เขียนลงบนพื้นทราย
เขียนลงบนพื้นทราย
เป็นเรื่องราวของเพื่อน 2 คนที่กำลังเดินทางอยู่กลางทะเลทราย เมื่อเดินทางถึงจุดหนึ่ง ก็เกิดการโต้เถียงกัน เพื่อนคนหนึ่งก็ตบหน้าเพื่อนอีกคนหนึ่ง เพื่อนคนที่ถูกตบหน้า ไม่ว่าอะไรสักคำ
แต่กลับเขียนข้อความไว้ที่พื้นทรายว่า
“วันนี้เพื่อนรักของฉัน ตบหน้าฉัน”
พวกเขาเดินทางกันต่อไป จนกระทั่งพบแหล่งน้ำกลางทะเลทราย พวกเขาตัดสินใจอาบน้ำที่นั่น เพื่อนคนที่ถูกตบหน้าก็เกิดจมน้ำ
แต่โชคดีที่เพื่อนอีกคนช่วยชีวิตไว้ได้ เมื่อเขาหายตกใจจากการจมน้ำ เขาก็จารึกข้อความไว้ที่ก้อนหินว่า
“วันนี้เพื่อนรักของฉัน ช่วยชีวิตฉันไว้”
เพื่อนคนที่ช่วยชีวิตเขาและตบหน้าเขารู้สึกแปลกใจในการกระทำของเขา จึงเอ่ยปากถามว่า......
“ทำไมตอนที่ฉันทำร้ายเธอ เธอเขียนลงบนพื้นทราย แต่ตอนนี้เธอเขียนลงบนหิน”
เพื่อนอีกคนยิ้มและตอบว่า
“เมื่อเพื่อนทำร้ายเรา เราควรจะเขียนลงบนทราย เพื่อให้สายสมแห่งอโหสิพัดพา และลบมันทิ้งไป และเมื่อมีความประทับใจเกิดขึ้น เราควรจารึกไว้ในศิลาแห่งความทรงจำจากใจ ซึ่งสายลมจะมิอาจทำให้มันเลือนรางได้”
เรื่องดี ๆ จาก ข่าวสารคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ฉบับที่ 5/2550 วันที่ 29 มค -2 กพ. 2550 คัดลอกจาก http://www.geocities.com/supershhinnn/goodmessage/ml40.html
จากเรื่องเล่านี้ ทำให้ตนเองต้องเตือนตนว่า
“จงเรียนรู้ที่จะเขียนลงบนพื้นทราย”
ความเห็น (28)
- ดีใจที่ได้เรียนรู้ ที่จะเขียนลงทั้งพื้นทราย และ พื้นหิน
- ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ที่ช่วยเตือนใจ เพื่อนๆ (เช่นผม) ครับ
คุณหมอคะ
แอบลุ้นอยู่ว่าคุณหมอจะมาอ่านที่สมพรสรรหามาเล่า(ตามคำขู่...เฮ้ย...คำเชิญชวนของคุณหมอ...รึเปล่า....)
ความระลึกถึงกันนี่มันเหมือนปฏิหาร์จริง ๆ นะคะคุณหมอ
ดีใจค่ะ ดีใจ.......
ตอนนี้ต้องฝึกแยกสิ่งที่เคยเขียนลงบนหินทั้งหมด โดยแยกเป็นส่วน ๆ ส่วนดีเขียนบนหิน ส่วนที่ไม่ดีก็ต้องเขียนบนพืนทรายค่ะ
คุณอิ่งอ๊อบคะ...
- ดิฉันชอบบันทึกนี้มาก...ฉันชอบเปรียบเทียบเมื่อเพื่อนมีทุกข์ว่า...ให้ทำตนดังเม็ดทราย......ขยับเขยื่อนได้เมื่อถูกคลื่น...แต่ไม่ดูดซับน้ำเอาไว้....คราวนี้ได้ข้อคิด..เตือนตนเพิ่มอีกอย่างแล้วค่ะ...
