พี่องุ่น/ครูเสือ
ครอบครัวพี่องุ่นนี่สวิงสวายมากที่สุด เรียกว่าระดับพิลึกพิลั่นก็ว่าได้ เป็นอะไรที่คาดไม่ถึงทำให้เรานะจังงังทุกครั้งไป คราวที่แล้วขนสัมภาระมาด้วยรถปิคอัพ แต่รถคันนั้นมีล้อหลังเพิ่มมาอีกคู่หนึ่ง ปิคอัพ6ล้อ มาคราวนี้ขี่รถช็อปเปอร์คันบะเริ่มเทิ่มมา
พี่องุ่นเป็นที่ร่าเริงได้24ชั่วโมง ในสมองคิดอะไรเป็นระบบพร้อมจะแทรกเรื่องใหม่ๆ อะไรๆที่ไม่ซ้ำเดิม พี่องุ่นจะค้นๆๆๆเจอแล้วจะจัดแจงให้เป็นรูปธรรม นำมาเสนอพรรคพวกทันที ดั่งเมนูอาหารนอกจากจะอร่อยแล้ว ยังแปลกใหม่ ทึ่ง อึ้งกิมกี่ ทุกมื้อไป “ สดใส อร่อย เบิกบาน ยิ้มหวาน ร่าเริง” นี่คือสัญลักษณ์ พี่องุ่น คราวนี้สิงโต ลูกชายโทนไม่ได้มาด้วย พี่ป้าน้าอาถามถึงกันเกรียว ไม่งั้นได้ปะทะดาราหลานป้าเจี๊ยบสนุก ทราบว่าไม่ค่อยสบาย ก็ขอให้หายเร็วๆนะสิงโต
ทราบว่าครอบครัวนี้มีพันธกิจรออยู่ข้างหน้า แต่มาแล้วก็ยากที่จะถอนใจ จึงอยู่ร่วมงานจนหยดสุดท้าย จึงจะบรึมๆๆ!!จากไป ครูเสือบอกว่ามาเติมกำลังใจให้น้องขจิต แถมยังมาเจอจอมยุทธที่ยากคุยด้วยก็เลยติดหนึบ ยากจะแยกใจจากไปตามที่ตั้งใจไว้แต่แรก คงจะโทรไปเคลียงานล่วงหน้า
ความกระฉับกระเฉงพี่องุ่น ทำให้บรรยากาศหวานชื่นได้อย่างยอดเยี่ยม ช่วงที่ให้แสดงความคิดเห็น พี่องุ่น..ฟันธงว่าไม่ชอบพวกดอกเตอร์ ..ทำเอาหลายดร.ที่นั่งฟังแทบตกเก้าอี้!! พี่องุ่นอธิบายว่า พวกดร.มีวิธีพูดที่เข้าใจยากและท่าทีก๋าๆ ไม่ชอบเลย แบบนี้เขาจะเข้าถึงชาวบ้านยาก วิชาการก็เข้าไม่ถูกเพราะยังไม่ได้ย่อยเสียก่อน พี่องุ่นฉอดๆๆ พี่องุ่นนี่เป็นครูฝึกเรื่องการงานอาชีพให้ชาวบ้าน และโครงการหน่วยงานของรัฐฯ จึงสัมผัสกับเรื่องพวกนี้ค่อนข้างใกล้ชิด
ตอนหลังพี่องุ่นมาหักมุมว่า..แต่ดร.ที่รู้จักผ่านG2K.และที่นั่งอยู่ที่นี่ไม่เป็นยังงั้นน่ารักมาก เป็นญาติเป็นเพื่อนได้สนิทใจ อยากจะทำอาหารอร่อยๆให้ชิม เฮ้อ!!! ดร.รอดตัวไปอย่างหวุดหวิด นี่คือบรรยากาศการพูดคุย บอกได้อย่างเดียวว่าสุดยอด มีอะไรก็เว้ากันซื่อๆไม่ต้องแปลไทยเป็นไทย หรืออุปมาอุปไมยให้เมื่อยตุ้ม!!
ชอบพี่องุ่น ชอบครูเสือ แม่ดอง พ่อดองของครูอ้อยกะคุณสะนึกะ...ว่าแต่ครานี้ไม่เห็นหลานชาย...ก็ขอฝากความคิดถึงไปให้...ขอให้พระคุ้มครอง....หลานชายด้วยนะคะ
จุ๊บ ๆ พี่องุ่น...คิดถึงทีไร ได้ยินเสียงหัวเราะมากับสายลมทุกครั้ง
สำหรับครูเสือ.....ฝากไว้ก่อน แล้วจะไปเอาคืนค่ะ
ระลึกถึงทุกท่านนะคะ
เท่ห์สุดๆ ครับ ครูเสือและพี่องุ่น
สวัสดีค่ะพ่อครูฯ
ครอบครัวนี้ เป็นความลงตัวที่แตกต่าง แต่ดูแล้วมีความสุขแฝงอยู่มาก ๆ เลยค่ะ
นึกถึงครูเสือทีไร ก็จะนึกภาพชายหนุ่มมาดขรึม แต่แฝงไว้ด้วยแนวคิด ปรัชญา และธรรมะ
แต่ถ้านึกถึงพี่องุ่น จะนึกถึงรอยยิ้ม แววตา และฝีมือในการทำอาหาร
ส่วนน้ององุ่น เป็นความลงตัวของทั้งพ่อและแม่ค่ะ
สวัสดีครับพ่อครูฯ
กราบคาราวะครับพ่อครู
สวัสดีครับพ่อครู
สิงโต