เมื่อวานนี้ผมตระเวนไปเยี่ยมครัวเรือนสมาชิก ที่เราจะเอาคุณอำนวยจากปูนซิเมนต์ไทยไปปล่อยไว้เป็นจุดๆ ให้สัมผัสกับกลิ่นไอของชีวิตชนบท ไปดูสิว่าเพื่อนร่วมแผ่นดินเขาอยู่เขากินเขานอนกันอย่างไร มือก่ายหน้าผาก หรือเอามือไปวางไว้ที่ไหน มือเขาอยู่ในสภาพอย่างไร ถูกมัดมือชก รึเปล่า คำว่าถูกมัดมือชก ขอร้องให้พิจารณาช้าๆ..คนที่ถูกมัดมือชกนั้นตกอยู่ในสภาวการณ์อย่างไร ขอให้ชาวSCG.ค้นให้เจอเบื้องหลังของการถูกมัดมือ นอกจากนี้แล้วเขาโดนมัดตรงไหนอีก โดนกรอกความเชื่อผิดๆ วิธีคิดโง่ๆ หรือโงหัวขึ้นมาก็เหยียบคอให้จมดินต่อไปอีก ผลของการเอื้ออาทรเสร่อๆที่ไม่มีความรู้กำกับเป็นอย่างไร เอ้อ! อย่าลืมดูมือดูใจตัวดัวยละ ว่าถูกรัดรึงด้วยอะไรรึเปล่า
"ลูกชายเรียนชั้นม.2 ถูกตราหน้าว่าโง่ผูกคอตายที่บ้านหลังนี้-ควายกำลังให้อาหารปลา-บางตัวเล็มกินต้นข้าว"
(ประชุมวางแผนจัดกิจกรรม เช่น ลงแขกดำนากับโรงเรียนและผู้นำชุมชน)
คัดเลือกกรณีศึกษาได้ 6ตัวอย่าง ดังนี้
1.พ่อทอง ศรีธรรมมา ผู้อาวุโสที่ตกผลึกทางความคิด ปีที่แล้วพิชิตน้ำป่าไหลหลาก ผลหมากรากไม้ล้มตายระเนระนาด นอกจากพ่อแกจะกอบกู้วิกติให้พืชผลแล้ว ไปกระแซะดูสิว่าแกกอบกู้พลังจิตพลังใจตนเองอย่างไร บ้านแก้จนคนสู้งานนั้นเป็นฉันใด ชาว SCG.ถอดรหัสใจแกออกมาให้ได้
2.พ่อวิจิตร จันทรานุวงค์ มนุษย์บ้างาน อยากจะทำทุกอย่างที่ขวางหน้า ตั้งโรงแรมหมู วิจัยเรื่องสมุนไพรหมู ผสมอาหารเอง ปลูกหญ้าเลี้ยงโค เลี้ยงไก่ไข่ เลี้ยงกบ เลี้ยงปลา ทำนา ทำสวน ทำปุ๋ยชีวภาพ สนใจเชื้อราทุกประเภท ชาว SCG.ถอดวิธีคิดวิธีทำของแกออกมาได้ละเยี่ยมเลย
(แม่จันทร์แดงอยู่คนเดียว ขาดแคลนทุกอย่าง แม่สะอิ้งมีครอบครัว ฐานะดี อยู่ตรงกันข้ามกันคนละฝั่งถนน เป็นกรณีศึกษาที่เราจัดให้)
3.แม่จันทร์แดง เที่ยงไธสง หญิงหม้ายหัวใจทองคำ มีลูก5คน ทุกคนนัดกันทิ้งแม่ไปดูแลเฉพาะครอบครัว ปล่อยให้แม่อายุ 62 ปี โดดเดี่ยวอยู่คนเดียว ปลูกพืชผักในเนื้อที่70ตารางวาเอาไปแลกข้าวปลาอาหาร รับจ้างทำงานเพื่อนบ้าน ไปนวดเส้น ชีวิตล้มลุกคลุกคลาน ชาว SCG.ไปพิจารณาวิธีสู้งาน สู้ชีวิต ของคนที่มีแผลใจขนาดใหญ่ เผลอทุบอกทุกครั้งที่เล่า กลั่นความเจ็บปวดภายใน ใครๆฟังนั่งสะอื้นกับความขื่นและขมของแม่
4.พ่อกว้าง สุวรรณวงค์ เคยเป็นไปขายแรงงานรุ่นบุกเบิก ข้ามน้ำข้ามทะเลไปพร้อมกับพ่อวิจิตร พ่อทอง มีความเป็นช่างอยู่ในหัวใจ ชอบงาน ประดิดประดอยรถซิ่งมาใช้งาน สร้างบ้านในฝันคนเดียว 10 ปีแล้วก็ยังไม่เสร็จ จินตนาการเหลือล้ำ ทำหน้าที่ผู้นำชุมชน มีภาวะผู้นำในตัวสูง แต่เรียนไม่สูง ชาวบ้านยกย่องเรียกว่าครู ชาว SCG.ไปดูสิว่า..คนที่เป็นครูโดยธรรมชาติที่ชุมชนยอมรับนั้นเป็นฉันใด
