จากเมื่อเย็นวานนี้ที่ครูอ้อยไปพบพี่ครูที่ครูอ้อยเป็นที่ปรึกษา  ในบันทึกเรื่อง.....รับอาสาเป็นที่ปรึกษา ตอน (7)  

ครูอ้อยกลับมาบ้าน   และนอนนึกถึงพี่ครูมากๆเลย 

ทำไม...ครูอ้อยจึงผูกพันกับพี่ครูคนนี้นัก   เพราะความประทับใจในครั้งแรกที่  ครูอ้อยได้พบกับพี่ครู    พี่ครูจะมีสมาธิในการฟังครูอ้อยตลอดเวลา   และจะรับได้มากเพราะความสนใจ  

 สิ่งที่สำคัญ  ความตระหนัก  ความสำเหนียก  และรู้ตัวเองดี   สิ่งเหล่านี้...ทำให้ครูอ้อยยอมรับพี่ครูได้เต็มหัวใจ.....

ถ้าจะเปรียบเสมือน  ก็น้ำพร่องแก้วตลอดเวลา   พี่ครูเข้าใจงานว่า...จะต้องเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่....ไม่ได้ตีโพยตีพาย  และยอมรับสภาพเสมอ   ทำให้ครูอ้อยสบายใจ  

และที่สำคัญ  พี่ครูมักจะบอกกับครูอ้อยว่า...พี่คิดไม่ออกเลย  คิดไม่เป็นเลย  ทำไม่เป็นเลย   พี่โง่มากเลยเรื่องนี้  

ครูอ้อยอยากจะบอกกับพี่ครูว่า...การถ่อมตนของพี่ครูนี่ล่ะ  ทำให้ครูอ้อยยอมรับ......เป็นที่ปรึกษาของพี่ครูค่ะ