ในภาคบ่ายของงาน คาราวานส่งเสริมสุขภาพด้วยแพทย์พื้นบ้านไทย การแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ผมได้มีโอกาสไปสังเกต การเสวนาของหมอพื้นบ้าน ที่มีประสบการณ์และชำนาญในด้านต่าง ๆ มาสาธิตและแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันอย่างใกล้ชิด  มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้โดยการลงมือปฏิบัติจริง  โดยเฉพาะการบำบัดด้วยวิธีการนวด การจับเส้นต่าง ๆ จากพ่อหมอแม่หมอต่าง ๆ เป็นผู้ถ่ายทอด มีหมอรุ่นต่าง ๆ รวมทั้งนิสิต (คาดว่าน่าจะเป็นนิสิตหลักสูตรแพทย์แผนไทย ของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม) ร่วมสังเกตและจดบันทึกอยู่ด้วย เห็นแล้วก็รู้สึกชื่นชมผู้จัด พ่อหมอแม่หมอทั้งหลายที่เสียสละเวลามาถ่ายทอด และผู้สนใจมาเรียนรู้  เพื่อสืบทอดภูมิปัญญาอีสานให้คงอยู่และมีการพัฒนาต่อยอดกันต่อไป

     เห็นบรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของหมอพื้นบ้านเหล่านี้แล้วอึ้งครับ เมื่อคิดถึงบรรยากาศการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของนิสิต นักศึกษา บุคคลากรและอาจารย์ ที่เกิดขึ้นในการเสวนาเท่าที่ได้สัมผัสมา  การซักถามมีน้อยหรือไม่มีเลย ไม่ต้องเลยไปถึงการจดบันทึกหรือการเขียน  แม้ว่าจะเคยได้ยินได้ฟังมาซ้ำแล้วซ้ำอีกถึง หลักธรรมคำสอนที่ว่า การเรียนรู้ที่ครบ ควรต้องประกอบด้วย  4 ขั้น คือ  สุ  จิ  ปุ  ลิ