5.แม่สมบัติ เพียพยัคฆ์ เป็นครอบครัวที่น่าสนใจ ตรงแม่ลูกผูกพัน ดูแลกัน ระหว่างหนูกิ่งบัณฑิตคืนถิ่น มาอยู่ในอ้อมกอดแม่ ดูแลแม่ แทนที่จะบอกว่ารักแม่แต่ปาก ชาว SCG. ควรศึกษาวิถีคืนถิ่นของบัณฑิตในยุคที่เรียนแต่วิชาทิ้งถิ่น ดูสิว่าจะทำช่วยกันสร้างกระแสคืนถิ่นได้อย่างไร วิธีคิด วิธีทำของสาวน้อยผู้นี้ทำอย่างไร
6.แม่หนูพวน ศรีสวัสดิ์ โอ้ว! แม่คนนี้ละเด็ดสะระตี่ มีความชัดเจนในวิธีคิดวิธีทำที่มหัศจรรย์มาก เอาจริงกับชีวิตจนถึงขั้นไล่สามีขี้เกียจทิ้ง กล้าได้ กล้าเสีย กล้าทดลอง จนพบนวัตกรรมการทำนาที่ตำราการเกษตรต้องถูกฉีกทิ้ง เพราะแม่หนูพวนปล่อยให้ควายกินต้นข้าวไปเรื่อยๆจนกล้าตั้งท้อง แทนที่ต้นข้าวจะยับเยินเพราะควายย่ำ แกกลับได้ข้าวมากกว่าคนอื่น มันเป็นไปได้อย่างไร ไปดูให้เห็นกับตา แม่แกบอกว่าไม่ใช่เพิ่งทำ ปล่อยควายกินต้นข้าวมา20ปีแล้ว
บ่อปลาแกก็ปล่อยควายลงไปนอน ควายขี้ลงน้ำเป็นอาหารปลา แกยังทำบ้าๆไม่เหมือนใครอีกเยอะ วันที่ชาว SCG.ลงไป แกจัดลงรายการแขกดำนา มีชาวบ้านกับนักเรียนไปร่วมนับ100คน แกบอกว่าจะให้พวกปูนซิเมนต์ไทย ไถนา ถอนกล้า หาบกล้า ดำนา กินข้าวปลาที่นาแก เจอบทเรียนนี้ คุณอำนวยจากSCG.จะว่ายังไงครับ โดนท้าถ้าไม่สู้ก็ร้องไห้ขี้มูกโป่งกลับได้
ประเด็นการบ้านทุกกลุ่ม
ศึกษาหาความจริงไปเรื่อยๆครับท่านJJ.เรายังเป็นกบในกะลาครอบ
สวัสดีค่ะ
3.แม่จันทร์แดง เที่ยงไธสง หญิงหม้ายหัวใจทองคำ มีลูก5คน ทุกคนนัดกันทิ้งแม่ไปดูแลเฉพาะครอบครัว ปล่อยให้แม่อายุ 62 ปี โดดเดี่ยวอยู่คนเดียว ปลูกพืชผักในเนื้อที่70ตารางวาเอาไปแลกข้าวปลาอาหาร รับจ้างทำงานเพื่อนบ้าน ไปนวดเส้น ชีวิตล้มลุกคลุกคลาน ชาว SCG.ไปพิจารณาวิธีสู้งาน สู้ชีวิต ของคนที่มีแผลใจขนาดใหญ่ เผลอทุบอกทุกครั้งที่เล่า กลั่นความเจ็บปวดภายใน ใครๆฟังนั่งสะอื้นกับความขื่นและขมของแม่
ทำไมเป็นอย่างนี้ล่ะคะ แล้วแกอยู่กับใครอีกคะ
สวัสดีค่ะพี่ครูขา
ช่วงนี้ยุ่งมากเลยอ่ะค่ะ ไม่ค่อยได้เข้า G2K ในเวลาราชการเลย แถมตอนเย็นก็ไปเป็นพญามาร เอ๊ย พยาบาลสนาม คอยดูแลเก็ๆในการประชุมเชียร์อ่ะค่ะ กลับไปก็ง่วง....หลับ !! (นอนสะสมพลัง อิอิ )
วันนี้คิดถึงพ่อครูม๊ากกกกก มาก แต่โทรหาไม่ได้..มีแต่ผู้หยิงรับสายตลอดเลยค่ะพ่อ เธอบอกว่า...หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ อิอิ
หนิงได้รับหนังสือ พรบ.คนพิการที่ส่งไปแล้วยัง
ขอบพระคุณค่ะพ่อครูขา...
