เวลาเราไปทะเล ถ้าช่วงมีความสุข เราจะรู้สึกว่าความสุขเรามากเหลือเกิน...จนเกินขอบเขต

เวลาเราว้าเหว่และทุกข์ แนะนำว่าอย่าไปทะเลคนเดียว เพราะจะรู้สึกเหงามาก นอกจากจะมีเพื่อนไปด้วยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณน้อง... แผ่นดิน

• ครูอ้อยเคยไปเที่ยวทะเล  ก่อนซึนามิเพียง ไม่กี่เดือน
• ครูอ้อย  ยืนบนหัวเรือ  ทำท่าแบบ   โรส  แต่ไม่มี แจ๊ค
• น่ากลัวมากค่ะ  เวิ้งและว้าง  มากๆๆๆๆๆค่ะ
• และไม่อยากไปทะเลอีกเลยค่ะ...ไปภูเขาดีกว่าค่ะ
• แต่ตอนนี้...ไม่ได้ไปไหนเลย   อยู่แต่บนถนนคอนกรีตกับลาดยางค่ะ

ขอบคุณค่ะ..ข้อความดีจังค่ะ

อุบล จ๋วงพานิช

ผมเป็นคนที่ไม่ชอบทะเลนัก,  ไม่ชอบที่ ๆ ลมแรง  แต่ชอบที่จะไปตามภูเขา ลำธาร  ...  แต่ธรรมชาติในทุก ๆ ที่ก็งดงามเสมอ

เห็นด้วยครับ  หากอยู่ในห้วงทุกข์ใจการไปทะเลบางทีก็ยิ่งอาจทำให้เรารู้สึกเหงามากขึ้นก็เป็นได้ -

• หว้าไม่ค่อยชอบทะเลค่ะ  ไปก็ไม่เล่นน้ำทะเล
• แต่ชอบทานอาหารทะเล  ชอบเที่ยวป่า  น้ำตก  ภูเขา มากกว่า....ยิ่งบรรยากาศบนดอยทางเหนือ  ไม่เคยเบื่อเลยค่ะ

สิริพร กุ่ยกระโทก

ผมหลับตาหลงเห็นภาพชัดเจนครับ  .. ภาพที่ครูอ้อยยืนบนหัวเรือ  และทำท่าเดียวกับโรสในไททานิก  ว่าแต่ช่วงนั้น... พี่สมนึกไปไหนล่ะครับ

....

วันนี้ครูอ้อยอยู่ในป่าคอนกรีต,  มีตึกรามใหญ่โตเป็นต้นไม้ที่ไร้ชีวิต  มีถนนคอนกรีตเป็นลำธารที่ไม่รู้จบ ...

แต่ก็ชื่อว่าครูอ้อยมีมุมสงบงามของชีวิตเสมอ..

ผมมีบทกวี 3 บรรทัดมาฝากครับ ( cantos )

               ทะเล ฟ้า
            กว้างและยาว
               ไม่เท่ากัน
.................................................

ผมชอบทะเล เเม้เวลาทุกข์ หรือ เวลาสุข

ผมก็จะไปทะเล

สวัสดีค่ะ

ชอบทะเลมากกว่า เขานิดหน่อยค่ะ

ดูเวิ้งว้างและอิสระเสรีดี เงียบๆ มีแต่เยงคลื่น ช่วยด้านจินตนาการมาก

ภูเขา บางที ดูตันๆ และเป็นที่ขังหน่อยๆค่ะ

อ.ลูกหว้า

• หว้าไม่ค่อยชอบทะเลค่ะ  ไปก็ไม่เล่นน้ำทะเล
• แต่ชอบทานอาหารทะเล  ชอบเที่ยวป่า  น้ำตก  ภูเขา มากกว่า....ยิ่งบรรยากาศบนดอยทางเหนือ  ไม่เคยเบื่อเลยค่ะ
• .......
• ผมเองก็มีภาวะเดียวกัน,  อารมณ์เดียวกัน, 
• ทะเลและภูเขางดงามในยามใดครับ !
• .....
• ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ  สายลม, น้องรัก

นายสายลม

พี่ไม่สันทัดและจัดเจนเอาเสียเลยเกี่ยวกับ "แคนโต้"  แต่ขอยอมรับว่าบทกวีของเธอนั้นงดงามนัก -

   ทะเล ฟ้า
            กว้างและยาว
               ไม่เท่ากัน

......

ความฝัน

เสรี, ไร้พันธนาการ

นายสายลม

... ขอบคุณครับ -

สวัสดีครับ  คุณชื่อเก่า

ดีใจและชื่นชมครบที่ชอบทะเลเป็นชีวิตจิตใจ  ไม่ว่าสุข หรือทุกข์ก็ไปทะเลได้อย่างไม่อึดอัด 

ขอให้มีความสุขกับการไปทะเลนะครับ  หรือแม้แต่เพียงหลับตานึกถึงทะเลก็เชื่อว่าคุณจะมีความสุขเป็นอย่างมาก -

• "คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล" ทะเลกว้างลิบลับ ทำให้เราคิดได้กว้างออกไปในยามที่เรามองทะเล ไม่มีอะไรมาขวางกั้นนะ.......พี่คิดอย่างนั้นจริง ๆ

sasinanda

ภูเขา บางที ดูตันๆ และเป็นที่ขังหน่อยๆ

....

