สวัสดีค่ะน้องแผ่นดิน...แผ่นดิน
ขอบคุณค่ะ...คิดถึง
สวัสดีครับ อ. แผ่นดิน
ผมใด้ยินชื่อเสียงของอาจารย์ จากอาจารย์พินิจว่า อาจารย์แผ่นดินเก่งมากครับ ถ้าอาจารย์ว่างเข้ามาติชมผมบ้างนะครับ
อ่านบันทึกของคุณแผ่นดินแล้ว ทำให้ฉันคิดถึงคำพูดของตัวเองที่บอกกับคนอื่นเมื่อเช้านี้
ฉันบอกเขาว่า "ในเมื่อเคยทำได้ในวันก่อน วันนี้ พรุ่งนี้ เราก็ต้องทำได้เช่นกัน "
ฉันเชื่ออย่างนั้นจริงๆค่ะ
พูดถึงเรื่องจินตนาการลานความคิด
ไม่มีใครลิขิตหรือเสกหา
มันเกิดขึ้นในสมองต้องปัญญา
เกิดเป็นภาพภาษาที่กว้างไกล
ผู้ที่มีจินตนาการอย่างล้นเหลือ
ย่อมไม่เบื่อในความคิดจิตสดใส
คิดในแง่ความดีที่ก้าวไกล
ร่วมกันใช้จินตนาการสานความดี
ถ้าคิดว่าการใช้จินตนาการเหนื่อย
สมองคงเหมือนขี้เรื่อยในโรงสี
เขาว่ากันคนใช้จินตนาการอารมณ์ดี
หนูเชื่อคำกล่าวนี้สุดหัวใจ
เพราะหนูเองชอบใช้จินตนาการ
เวลาเขียนเวลาอ่านหรือแก้ไข
พลังงานจากสมองถูกส่งไป
ให้ผู้คนทั้งหลายได้ติชม
* สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครูแผ่นดิน...ถิ่นสยามที่น่ารัก......แวะมาแต่งกลอนด้วยจินตนาการเจ้าค่ะ......I'm very well .and you? thank you teacher. เอิกๆๆๆๆ
เป็นกำลังใจให้คุณครูเจ้าค่ะ -----> น้องจิ ^_^
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
เอากลอนของคุณไพรวรินทร์มาฝากค่ะ
ก็เพราะพร้อยแผลนี่แหละที่รักสวัสดีค่ะ..คุณแผ่นดิน
สวัสดีครับ อาจารย์
ในโลกแห่งความเงียบสงบ มักจะมีพลังแฝงเร้นอยู่เสมอ นำพลังนั้นออกมาใช้ให้เป็นประโยชน์ แก่สังคม และ ผู้คน ยังมีอีกหลายคน ที่อยากฟัง ความรู้ ความเห็น และ สิ่งดี ๆ ที่ อาจารย์ มอบให้ชุมชนแห่งนี้
อีกอย่างหนึ่ง ในโลกแห่งความเงียบเหงา อ้างว้าง โดดเดี่ยว และ โหยหา ไม่มีใครรู้ดี มากไปกว่าผม รับรอง
ทุกคน กำลังรอ อาจารย์อยู่ ด้วยความหวัง และ กำลังใจ รักษาสุขภาพ ให้แข็งแรง ทั้งกำลังกาย และ จิตใจ
สุข สงบ เย็น
rainalone
สวัสดีค่ะคุณพนัส
พี่ได้ให้กำลังใจคุณอย่างยืดยาวไปแล้วที่บันทึกพี่นะคะ
แต่ตอนนี้ แวะมาอีกที
ใครไม่รู้บอกว่า ชีวิตคือการเดินทาง เราอาจเจอทางเรียบบ้าง ขรุขระบ้าง บางทีเหนื่อย ไปยังไม่ถึงจุดที่ต้องการ ก็ต้องหยุดพักเสียแล้ว
แม้พลาดหวัง แต่การเดินทางก็คุ้มค่าในตัวของมันเอง
ขอให้เรียกพลังใจให้กลับมาได้อีกเหมือนเดิมนะคะ
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
พี่เชื่อเสมอค่ะ ว่าจินตนาการ และตัวอักษรของคุณแผ่นดินยังคงลื่นไหลดุจสายน้ำ ...สาเหตุที่ตันบ้าง คาดว่าน่าจะมาจากระบบ และเครื่องมือทางด้านเทคโนโลยีที่ไม่เป็นใจ จึงทำให้ใจวอกแวก ประหนึ่งเส้นทางทางของน้ำตื้นเขิน หรือมีเกาะแก่งเป็นอุปสรรคมากไปนิดหนึ่ง...จินตนาการและตัวอักษรจึงไม่หลั่งไหลเช่นเคย...เป็นกำลังใจเสมอค่ะ
ขอให้พลังที่มีกลับมาสร้างงานเขียนที่งดงามอีกนะคะ รออ่านค่ะ