- ขอบคุณค่ะ....ขอบคุณอย่างจริงใจค่ะ
เช้านี้ตื่นมา ได้รับข้อคิดดี ๆ ไว้เตือนใจตน แต่เช้า จากมิตรดี ๆ วันนี้ทั้งวันคงเป็นวันแห่งความทรงจำดี ๆ ที่อยากจารึกไว้บนแห่งศิลา อีกวันหนึ่งคะ
สนุกในวันหยุดนะคะ วันนี้ ว่าจะตามใจลูก ๆ พาไปดูพระนเรศวร ซะหน่อย
แล้วบ่าย ๆ มีนัดกะคุณเมตตา ไปหาของเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปฝากมิตรรักต่างแดนที่ขอนแก่น (อุ้ย เผลอหลุดปากไปได้งัยเนี่ย)
แล้วเย็น ๆ มีนัดประชุมกลุ่มย่อย กะ คุณไมโต คุณเมตตา ในที่อโคจร โอ๊ย โย๋ ไม่อยากจะคิดถึงเลย สยองแน่ๆ
อิ อิ
แกล้งเขียนให้คนแถวโน้น อิจฉาเล่น เผื่อวันนี้ว่าง ๆ จะได้หาทรายเขียนไว้พลาง ๆนะคะ
ยิ้ม ๆ
เรียนคุณจันทรรัตน์ค่ะ
ดิฉันแอบเปิดอ่านก่อนคุณสมพรแล้วเนี่ย คงไม่ว่ากันนะคะ
อ้อ
คุณสมพร เธอแปลความหมายไม่มีผิดเพี้ยนเลยนะคะ เยี่ยมจริง ๆ
- อันนี้เขียนผิดครับ
- สายสม สายลมใช่ไหมครับ
- ผมเขียนไว้ในใจ บอกใครไม่ได้
- ยิ้ม ยิ้ม
- ขอบคุณมากครับ
- คุณกฤษณา เตรียมรับของฝากได้แล้ว มีคนหลุดปากแล้ว 1 คน
อ.หมอสมบูรณ์คะ
- คิดเข้าข้างตัวเองอีกแล้ว...เขาบอกว่าเอามาฝากคนขอนแก่น...ไม่ได้บอกว่าเอามาฝาก"กฤษณา"ซะหน่อย...อาจจะเป็นของ ...อ.Paew...อ.หมอJJ....หรือของ อ.หมอสมบูรณ์เองก้ได้ค่ะ
- อุ๊ย!..นับจริงๆมากกว่า 1 เน๊อะ...น่าสงสารคนถือจัง....
- ได้อะไรกลับไปคิด กลับไปทบทวน สิ่งที่ยังคาใจอยู่ตอนนี้เป็นอย่างดีเลยค่ะ...ดีใจที่ได้มาอ่านเจอบันทึกนี้ในเวลานี้...ขอบคุณค่ะ
คุณรัตติยาคะ
ไม่ว่ากันอยู่แล้วค่ะ อยากให้ทุกๆคนนั่นแหล่ะค่ะ แต่ว่าแอบแปะไว้แถวๆ ฝาบ้านคุณสมพร คงเห็นกันง่ายๆ ดี
...นะคะ..
สวัสดีทุกคนค่ะ
แอบหนีไปเที่ยวต่างประเทศมา
ไปกระจายรายได้ค่ะ
คุณติ๋วคะ
เพื่อเพื่อนน้อยกว่านี้ได้ไง เมื่อเพื่อนมีทุกข์ว่า...ให้ทำตนดังเม็ดทราย......ขยับเขยื่อนได้เมื่อถูกคลื่น...แต่ไม่ดูดซับน้ำเอาไว้.... ขอบคุณด้วยใจจริง ๆ สำหรับประโยคนี้ ...ขอเอาไปเล่าสู่เพื่อน ๆ ฟังด้วยนะคะ
คุณหนิงคะ
พี่(พยายาม)เลิกตอกตะปูแล้วค่ะ
มันไม่ดีเลยจริง ๆ และยังทิ้งร่องลอยแห่งความทรงจำ(ที่ไม่ดี)ไว้ด้วย ใช่ไหมคะ พาเด็ก ๆ ไปบ้านครูบาเมื่อไรอย่าลืมเอารูปมาฝากนะคะ
คุณแป๊ดขา
แอบหนีไปต่างประเทศมาค่ะ
ว่าแต่ว่าของที่ไปช๊อบมานะ น่าสนใจไหม....แล้วสมพรไปขอนแก่นจะได้ของฝากด้วยหรือเปล่า คงต้องดูของก่อนตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่...ยังมีเวลา....
ขอบคุณนะคะที่แวะมาดูแลบ้านให้....ดีนาที่ผู้หมวดขจิตแกมาเป็นผู้ตรวจด้วยอีกคน...จึงรู้ว่าสมพร...มีข้อหาอะไร...แต่ด้วยความใจดี...ก็แก้ไขให้เรียบร้อยแล้วค่ะ....ขอบคุณนะคะครูผู้น่ารัก(น่าขโมยมาไว้บ้าน)
อ.จันทรรัตน์ค่ะ
ภาษาอังกฤษถึงแม้จะไม่แตกฉาน แต่ที่อาจารย์กรุณา post ไว้ให้ในบันทึกนี้ ขอบพระคุณมากเลยนะคะ ขออนุญาตนำไปให้น้อง ๆ ที่ทำงานด้วยค่ะ
คุณเมตตาค่ะ
อ.หมอสมบูรณ์กับคุณติ๋ว กำลังรอของฝากค่ะ แต่สมพร กำลังรอดูว่าอะไรคือของฝาก....อิอิอิ....คงไม่ใช่คุณรัตติยาผูกโบว์นะคะ...แบบนั้นคุณขจิตจองไว้เพื่อมอบให้สมพรแล้วค่ะ....(วันไหนถ้าตอบคำถามถูก....ฮา....)