ผมชอบคำเปรยเปรียบข้างต้นนี้เหลือเกิน  แต่ก็เป็นธรรมดาใช่ไหมครับที่ภูเขาจะถูกยกเป็นสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่ง   ทานทน  -

แต่อย่างไรก็ตาม   แมกไม้, สายธารก็คงช่วยให้ภูเขาดูอ่อนโยนขึ้นได้เหมือนกันใช่ไหมครับ

ขอบพระคุณครับที่แวะมาเยี่ยมผมตลอดเวลา

• สวัสดีครับ คุณแผ่นดิน
• ชื่อหัวเรื่อง น่าสนใจมากครับ
• "หอมกลิ่นดินแดนแห่งความฝัน"
• งดงามครับ
• สำหรับชีวิตและการเดินทาง
• โดยส่วนตัว ผมเป็นคนที่หลงใหล และหลงรักทะเล เท่าๆ กับชอบนั่งมองสายมองยามเช้า นั่งมองภูเขายามที่หมอกหลบหายไปยามสาย หรือนั่งท่ามกลางความหนาวเย็นของภูสูง ได้สุขใจเท่ากับนั่งอาบแดดริมทะเล และฟังเสียงคลื่นยามค่ำคืน
• ดินแดนแห่งความฝัน
• เป็นพื้นที่อันงดงามเสมอครับ สำหรับการค้นหา ก้าวย่าง และสร้างสรรค์ของชีวิต
• อาจจะหดหู่ รันทด ในยามพลาดหวัง แต่ถ้าตั้งหลักได้ แล้วกล้าหายใจเข้าปอดลึกๆ สักสองสามที ก็เชื่อว่า มันจะมีพลังในการยืนขึ้นได้อีกครั้งครับ
• ประเด็นที่คุณอธิบาย งดงามครับ
• ขอบคุณครับ

• สวัสดีค่ะ...คุณพนัส..
• ปีกแห่งอิสระกำลังจะโบยบินค่ะ จาก...

  หอมกลิ่นดินแดนแห่งความฝันจากฝั่งฟ้าและท้องทะเลอันไร้ซึ่งพันธนาการ

• แหววชอบทะเลมากๆ พอๆกับ ภูเขา แมกไม้สายน้ำและลำธาร ชอบและมีความสุขมากๆเมื่อได้เล่นเรือใบบ่ายหน้าออกกลางทะเล พอๆกับเวลานั่งเครื่องบินบริเวณห้องเครื่องควบคุมของกัปตันและกำลังทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า...จนอยากเป็นกัปตันเสียเอง...ซึ่งเป็นเพราะว่า..ปีกแห่งอิสระกำลังจะโบยบิน
• อาจแตกต่างจากคนอื่นๆ ที่แม้ยามทุกข์ใจ ไปทะเลคนเดียวกลับช่วยไห้สภาพจิตใจดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ อีกนั่นแหละค่ะ..ปีกแห่งอิสระได้สยายปีกและโบยบิน
• แต่นั่นหมายความว่า...เป็นท้องทะเลที่สงบ หรือมีคลื่นเป็นบทเพลงแห่งจินตนาการ ปลุกเร้าจิตวิญญาณแห่งอิสระและความเป็นหนึ่งเดียวของธรรมชาติ มิใช่ ทะเลที่มีคลื่นลมกำลังรุนแรง
• ขอบคุณมากๆค่ะกับบทกวีที่งดงาม ที่ทำให้ย้อนระลึกถึงความงดงามแห่งธรรมชาติ อันเป็นเครื่องหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณแห่งอิสระค่ะ

คนไม่โรแมนติค มาแอบอ่านได้แต่ยิ้ม..ไม่รู้จะต่อว่ากระไร...ขออ่าน...ขอยิ้ม...ก็แล้วกัน

สวัสดีครับ

สวัสดีครับ

ก่อนอื่นผมต้องขอภัยอย่างยิ่งที่ตอบบันทึกล่าช้า  อันเนื่องจากการสัญจรของชีวิตและไม่มีเวลาอยู่ในโลกแห่งบันทึกนี้นานนัก

คนที่ไปทะเลได้ในยามหม่นเศร้า,  ต้องยอมรับว่าเข้าใจธรรมชาติและเข้าใจจิตใจของตนเองเป็นที่สุด   ผมเชื่อเหลือเกินว่า  ธรรมชาติทุกสิ่งล้วนเป็นผู้ให้และ "ผู้เยียวยา"  มนุษย์แทบทั้งสิ้น   ในห้วงที่มนุษย์ต้องการการเติมเต็มกำลังและพลังใจ  ผู้คนจำนวนหนึ่งก็งบ่ายหน้าไปสู่การพึ่งพิงธรรมชาติ

...

ยังไงเสีย  ผมขอให้ปีกแห่งความฝันของอาจารย์กางปีกร่อนและโผบินไปสู่อาณาจักรแห่งความฝันนะครับ

ผมเป็นกำลังใจให้เสมอ ...

...

ขอบพระคุณครับ