หนิงได้รับทั้งหมดแล้วค่ะ และได้ติดตามจดหมายข่าวการเมืองเรื่องคนพิการ ไปจนทราบความคืบหน้า และเขียนไว้ สิทธิของคนพิการในรัฐธรรมนูญใหม่ แล้วค่ะพ่อ
ชื่อจริง: | อัมพร |
นามสกุล: | อรุณศรี |
อาชีพ: | รับราชการ |
ตำแหน่ง: | นักกิจการนักศึกษาชำนาญการ 8 |
องค์กร/บริษัท: | มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ว.หาดใหญ่ |
ที่อยู่: | 15 ถนนกาญจนวณิชย์ |
อำเภอ: | คอหงส์ |
จังหวัด: | สงขลา |
รหัสไปรษณีย์: | 90112 |
ประเทศ: | ไทย |
สวัสดีค่ะพ่อครูฯ
ขอเพิ่มเติมในส่วนที่อยู่ของพี่อัมพร เพื่อที่หนังสือจะได้ถึงเร็วขึ้นค่ะ
อัมพร อรุณศรี
กองกิจการนักศึกษา
มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่
อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา 90112
เรียน ท่าน ครูบาฯ ที่เคารพ
(ผมได้รับหนังสือแล้วครับ อ่านแล้วยิ่งตอกย้ำให้ไม่กล้าลืมท้องถิ่น แล้วคิดทบทวนความทะเยอทะยานที่มากเกินไป ซึ่งห่างไกลจากประโยชน์ของคนในชุมชนครับ ขอบคุณนะครับที่กรุณาส่งมาให้)
เป็นกำลังใจให้คุณอำนวยแห่ง SCG ทุกท่านทุกคนนะครับ ขอให้เรียนรู้ได้อย่างเต็มที่นะครับ
ขอบคุณครับ
กราบเรียน ครูบาฯ ที่เคารพ
ตอนนี้คณะ C-Building รุ่นที่ 2 เดินทางกลับสระบุรี เป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ
ต้องกราบขอบพระคุณครูบาฯมากๆเลยครับที่ทำให้พวกเราได้เรียนรู้ "ชีวิต" ได้อย่างตกผลึกจริงๆ
เป็นกำลังใจให้ชาว Inno-Fa ของ SCG ทุกคนนะครับ
เคารพครูบาฯมากครับ
เหน่ง : Cotto Tiles
สวัสดีครับท่นพ่อ ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์
"ลูกชายเรียนชั้นม.2 ถูกตราหน้าว่าโง่ผู้คอตายที่บ้านหลังนี้-ควายกำลังให้อาหารปลา-บางตัวเล็มกินต้นข้าว"
ขอบคุณครับ
คำที่ครูบา ฯ บอกว่า "ปริศนาที่พบมีอะไรบ้าง" = Sensing ในความหมายของผมครับ
การเฉลียวใจ ผมเรียกว่า sense
คนหลายคนฉลาด ได้ปริญญา แต่ ไม่เฉลียว คือ ไม่มี sense
เรียน ครูบาสุทธินันท์ ที่เคารพ
ด้วยความเคารพ
อุทัย อันพิมพ์
สวัสดีค่ะ ครูบา
อ่านแล้วเห็นภาพจนอยากไปสัมผัสบ้าง น่าสนใจทุกครอบครัว แล้วเขาอยู่กันยังไง
อยากเห็นรูปแม่หนูพวนที่สุดเลยค่ะ ตั้งแต่ที่ไปครั้งที่แล้ว ก็ไม่เจอ จนนึกว่าไม่มีตัวตนจริงๆ ซะอีกค่ะ
