ต้องใช้พลังมากแค่ไหน (จึงจะกลับเข้าสู่โลกแห่งการบันทึกนี้ได้) ...


การพาตัวเองกลับคืนสู่โลกแห่งการบันทึกต้องใช้พลังอย่างมาก
ผมเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับเรื่อง "จินตนาการ" ค่อนข้างมาก และกล้าพอที่จะบอกอย่างอหังการว่าตนเองเป็นคนมี "พลัง" อยู่มากพอสมควร /// ผมเป็นคนที่คิดเร็วและทำเร็วอย่างเสมอต้น, เสมอปลาย /// ในวิถีโลกเงียบของตนเอง หลายคนรู้สึกและสัมผัสได้ว่า ผมมีพื้นที่เฉพาะอันเป็น "โลกแคบ" ของตนเองอย่างลึกเร้น /// แต่ในวิถีแห่งการงาน ผมกลับมีพื้นที่สาธารณะให้ผู้คนสัญจรเข้าสู่อย่างกว้างขวาง /// .... ห้วงที่ผ่านมา, ผมกักตัวเองไว้ใน "ห้องความคิด" ของตนเองอย่างเงียบสงบ แต่ละวันผมนั่งสนทนากับเรื่องแห่งความสุขและความสุขของตนเองอย่างสนุกสนาน /// เสียงลมทุ่งนำสารจากโลกภายนอกผ่านเข้าสู่หน้าต่างของหัวใจ และสารนั้น ก็คือคำถามอันมากมายที่ผม "จงใจ" ทำหล่นหายไว้นั่นเอง /// การพาตัวเองกลับคืนสู่โลกแห่งการบันทึกต้องใช้พลังอย่างมาก และผมก็กำลังรวบรวมพลังเหล่านั้นอย่างหนักหน่วง /// ผมอดตั้งคำถามกับตนเองไม่ได้ว่าทำไม "จินตนาการและพลัง" ที่เคยมีอยู่อย่างหลากล้นวูบหล่นไปอย่างไม่น่าเชื่อ /// .... โลกแคบอันเงียบสงบของผมยังคงรื่นรมย์อย่างที่เคยเป็น แต่เสียงเพลงจากโลกภายนอกก็เป็นสรรพเสียงที่ผมโหยหาอยู่เช่นกัน ../// ผมต้องใช้ "จินตนาการและพลัง" มากแค่ไหน ถึงจะกลับเข้ามาสู่โลกแห่งความรื่นรมย์นี้ได้ .... ผมกำลังพยายาม ....และพยายาม !!!
หมายเลขบันทึก: 128490เขียนเมื่อ 15 กันยายน 2007 17:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 20:26 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (32)

สวัสดีค่ะน้องแผ่นดิน...แผ่นดิน

  • คิดเหมือนครูอ้อยเลยค่ะ..บันทึกนี้  เราเหมือนกันค่ะ
  • พอถูกถามว่า...เขียนมามากแล้วไม่เบื่อเหรอ
  • ก็ไม่เบื่อนะคะ...ใช้พลังมากเหรอ...ก็ไม่มากค่ะ..เห็นอะไรก็เขียนได้
  • บางอารมณ์ก็ต้องนั่งอ่านของมิตรรักไปบ้างค่ะ

ขอบคุณค่ะ...คิดถึง

 

