วันนี้กลับมาจากการอบรม  เรื่อง  Backward Design ที่สถาบันพัฒนาครู ผู้บริหารและบุคคลากรทางการศึกษา  ต.วัดไร่ขิง อ.สามพราน จ.นครปฐม

ทุกท่านที่เป็นครู  หรือมีความเกี่ยวข้องกับครู หรือรู้เรื่องของครูอย่างแท้จริง  ย่อมเข้าใจดีว่า  การไปอบรมของครูนั้น  มันคือการพัฒนาตนเอง  เพื่อพัฒนาการเรียนการสอน นั่นคือการพัฒนาลูกหลานของท่านในที่สุด

มันเป็นหน้าที่ที่เราผู้เป็นครูทุกคนที่รับหน้าที่  ได้ปฏิญาณตนตั้งแต่วันรับปริญญา  และวันปฐมนิเทศการเป็นครูครั้งแรกและวันแรกในการบรรจุรับราชการ  นั่นคือความมีเกียรติ  มีศักดิ์ศรี ซึ่งประกอบด้วยความรับผิดชอบอย่างมหาศาลต่อหน้าที่ใหญ่หลวง 

หน้าที่ของข้าราชการอื่นๆ  ยังได้มีเวลาพักสายตาจากหน้าที่รับผิดชอบ  แต่การมีหน้าที่ของครูนั้น  จะละสายตาออกจากหน้าที่ไปไม่ได้เลย  จนกว่าจะกลับบ้านของตน  สายตาทั้งคู่ต้องจับอยู่กับนักเรียนซึ่งเป็นลูกหลานของท่าน  ทั้งวันตั้งแต่ย่างก้าวเข้าไปในโรงเรียน  จนกระทั่งก้าวย่างออกจากโรงเรียน  เพื่อความเป็นขีวิตทั้งปัจจุบันและอนาคตของลูกหลานของท่าน

ย้อนกลับมาเรื่องกลับมาจากการอบรม  มาถึงบ้านก็รีบเข้ามาอ่านบันทึกความรู้ใน gotoknow ทันที  เพื่อค้นหาคำตอบบางอย่างจากบันทึกของคนรู้ใจ 

แต่ก็ใจหายเมื่อได้อ่านบันทึกนี้   ขอบคุณที่ท่านเป็นห่วงใยครู  หน้าที่ของครู  เงินเดือนครู  ฯลฯ

ครูสิริพร  ไม่รู้จะตอบบันทึกท่านอย่างไรในตอนนี้  แต่มีความรู้สึกว่ารักโรงเรียนที่สอนอยู่  รักมากๆ  และอยากจะทำอะไรก็ได้ให้โลกทั้งโลกรู้ว่า  มีคนจำนวนน้อยนิดเท่านั้นที่อยากจะเป็นครูในประเทศไทยด้วยใจจริง  ทั้งๆที่มีอาชีพทีมีรายได้มากกว่าการเป็นครูอีกตั้งมากมาย  น่าจะคิดถึงเหตุผลในข้อนี้  ว่าทำไมครูสิริพรและอีกหลายท่านทำไมถึงอยากเป็นครู  รักความเป็นครู  รักอาชีพครู  โดยไม่เหลียวแลอาชีพอื่นเลย

เพราะครูสิริพรรักในอาชีพ  รักทั้งสถาบัน  รักทั้งนักเรียนเหมือนลูกเหมือนหลาน  ดังกับครูจำนวนน้อยนิดที่กล่าวมาแล้ว  ผู้ที่เป็นครูที่เปี่ยมรักในอาชีพ  ยังมีอีกมากมายในประเทศไทยที่ทำหน้าที่เป็นครูได้ครบถ้วน  ตลอดทั้งผู้ที่เห็นใจครู วอนท่านอ่านต่อไป

โรงเรียนที่ครูสิริพร  กุ่ยกระโทก  สอนอยู่คือ  โรงเรียนพระยาประเสริฐสุนทราศรัย(กระจ่าง สิงหเสนี)  มีผลผลิตทางการศึกษามาแล้วมากมาย  ซึ่งปีนี้โรงเรียนก็จะมีอายุครบ 20 ปีในวันที่  30 กันยายน 2549

สิ่งที่ครูในโรงเรียนนี้ได้ปฏิบัติต่อผลผลิตมีมากมายเอนกอนันต์  จนเวลาผ่านไปหลายปี  วนเวียนนำความปลาบปลื้มมายังครูโรงเรียนพระยาประเสริฐสุนทราศรัยฯ  เมื่อได้ยินผู้ปกครองที่เป็นครูเหมือนกัน  ไปอบรมที่เดียวกัน  พูดว่า  " ขอบคุณคุณครูพระยาประเสริฐฯ ทุกท่านที่ได้สอนลูกของผมจนได้เรียนที่......  "  ในวันที่ไปอบรมที่สถาบันฯ

ท่านคงคิดว่า  เพราะลูกของท่านสมองดี  เรียนเก่ง  ปัญญาเลิศ  จึงสอบเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยของรัฐได้สินะคะ

ท่านไม่เคยคิดหรอกว่า  ลูกของท่านเก่ง  สอบเข้าเรียนต่อได้เพราะครู

นี่ไงล่ะ  ครูจึงได้รับคำพูดว่า  " ครูเหมือนเรือจ้าง "

มีหลายข้อแห่งสาเหตุที่ครูปฏิบัติหน้าที่เป็นที่ไม่พอใจของผู้ปกครอง  มีหลายข้อเช่นกันที่ครูในประเทศไทย  ไม่ได้รับ..ค่าตอบแทน  เท่าบางอาชีพ  ทั้งที่ต้องเรียนจำนวนปี ฝึกฝนเพื่อจะเป็นครูโดยอาชีพ เท่าๆกัน

หากศึกษาให้ถ่องแท้  มีเหตุหลายประการที่แก้ไม่ได้  ไม่มีใครแก้  ไม่มีหน้าที่แก้  ก็ต้องทนกันไป 

ขอบคุณท่านที่คิดจะช่วยครู  ช่วยได้แค่ไหน  หากช่วยได้  จักขอบคุณยิ่ง  แต่ตอนนี้ครูทุกท่านก็พยายามที่จะช่วยตนเอง  ทำทุกอย่างเพื่อที่จะรักษาเสถียรภาพ  ศักยภาพของตนให้มีเกียรติ  มีศักดิ์ศรี  ทรนงในความเป็นครู   ไม่หวาดหวั่นในหน้าที่  ถึงแม้ว่าจะหนักหนาสาหัสสักเพียงใดก็ตาม

ท่านผู้ปกครองที่น่ารัก  ช่วยกันดูแลลูกหลานของท่านด้วย  อย่าปล่อยให้เป็นหน้าที่ของครู 

อนึ่งลูกหลานของท่านอยู่ที่โรงเรียนอย่างมาก  8 ชั่วโมง  แล้วอีก 16 ชั่วโมงอยู่กับท่านที่บ้าน  

ยุติธรรมแล้วใช่ไหมที่จะว่ากล่าวครูที่มีเพียงน้อยนิดที่ทำให้ครูเสื่อมเสีย 

แล้วครูที่ทำดีมาโดยตลอดคงจะต้องเสียกำลังใจหรือเปล่าในความดีที่ทำมา