เรื่องแม่หนูพวนแต่ละอย่างช็อคโลกได้ทั้งนั้น อาจารย์ต้องให้กลุ่มที่ไปศึกษาชีวิตแม่หนูพวน ไปดำนา-กินข้าวป่า-ไปบ้าน-สัมภาษณ์ ใส่คะแนนไม่ทัน
ดูภาพลูกศิษย์อาจารย์ตอนทราบว่าแม่หนูพวนแต่งตัวเป็นดรัมเมเยอร์แข่งกับลูกสาวที่แต่งเป็นเทพีในงานกีฬาสีโรงเรียน
สวัสดีค่ะ ครูบา
เห็นรูปแม่หนูพวนแล้ว สุดยอดจริงๆ ไม่รู้อะไรทำให้คิดทำแบบนี้ คงชอบสนุกใช่ไหมคะ มันส์จริงๆ อยากเจอมากเลย ทำไงดี จะไปก็ไม่ได้ ดูรูปไปก่อนก็สนุกแล้วค่ะ ขอบพระคุณ ครูบาค่ะ
เรียนครูบาที่เคารพ
เดือนนี้เปิดเทอมเป็นช่วงที่วุ่นวายพอสมควร และไดเดินทางไปต่างประเทศด้วยค่ะ จึงห่างหายหน้าไปนานค่ะ ...ได้รับหนังสือที่ครูบากรุณาส่งให้แล้วนะค่ะ ขอบพระคุณมากๆ ค่ะ (http://gotoknow.org/blog/paew/102855)
ขอตอบเล่นๆ
ชาวบ้านที่มี "สติ" ก็คิดได้ ----> ชาวบ้าน ที่ ขาดสติ ไม่เฉลียว ก็โดน กระแสพาไป วันก่อน ผมเจอชาวบ้านที่ ปากช่อ เขาบอกว่า "เชื่อครู ไปเรียน หนังสือ จบออกมา จนกันหมด ทิ้งบ้านกันหมด .... " ปัญหาชนบทเรื้อรัง เอาคนกรุงเข้าไปแก้ เอาคนคิดแบบบริโภคนิยมเข้าไปแก้ ก็อย่างที่ ครูบาฯ บอก "ยิ่งแก้ ยิ่งสร้างปัญหา" อยู่เฉยๆ น่าจะดีกว่า หรือ ยิ่งแก้ ยิ่งโกงกิน
พนักงานที่เกี่ยวข้อง มีหลายแบบ หลายสันดาน เช่น จ้องจะ "กิน" โครงการยิ่งมา ยิ่งโกงง่าย ..... คิดไม่ออก คิดแบบเดิมๆ กลัวๆกล้าๆ เจ้านาย ยิ่ง "ตาบอด"กว่าอีก ... มันยากนะ การแก้ปัญหาระดับรากหญ้าเนี่ย ก็ เราชาวกรุง ชาวเมือง โดนระบบการศึกษ หลอกไป คิดแบบตะวันตก กลับเอามาแก้ปัญหาตะวันออก มันก็เละ เราไม่ศึกษา "กำพืด" เราไม่สนใจ "วิธีคิด" ในบริบทของเรา ฯลฯ กรรมครับ
พวกหอคอยงาช้าง ก็ยังอยู่ในกะลาที่ยอดหอคอย มองลงมาแบบหยาบๆ สั่งงานลงมาแบบมั่วๆ เอาผลงาน เอาเรื่องไปสร้างตำแหน่ง พวกนี้ ตอนอายุทำงาน มาถล่มทำลายล้างท้องถิ่น ตอนเกษียณกลับไปนอนตีพุง ตีกอล์ฟที่ กทม
กรรมครับ เราเจอผู้นำแบบ หาเงิน สร้างๆๆ ไม่มีผู้นำ ที่ เอาการศึกษานำเลย ..... ลอกระบบการศึกษาต่างชาติมาแบบไม่คิด ตอนนี้ต้องขดใช้แล้วครับ ... ไปลอกเขามาใหม่ๆ ก็ดูดี แต่ นานๆเขา เจอวิกฤต defect ของระบบที่ลอกมา..... ดวงเมือง ด้วยครับ ทำให้ต้องออกมาแบบนี้ แต่ ตอนจบสวยครับ
ไม่อยากวางมือหรอก ตำแหน่ง เงิน เบิกได้อื้อเลย ดื้อดึง เอามันส์ "หลง" ..... สันดาน
ผมว่า รอ น้ำท่วมโลก ยิ่งมาเร็วยิ่งดี จบๆ กันไป .... เปรต เยอะจริงๆ