สวัสดีค่ะ บางครั้งดิฉัน ก็มีความรู้สึกเหมือนคุณแผ่นดิน ทั้งๆที่เรายังต้องพัฒนาในโลกของ G2K อีกพอสมควร แต่พอพบเห็นอะไร ก็อยากเล่า ก็กลับมาอีก แต่รู้สึกว่า G2K มีอะไรให้เราทำอีกมากมาย เป็นขุมทรัพย์ความรู้ของดิฉันค่ะ
  • ยินดีด้วยครับน้องแผ่นดิน ที่กลับมาแห่งโลก GotoKnow อีกครั้ง
  • เมื่อเช้าเครื่องเป็นอะไรหรือครับ
  • สวัสดีค่ะ อ.แผ่นดิน
  • จินตนาการและพลัง เป็นสิ่งสำคัญยิ่งที่ผู้คนทุกคนควรมี
  • แต่เพราะเหตุอันใด ผู้ที่มีจินตนาการและพลังอย่างล้นเหลืออย่างอาจารย์ จึงตกหล่นไปละคะ
  • เชียร์อัพค่ะ มันต้องยิ่งใหญ่เสมอ
สวัสดีครับ ครูอ้อย ///... ช่วงนี้ผมกำลังเผชิญหน้ากับมรสุมเล็ก ๆ แต่ก็มีความสุขในการเผชิญหน้ากับมรสุมนั้น /// เสียดายที่ไม่อาจพาตนเองเข้ามาสู่บรรยากาศอันดีในบล็อก /// ครั้งพอที่จะกลับเข้ามาได้ก็เผชิญปัญหาเรื่องระบบจนอ่อนใจ ///... ยังคิดถึงเสมอนะครับ !

  สวัสดีครับ  อ.  แผ่นดิน

ผมใด้ยินชื่อเสียงของอาจารย์  จากอาจารย์พินิจว่า  อาจารย์แผ่นดินเก่งมากครับ  ถ้าอาจารย์ว่างเข้ามาติชมผมบ้างนะครับ 

http://learners.in.th/blog/ofta

อ่านบันทึกของคุณแผ่นดินแล้ว ทำให้ฉันคิดถึงคำพูดของตัวเองที่บอกกับคนอื่นเมื่อเช้านี้

ฉันบอกเขาว่า "ในเมื่อเคยทำได้ในวันก่อน วันนี้ พรุ่งนี้ เราก็ต้องทำได้เช่นกัน "

ฉันเชื่ออย่างนั้นจริงๆค่ะ

สวัสดีครับ อุบล จ๋วงพานิช /// G2K เป็นขุมทรัพย์การเรียนรู้ที่หลากหลายสาขา และเป็นเสมือนธนาคารความรู้ที่เราต้องช่วยกันนำความรู้มาฝากเข้าบัญชี รวมถึงการเรียนรู้ที่จะใช้สอยอย่างมีระบบ/// การไม่ได้เข้ามาในบันทึกแต่ละวัน - ทำให้ผมรู้สึกเสมอว่า กำลังห่างออกไปอีกก้าว /// ยิ่งหายไปหลายวัน ก็ยิ่งดูจะห่างไกลไปในที /// ครั้นจะกลับมาต้องใช้พลังอย่างมากโข /// ...ขอบพระคุณในกำลังใจที่ส่งถึงผมอย่างไม่ขาดหายนะครับ

พูดถึงเรื่องจินตนาการลานความคิด

ไม่มีใครลิขิตหรือเสกหา

มันเกิดขึ้นในสมองต้องปัญญา

เกิดเป็นภาพภาษาที่กว้างไกล

ผู้ที่มีจินตนาการอย่างล้นเหลือ

ย่อมไม่เบื่อในความคิดจิตสดใส

คิดในแง่ความดีที่ก้าวไกล

ร่วมกันใช้จินตนาการสานความดี

ถ้าคิดว่าการใช้จินตนาการเหนื่อย

สมองคงเหมือนขี้เรื่อยในโรงสี

เขาว่ากันคนใช้จินตนาการอารมณ์ดี

หนูเชื่อคำกล่าวนี้สุดหัวใจ

เพราะหนูเองชอบใช้จินตนาการ

เวลาเขียนเวลาอ่านหรือแก้ไข

พลังงานจากสมองถูกส่งไป

ให้ผู้คนทั้งหลายได้ติชม

           * สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครูแผ่นดิน...ถิ่นสยามที่น่ารัก......แวะมาแต่งกลอนด้วยจินตนาการเจ้าค่ะ......I'm very   well  .and you?  thank you  teacher. เอิกๆๆๆๆ

            เป็นกำลังใจให้คุณครูเจ้าค่ะ -----> น้องจิ ^_^

 

สวัสดีครับ พี่สมนึก (สะ-มะ-นึ-กะ ) ... /// ตอนนี้ระบบก็ยังใช้ไม่ได้ เลยไม่สามารถนำบันทึกที่สมบูรณ์ขึ้นได้ /// บันทึกนี้ จึงเป็นเสมือนเสียงรำพันจากโลกแคบอันสงบเงียบของผม /// ....ขอบคุณครับ !

สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน

เอากลอนของคุณไพรวรินทร์มาฝากค่ะ

ก็เพราะพร้อยแผลนี่แหละที่รัก
โลกจึงได้รู้จักฉันนักสู้
ลูบรอยเจ็บรอยจำย้ำรอยดู
กระตุ้นชีพเชิดชีพอยู่สู้ต่อไป


“ไพวรินทร์ ขาวงาม จากหนังสือ คือแรงใจและไฟฝัน” ค่ะ
สวัสดีครับ ป้าแดง../// ผมเองก็กำลังค้นหาคำตอบเกี่ยวกับการตื้นตันของจินตนาการและพลังของตนเองเหมือนกัน /// มีหลายเหตุผลที่พยายามหยิบมาขบคิดและหาคำตอบให้ตนเอง แต่ที่สุดแล้วก็ยังไม่สามารถรู้ชัดได้ /// สักพักใหญ่ ๆ คงกลับมาโลดทะยานในบันทึกได้ตามปกติ /// กระนั้นก็ขอบคุณป้าแดงมากนะครับที่ช่วยให้ผมได้มีแรงใจกลับมาบ้างแล้ว ...ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณคุณาวุฒิ ///..ยินดีนะครับที่ได้รู้จัก /// ว่าแต่ ท่าน อ.พินิจ ท่านก็ชมผมเกินไปกระมังครับ... ผมยังมือใหม่หัดขับในหลายเรื่อง /// กระนั้น, ก็ยังยืนยันว่า เราสามารถเติบโตได้จากการร่วมกันแลกเปลี่ยนและเรียนรู้กันอย่างมีมิตรภาพ ///... เป็นเป็นกำลังใจให้นะครับ -

สวัสดีค่ะ..คุณแผ่นดิน  

  • ขอเรียกอย่างนี้นะค่ะ...เพราะเป็นสิ่งที่ทำให้เห็นภาพนักเขียนที่มีวาทกรรมอันเป็นที่ชื่นชอบ//เป็นแบบอย่างของจินตนาการ//เป็นแบบอย่างของการทำงานที่มุ่งมั่น //.......พลังมีมากมาย........เชื่ออย่างนั้นค่ะ  
  • ที่สำคัญ ......มีลูกชายน่ารักทั้ง 2  คน ที่เป็นที่รักของสาธารณชน .......คิดถึงจังค่ะ...ลงรูปบ้างซิค่ะ....เขียนถึงเขาอีกเถอะค่ะ...(เห็นใจคนคิดถึงเขาบ้างนะค่ะ)

 

