก้าโมงกว่า ๆ

 

 

 

ภาพที่ ๒ ... ขยับมาอีกนิด สีฟ้าของท้องฟ้า เมฆขนนกพลิ้วไหว

 

 

 

ภาพที่ ๓ ... ขยับอีกนิด บิดมุมอีกหน่อย

 

 

 

ภาพที่ ๔ ... ขยับขนานกับหอศิลปวัฒนธรรมเมืองเชียงใหม่กันเลย มุมนี้พิมพ์นิยม

 

 

 

ภาพที่ ๕ ... ชักร้อน เดินกลับทางเดิมดีกว่า ;)...

 

 

 

ภาพที่ ๖ ... แหงนกล้อง มองฟ้า เมฆวิ่งมา เป็นทาง ... งามแต้ครับ

 

 

 

ภาพที่ ๗ ... ป้ายหอศิลปวัฒนธรรมเมืองเชียงใหม่ (Chiang Mai City & Cultural Centre) อย่างเป็นทางการ

 

 

 

ภาพที่ ๘ ... ทางเดินเข้าไปสู่ทางเข้าหอศิลปวัฒนธรรมเมืองเชียงใหม่ คลาสสิคครับ

 

 

 

ภาพที่ ๙ ... มองผ่านประตูโค้งภายในหอศิลปฯ เห็นเจดีย์วัดร้าง ใกล้วัดสะดือเมือง

 

 

 

ภาพที่ ๑๐ ... มองผ่านบานหน้าต่างภายใน ไปยัง เจดีย์วัดสะดือเมือง

 

 

 

ภาพที่ ๑๑ ... ศิลาจารึกวัดเชียงมั่น (วัดแห่งแรกในเวียงเชียงใหม่) จำลอง

 

 

 

ภาพที่ ๑๒ ... ปั๊บใบลาน พวกตำรายา ที่เก็บศาสตร์ต่าง ๆ ของคนล้านนา

 

 

 

ภาพที่ ๑๓ ... ซิ่นแม่แจ่มทอมือ ยากที่สุดคือ ลวดลายด้านล่าง ใช้เวลาทอเป็นเดือน (อย่างที่ละครเรื่อง รอยไหม นำเสนอครับ)

 

 

 

ภาพที่ ๑๔ ... ทวารบาน หรือ เทวดาประจำบานประตู (เคยเสนอแล้วครั้งหนึ่งครับ)

 

 

 

ภาพที่ ๑๕ ... ระฆังประจำมณฑลลาวเฉียง (สมัยรัชกาลที่ ๕)

 

 

 

ภาพที่ ๑๖ ... ตราประจำเมืองนครเชียงใหม่ (มีคำถามที่พยายามคำตอบกันว่า "สำหลับ" ในที่นี้ คือ "สำหรับ" หรือไม่ ฝากถามผู้รู้ครับ)

 

 

 

ภาพที่ ๑๗ ... พานักศึกษามาฝึกตัด "ตุงไส้หมู" ตุงสำหรับประกอบงานบุญทางล้านนาต่าง ๆ

 

 

 

ภาพที่ ๑๘ ... ตัดง่ายมาก นอกจากมีครูสอนแล้ว ยังมีสื่อที่เป็นป้ายไวนิลบอกขั้นตอนอีกครับ

 

 

 

ภาพที่ ๑๙ ... ลูกศิษย์ของผมกำลังคลี่ตุงออกให้สวยงาม

 

 

 

ภาพที่ ๒๐ ... ลูกศิษย์คนงามและเป็น Artist ประจำห้องนี้ครับ รักในการวาดรูปมากครับ

 

 

 

ภาพที่ ๒๑ ... ภาพวาดสีน้ำมันเมืองเชียงใหม่ที่ติดไว้บนผนังของห้องสมุดหอศิลปฯ ครับ

 

 

 

ภาพที่ ๒๒ ... เดือนนี้ที่หอศิลปฯ มีนิทรรศการหมุนเวียน "ภาพถ่ายจากชมรมถ่ายภาพเชียงใหม่" ผมเห็นภาพนี้แล้วอยากบันทึกเก็บไว้ทันที "สายตาของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า หมา" เข้าถึงหัวใจเลย

 

 

 

ภาพที่ ๒๓ ... ด้านหลังอาคารหลักของหอศิลปฯ พร้อมเมฆลูกแกะ

 

 

 

ภาพที่ ๒๔ ... แอบเห็นดอกไม้ในกระถางหน้าร้านกาแฟ จึงขอเก็บภาพหน่อย (ใครทราบชื่อแจ้งด้วยนะครับ ผมรออยู่นะ)

 

 

 

ภาพที่ ๒๕ ... ดอกไม้สีขาว ... จำชื่อไม่ได้ครับ คุ้นเคยเฉย ๆ ;)...

 

 

ผ่านไปแล้วนะครับ ภาพชุดนี้ เป็นกิจกรรมในห้องเรียนที่ผมได้มีโอกาสพาลูกศิษย์ไปเปิดหู เปิดตา เปิดวิสัยทัศน์ใหม่ ๆ ที่ไม่ใช่ห้องเรียนสี่เหลี่ยมที่นั่งกันอยู่เกือบจะหมดเทอม

นอกจากให้พวกเขาสามารถรู้จัก "สื่อการสอน" ที่มีอยู่เยอะแยะมากมายแล้ว ไม่อยากให้เขาลืม "รากเหง้า" ของตัวเอง "รากเหง้า" ที่บรรพบุรุษเขาเก็บรักษาและถ่ายทอดมาถึงคนรุ่นหลัง 

อนาคตของครูเหล่านี้เขาจะต่อยอดเอง หากเขาเห็นคุณค่าและความสำคัญ

ผมเลือกที่จะทำหน้าที่ของตัวเองเท่านี้แหละ ;)...

 

รู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง เข้ามาพูดคุยกันได้นะครับ แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน

 

ขอให้มีความสุขทุกท่านครับ

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...