ฉันทำ งานมา เหลือทน
แต่สุข ใจจน
จักโลด จักเต้น เผ่นผยอง
ทั้งนี้ เพราะจิต คิดปอง
เพียงว่า เราครอง
ชีพอยู่ เพื่ออยู่ ตามธรรม
ตามเหตุ ตามปัจ จัยนำ
อันเป็น ตามกรรม
สมส่ำ ไว้เอง เพรงกาล
หากตาย เหมือนได้ หยุดงาน
หลับหนึ่ง รัตติกาล
พักผ่อน หย่อนใจ ไว้ที
รุ่งขึ้น จับงาน ขมี
ขมัน ทันที
สืบต่อ งานค้าง ปางบรรพ์
พุทธทาสภิกขุ
ไม่มีความเห็น