สวัสดีครับ (betantawan) ../// ผมเชื่อว่าปัจจุบันของเราเติบโตมาจากอดีต และปัจจุบันก็ย่อมวิวัฒน์ไปสู่อนาคตที่ดีเสมอ /// เพียงแต่เราต้องรอคอยสักระยะเท่านั้นเอง - และผมก็กำลังรอจังหวะแห่งชีวิตนั้นเช่นกัน /// ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ ..หนูจิ ลูกศิษย์คนเก่ง /// ช่วงนี้บันทึกของคุณครูมีปัญหา และยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นแก้ไขที่ตรงไหนดี /// ... แต่กลอนที่นำมาฝากนั้น เขียนได้ดีมาก ทั้งคำและความหมายเรียบงาม - อ่านง่ายและเข้าใจง่าย โดยเฉพาะท่อนนี้ ครูชอบมากเลย (ถ้าคิดว่าการใช้จินตนาการเหนื่อย สมองคงเหมือนขี้เรื่อยในโรงสี เขาว่ากันคนใช้จินตนาการอารมณ์ดี) /// รักษาสุขภาพ.. ตั้งใจเรียน นะครับ./// ครูคนนี้เป็นกำลังใจให้ -
สวัสดีครับ คุณ รัตน์ชนก โอ่คำ /// ..ขอบคุณนะครับ สำหรับกำลังใจ /// การที่ได้รู้ว่าชีวิตยังมีความรักและกำลังใจจากมิ่งมิตร ช่วยให้ชีวิตมีจังหวะที่ดีในการก้าวเดิน .../// ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณเบิร์ด /// บทกวีของพี่ไพวรินทร์ฯ เกือบทุกเล่ม - ผมชื่นชอบทั้งหมด /// วิถีชีวิตของพี่ไพวรินทร์ ก็เรียบงาม , สมถะ /// คือแรงใจและไฟฝัน เป็นหนังสือที่มีกลิ่นอายความฝันอย่างชัดเจน และผมก็ชื่นชอบมาก /// ... ไว้ให้บันทึกเข้าที่เข้าทาง ไม่มีปัญหาด้านเทคนิค ผมจะแวะไปคุยด้วยนะครับ...
ห่างหายไปเหมือนกันค่ะช่วงนี้แต่ จินตนาการไม่เคยหดหาย...คิดถึง g2k ทุกวัน...กลับมายืนที่เดิมนะคะเป็นแรงใจให้..อีกคน..

สวัสดีครับ อาจารย์

ในโลกแห่งความเงียบสงบ มักจะมีพลังแฝงเร้นอยู่เสมอ นำพลังนั้นออกมาใช้ให้เป็นประโยชน์ แก่สังคม และ ผู้คน ยังมีอีกหลายคน ที่อยากฟัง ความรู้ ความเห็น และ สิ่งดี ๆ ที่ อาจารย์ มอบให้ชุมชนแห่งนี้

อีกอย่างหนึ่ง ในโลกแห่งความเงียบเหงา อ้างว้าง โดดเดี่ยว และ โหยหา ไม่มีใครรู้ดี มากไปกว่าผม รับรอง

ทุกคน กำลังรอ อาจารย์อยู่ ด้วยความหวัง และ กำลังใจ รักษาสุขภาพ ให้แข็งแรง ทั้งกำลังกาย และ จิตใจ

สุข สงบ เย็น

rainalone

สวัสดีครับ อ.หญ้าบัวฯ /// ตอนนี้ผมมีปัยหาเรื่องบันทึก เพราะไม่สามารถลงรูปได้ /// ครั้นบันทึกแล้วตัวหนังสือก็ติดหนึบเป็นแพยาว ไม่สามารถเรียงเป็นทีละบรรทัดอย่างที่ใจอยากให้เป็น ///... กรณีเจ้าตัวซนสองคนนั้น ถ้าสามารถแก้ปัญหาเกี่ยวกับบันทึกได้ ก็จะไม่ลังเลนำเรื่องและภาพของเขามาแบ่งปัน /// ...ขอบคุณในทุก ๆ กรณี นะครับ -

สวัสดีค่ะคุณพนัส

P

พี่ได้ให้กำลังใจคุณอย่างยืดยาวไปแล้วที่บันทึกพี่นะคะ

แต่ตอนนี้ แวะมาอีกที

ใครไม่รู้บอกว่า ชีวิตคือการเดินทาง เราอาจเจอทางเรียบบ้าง ขรุขระบ้าง บางทีเหนื่อย ไปยังไม่ถึงจุดที่ต้องการ ก็ต้องหยุดพักเสียแล้ว