nutim คะ
ขอบคุณที่แวะมาเยือน คิดถึง blog สวย ๆ ของ nutim จัง ไว้จะแวะไปเยี่ยมนะคะ
ไปเที่ยวต่างประเทศมา กลับมารายงานตัวแล้วนะคะ
ไปเชียงราย แวะวัดร่องขุ่น แวะดอยตุง แวะแม่สาย และข้ามไปต่างประเทศ ไปกระจายรายได้มาค่ะ ไปกะพี่สาวคนโต พี่ชาย น้องสาวคนเล็ก พี่สะใภ้ ใครเป็นใครดูหน้าเองนะคะ คนไหนสวยที่สุดคนนั้นแหละสมพร (เอาแบบเล็ก ๆ ก็พอ)
จันทรรัตน์
- มาทักทาย
- สบายดีไหมครับ
- เป็นเรื่องที่เตือนใจดีมากค่ะ
- แล้วถ้าเป็นคนที่ไม่ใช่เพื่อนละค่ะทำไงดี
- ปกติไม่ชอบโกรธใคร และไม่ชอบให้ใครมาโกรธ ว่าจะไม่ใส่ใจ แต่ก็อดหงุดหงิดไม่ได้เพราะอยากรู้ว่าเค้าโกรธอะไรเรา
- น่าอิจฉาไปเที่ยวมาอีกแล้ว...ครั้งที่ล้านเก้ารึปล่าวค่ะ
- เชิญที่นี่ด้วยนะค่ะ
เมื่อไหร่จะเปิดเผยความลับค่ะ
รอหัวเราะตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะคะเนี่ย
ยิ้ม ๆ ค่ะ
คุณติ๋วคะ
- ฝันหวานหลายคืนแล้วค่ะ รอวันถึงวันศุกร์ค่ะ จะได้ไปเยี่ยมคนขอนแก่นซะทีค่ะ
คุณขจิตค่ะ
- สบายดีอ้วนท้วนสมบูรณ์ค่ะ
- วันศุกร์นี้จะเจอคุณขจิตที่ ม.ขอนแก่นหรือเปล่าคะ
อ.Paew คะ
- อ่านเรื่องนี้คราใด สอนใจเราได้เสมอ
- ไม่จำเป็นต้องเป็นเฉพาะเพื่อนหรอกค่ะ คนอื่น ๆ ก็ได้ เช่น หัวหน้าเรา ฮา.....(ไม่เอาอ่ะ เล่นของสูง) หมายรวมถึงทุกคนค่ะอาจารย์
- เคยคิดว่าการหงุดหงิดเป็นการบริหารอารมณ์ แต่บางครั้งมันก็บั่นทอนนะคะ จึงต้องพยายามตัดใจให้ไว เหมือนกะปุ๋มบอก "เรื่องเน่า ๆ อย่าให้อยู่กับเรานาน" ค่ะ
- วันศุกร์นี้คงมีโอกาสได้เจออาจารย์ และเพิ่มรูปมวลมิตรแห่ง G2K
คุณรัตติยาขา
- ยังไม่เล่าเองค่ะ รอโดน tag ดีก่า
- เย็นนี้จะไปขอนแก่นนะคะ
- ทราบว่าคุณจิ๊บเธออยากเป็นนักร้อง และร้องเพลงเพราะด้วย งั้นสมพรต้องรีบหลบกลับกรุงเทพฯ เย็นศุกร์เลยดีกว่า อิอิอิ
ความสุข มิตรภาพ ความรัก ความผูกพัน ไม่มีวันสิ้นสุดไปจากใจฉัน (จริง ๆ)
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพจากทุกท่านนะคะ
ขอบคุณค่ะ
- รออ่านเรื่องนี้ครับพี่
- ความสุข มิตรภาพ ความรัก ความผูกพัน ไม่มีวันสิ้นสุดไปจากใจฉัน (จริง ๆ)
- อย่าให้รอนานนะครับ ยิ้ม ยิ้ม
ชมรมคนนอนดึกรออ่านเหรอค่ะ
จะรีบ ๆ ค่ะ