แม้พลาดหวัง แต่การเดินทางก็คุ้มค่าในตัวของมันเอง

ขอให้เรียกพลังใจให้กลับมาได้อีกเหมือนเดิมนะคะ

พี่เมตตา ครับ.../// ตอนนี้ก็พยายามอยู่มากกลับการกลับมายืนที่เดิม /// ผมดูเข้มแข็งและความเข้มแข็งนั้นก็เปราะบางอย่างน่ารำคาญ /// ..ชีวิตวิ่งเต้นไปอย่างมีจังหวะ แต่ดูเหมือนห้วงนี้จะเป็นจังหวะช้า และเนิบนาบพอสมควร /// ...ขอเวลาสักพัก ... ทุกอย่างน่าจะฟื้นกลับมาได้บ้าง กระมังครับ -

สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน

พี่เชื่อเสมอค่ะ ว่าจินตนาการ และตัวอักษรของคุณแผ่นดินยังคงลื่นไหลดุจสายน้ำ ...สาเหตุที่ตันบ้าง คาดว่าน่าจะมาจากระบบ และเครื่องมือทางด้านเทคโนโลยีที่ไม่เป็นใจ จึงทำให้ใจวอกแวก ประหนึ่งเส้นทางทางของน้ำตื้นเขิน หรือมีเกาะแก่งเป็นอุปสรรคมากไปนิดหนึ่ง...จินตนาการและตัวอักษรจึงไม่หลั่งไหลเช่นเคย...เป็นกำลังใจเสมอค่ะ

thassana wong /// ...โลกแห่งความเงียบสงบ มักจะมีพลังแฝงเร้นอยู่เสมอ ..// ผมประทับใจกับกระบวนความนี้ยิ่งนัก ซึ่งเสมือนการบอกย้ำกับผมให้เรียนรู้และตระหนักได้ว่า "ความเงียบสงบ" คือ บ่อเกิดของพลังอันมหาศาลของชีวิต ...
สวัสดีครับ..พี่ศศินันท์ /// ... ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจนะครับ /// ผมยังมีความสุขกับการเดินทาง ถึงแม้เส้นทางนั้นจะไม่ราบเรียบนัก แต่ทั้งปวงก็ถือว่ารื่นรมย์กับชีวิต .../// การขับเคี่ยวกับตนเอง อาจจะเป็นการบ่มเพาะพลังให้กับตนเองที่ดีที่สุดก็เป็นได้ ... และหากเป็นเช่นนั้นจริง บัดนี้ ผมเองก็กำลังสร้างพลังให้กับตัวเอง ..
สวัสดีครับ อ.แป๋ว ///... ได้ฟังถ้อยคำแห่งกำลังใจและความคิดของอาจารย์แล้ว... ประดุจสายน้ำที่ฉ่ำเย็นและไหลอย่างไม่ขาดสาย พลอยให้ผมชุ่มเย็นและสดชื่นขึ้นมาอย่างมากโข /// ..ขอบพระคุณมากนะครับ -

ขอให้พลังที่มีกลับมาสร้างงานเขียนที่งดงามอีกนะคะ รออ่านค่ะ

สวัสดีครับ...(อาจารย์ใบบุญ)/// ..ผมเองก็หวังแต่เพียงว่าพลังและจินตนาการทั้งปวงนั้น จะคืนกลับมาในเร็ววัน ...และทันทีที่ทุกอย่างกลับมายังจุดเดิมได้ /// ผมก็จะไม่ลังเลที่จะเข้ามาท่องทะยานในบันทึกนี้อีกหน ...ขอบพระคุณครับ
  • แวะมาเติมเต็มกำลังใจให้ค่ะ
  • น้องพนัส..ช่วงนี้คงจะเหนื่อยนะ
  • หยุดพักสักนิด...อาจจะหงุดหงิดเรื่องคอมฯด้วย
  • รอวันที่พลังของน้องจะกลับมาอย่างสมบูรณ์ค่ะ
สวัสดีครับ อ.ลูกหว้า /// ... ขอบคุณนะครับที่หอบเอากำลังใจมาฝาก ..และดีใจที่กลับมายังไม่เต็มร้อยก็ยังได้รับการทักทายที่อบอุ่นอย่างไม่เปลี่ยนแปลง.../// รักษาสุขภาพนะครับ -
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท