วันเสาร์ – <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมออกจากห้องพักไปดูแลกิจกรรมลอดซุ้มตอนประมาณ ตี 5 และกลับที่พักอีกครั้งตอน 4 ทุ่ม , แน่นอนครับ เป็นอีกครั้งที่ผมไม่มีโอกาสได้ดูละครจักร ๆ วงศ์ ๆ ร่วมกับลูกชายแสนรัก</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <div style="text-align: center"></div> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">หลังงานเฟรชชี่ภาคกลางคืนยุติลงตอนราว ๆ 2 ทุ่ม ผมกับน้องทีมงาน อาทิ คุณวัฒนพงษ์ คงสืบเสาะ , สุริยะ สอนสุระ, จันเพ็ญ ศรีดาว รวมถึงเพื่อนชีวิตของผม, เพื่อนชีวิตของคุณวัฒนพงษ์ และพี่ที่นับถืออีกท่าน (ไม่นับเจ้าตัวซนอีก 2 คน) </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เราคุยกันหลายเรื่อง แต่หลายครั้งก็มักวกเข้ามาเรื่องของเจ้าแผ่นดินและแดนไทเสมอ และอีกครั้งที่คุณครูกระแต (เพื่อนชีวิตของเจ้าก้อง – วัฒนพงษ์) ถามผมว่า รู้เรื่องการถือพานไหว้ครูของน้องแดนไท หรือยัง, และผมก็ตอบอย่างไม่อ้อมค้อมว่า “ยัง …”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p> </p><p></p><p>อันที่จริงกิจกรรมไหว้ครูของลูกทั้งสองคนเกิดขึ้นในวันพฤหัสบดีที่ 21 มิถุนายน, ปีนี้น้องแผ่นดิน ได้รับคัดเลือกให้ถือพานคู่กับน้อง “นินู” หลานสาวคนสวยของ อ.แป๋ว </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ขอบอก, จากหลักฐานภาพนิ่งและวีดีโอ น้องแผ่นดินเรียบร้อยมาก สงบเสงี่ยม ไหว้ก็สวย ในฟากของน้องนินูก็สวยใส เรียบงามไม่แพ้กัน </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <div style="text-align: center"></div>
ขณะที่เจ้าแดนไท - ..... ถือพานด้วยบุคลิก ห้าวหาญ เด็ดเดี่ยว แข็ง ๆ แกร่ง ๆ ตามบุคลิกของเขาเอง
</span><p></p><p>ปีนี่เป็นปีแรกที่ลูกชายนักกิจกรรมอย่างผมได้มีโอกาสถือพานพร้อมกันทั้งสองคน , ผมตื่นเต้นไม่แพ้ลูก คุณแม่ของเขาพาตะลอนซื้ออุปกรณ์มาทำพานเอง เพราะเจ้าตัวมีชั้นเชิงทางงานฝีมืออยู่แล้ว </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">น้องแผ่นดิน พยายามรบเร้าให้ผมไปร่วมงาน แต่ผมก็ทำความเข้าใจว่า “ติดประชุม” ซึ่งจะมีคุณแม่ไปร่วมงานนั้นด้วย ส่วนน้องแดนไท … เฉย ๆ … เก๋า ๆ นิ่ง ๆ … แต่ผู้เป็นพี่ก็ไม่วายที่จะเปรยฟ้องกับผมว่า “น้องแดน ไหว้กะบ่งาม ซ้อมแล้วซ้อมอีก จั๋งได๋ กะไหว้ บ่ งาม”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมหันไปมองเจ้าจุก - เจ้าจุกไม่ทุกข์ร้อน นอนดูดขวดนม ยิ้ม ๆ แถมยังยักคิ้วส่งสัญญาณมายังผมในทำนองว่า “บ่ต้องห่วง … บ่ มีปัญหา แน่นอน !”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p> </p><p> </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">กลับมาเรื่องที่คุณครูกระแตถามผม, และผมเล่าตกค้างไว้ (อีกครั้ง) –</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“ตอนแรก ครูประจำชั้นนำน้องแดนไปซ้อมถือพานกับน้องตาหวาน วันถัดมาจึงเปลี่ยนตัวให้คนอื่นไปซ้อมแทน” นั่นคือ คำบอกกล่าวของคุณครูกระแต </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ครูกระแตบอกว่า ครูประจำชั้นเกรงใจ กลัวว่าผมกับแฟนจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในการถือพานมากจนเกินไป เพราะไหนทั้งพี่ทั้งน้อง คงต้องใช้เงินอยู่บ้าง ดังนั้น จึงจำต้องเปลี่ยนตัวกะทันหัน – </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ภายหลังการเปลี่ยนแปลงตัวบุคคลเช่นนั้น, ทำเอาน้องแดนงอแงอย่างไม่น่าเชื่อ กลับบ้านมาร้องไห้ ไม่เอาโน่น ไม่เอานี่ กินก็ยาก นอนก็ลำบาก ซึ่งผมก็อดสงสัยพฤติกรรมไม่ได้ , และพฤติกรรมเช่นนั้นก็ดำเนินไปประมาณ 2 วัน </p><p> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">วันต่อมาครูกระแตเล่าให้ฟังว่า ครูประจำชั้นเข้าไปถามในทำนองว่า ถ้าจะให้น้องแดนไทถือพานไหว้ครู คิดว่าพ่อกับแม่จะตกลงหรือเปล่า เพราะมีค่าใช้จ่ายทั้งสองคนยู่บ้าง ซึ่งครูกระแตก็ยืนยันโดยไม่ต้องประสานมายังผมหรือแฟน เพราะรู้ใจกันอยู่แล้วว่า “ครอบครัวผม .. เป็นครอบครัวกิจกรรม” …. มี รึ จะไม่ส่งเสริมลูกในทางที่ถูกที่ควร –</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมเองก็เพิ่งมารู้นี่แหละว่าความจริงเป็นเช่นไร และทำไมน้องแดนไทถึงงอแงอย่างผิดปกติวิสัย</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ครูประจำชั้นแสนรักของน้องแดนไทที่โชคดี (หรือโชคร้าย, ก็ไม่รู้) ได้เลื่อนชั้นตามมาเป็นครูประจำชั้นอีกรอบ ถามน้องแดนไทว่า “น้องแดน เคียดให้ครูบ๊อที่ครู บ่ ให้ถือพาน ?” …</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">“แมน .. แดน บ่ ฮักครูนีแล้ว..”</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>“แดน เคียดให้ครูนี .. แดน สิไป ตีพ่อนัส กับ แม่เจี๊ยบ…” <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> <div style="text-align: center"></div></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">นั่นคือ คำสนทนาและความในใจที่เจ้าจุกกับครูแสนรักของตนเอง ผมไม่แน่ใจว่าเป็นคำขู่, คำประชดครู หรือไม่ แต่ที่แน่ ๆ คือ แกคงน้อยใจที่ถูกถอดออกจากการถือพาน ซึ่งจะว่าไปแล้วก็เห็นใจแกไม่น้อยนะครับ สู้ไปซ้อมมาแล้วตั้งหลายวัน ที่ไหนได้ อยู่ดี ๆ กลับจะไม่ให้ถือซะงั้นไป </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แต่ที่สุด แกก็ได้กลับไปถือพานไหว้ครูคู่กับ “น้องตาหวาน” อีกครั้ง , และเช้าของวันไหว้ครูแกก็ตื่นเช้า สดใส, ร่าเริง ดุ่มเดินขึ้นรถอย่างไม่อิดออด</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">ผมไม่แน่ใจว่า ครูเปลี่ยนใจให้แกถือพาน เพราะเกรงว่าแกจะโกรธเกลียด หรือกลัวว่าผมกับแฟนจะถูกลูกทำร้ายตามคำขู่นั้นหรือไรก็ไม่รู้ -</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p> <p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">แต่ที่แน่ ๆ … โกรธครู ขู่ครู … ทำไมต้องมาลงที่พ่อกับแม่ ล่ะ….</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"> </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">เจ้าจุก เอ๊ย ! ผมล่ะงง แต่ก็ยิ้มอย่างมีความสุข </p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">(บอกแล้วไง, เจ้าจุกผม แกไม่ธรรมดา - เอาเรื่องอยู่ไม่ใช่น้อย หรือท่านว่าไงล่ะครับ -)</p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p><p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal"></p>
น่ารักมากเลยครับ
ผมติดตามอ่านเรื่องของ ดิน-แดน แล้วอยากมีลูกบ้าง แต่ดันหาแม่ไม่ได้นะสิ
เฮ้อ...
สวัสดีค่ะ
คุณพ่อพี่สอนว่า Slow to promise but keep it!
ถ้าครูยังไม่ตกลงใจแน่นอนว่า จะให้ใครถือพาน อย่าบอกเด็ก เพราะน้องแดนย่อมอยากถือเหมือนพี่ชาย
เขาไม่เสียหน้าหรอก เพราะเด็กเกินไปค่ะ แต่เสียความรู้สึกมาก และจะไปลงที่บ้าน
ผู้ใหญ่ต้องทำตัวให้เป็นตัวอย่างแก่เด็ก อย่าผิดคำพูดที่สัญญาไว้ จะเป็นการทำร้ายจิตใจเขามาก และวันหลัง พอเราจะให้เขาสัญญาว่า จะไม่ดื้อไม่ซนในสิ่งที่เราห้าม เขาก็จะไม่เชื่อค่ะ ไม่รักษาสัญญาค่ะ
การเลี้ยงเด็ก ละเอียดอ่อนมากค่ะ
ตอนแรกก็เขิน ๆ ที่จะเล่าเรื่องของตนเองและลุกต่อเวทีสาธารณะเช่นนี้ แต่พอลอง ๆ เล่าไปสักระยะ กลายเป็นว่าเป็นเรื่องบันเทิงในแบบฉบับของผม ซึ่งถึงแม้จะพยายามเขียนให้ขำ แต่ก็ไม่ขำ เพราะผมไม่สันทัดสไตล์นี้จริง ๆ กระนั้น ก็มีมุมให้ได้ยิ้มอยู่บ้าง
...
รีบ ๆ นะครับ, อย่าเลือกนานนัก ระวังแต่งงานช้า ครั้นพอลูกจบปริญญา ต้องไม่ลืมว่าตอนนั้นตนเองอายุเท่าไหร่แล้วล่ะ
ลุ้นช่วยครับ -
ผมเป็นคนที่สอนและย้ำเรื่องสัยญากับลูกค่อนข้างมาก , โดยเฉพาะคนโต ผมจะเน้นมาก เพราะถือว่าโตพอที่จะรับรู้เรื่องเหล่านี้
กรณีการถือพานครั้งนี้ ผมและแฟนก็ไม่รู้จริง ๆ ว่าจะมีการเปลี่ยนตัวกระทันหัน น้องดินก็ไม่รู้ น้องแดนก้ไม่พูด แต่กริยาที่แสดงออกอยู่โรงเรียนคงชัดเจนมาก ครูถึงได้ฉุกคิดขึ้นได้ แต่ครูก็เกรงใจกลัวว่าจะเป็นภาระของทางเรา, ซึ่งจริง ๆ แล้ว เราส่งเสริมเต็มที่สำหรับลูกทั้งสองที่จะเข้าร่วมกิจกรรมของโรงเรียน
...
ผู้ใหญ่ต้องทำตัวให้เป็นตัวอย่างแก่เด็ก อย่าผิดคำพูดที่สัญญาไว้ จะเป็นการทำร้ายจิตใจเขามาก และวันหลัง พอเราจะให้เขาสัญญาว่า จะไม่ดื้อไม่ซนในสิ่งที่เราห้าม เขาก็จะไม่เชื่อค่ะ ไม่รักษาสัญญาค่ะ
การเลี้ยงเด็ก ละเอียดอ่อนมาก
....
ผมได้รับประโยชน์จากคำแนะนำข้างต้นมาก, เรื่องของสัญญา, และสัญญา คือ เงื่อนไข กติกาของการสอนเขาก็ถือว่าเป็นกระบวนการอันสำคัญที่ผมจะนำไปใช้กับพวกเขา
ขอบพระคุณมากครับ
ดีใจมากเลยนะครับ ที่รู้ว่าบันทึกนี้สร้างความสุขให้กับผู้อ่าน, ผมพยายามเขียนให้ดูขำ ๆ แต่ด้วยศักยภาพที่เขียนในแนวขำ ๆ ไม่เป็น เลยออกมาในทำนองขำฝืด ๆ
น้องแดนเลี้ยงง่ายครับ - , แต่เวลาไม่พอใจอะไรก็ราวกับพายุเล็ก ๆ เลยทีเดียว เขาเป็นสีสันของครอบครัว เฮฮา, สนุกสนาม และห้าวหาญจนน่ากลัวเลยทีเดียว ...
และอีกอย่าง คือ "นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นกิน" ครับ !
สวัสดีครับ
ขอบคุณมากนะครับ ที่นำบันทึกของผมไปสู่ศูนย์รวมของบันทึกอันมีเกียรติเหล่านั้น -
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ
น่ารักมากๆ ...อ่านแล้วยิ้ม มีความสุข ชื่นใจ ....
น่ารักมากๆ ค่ะ ขอบคุณสำหรับภาพหลานสาวตัวน้อย เมื่อกี้ก็เพิ่งโทรคุยกับเขาค่ะ ฟังดูนินูก็ตื่นเต้นในการได้ถือพานไหว้ครู...แล้วเขาก็งงมากยิ่งขึ้นว่าเห็นรูปที่เขาถือพานจากไหน...
น้องดินมีมาดเหมือนพี่คนโต ส่วนน้องแดนก็เอาเรื่องเหมือนน้องคนเล็กเลยนะค่ะ น่ารักมาก...ยิ้ม ยิ้ม
ขอบคุณนะครับที่มาเยี่ยมเยียน
และขอให้มีความสุขกับเรื่องราวของเทวดาตนน้อยทั้งสองของผมตลอดไปนะครับ -
เพราะถ้าโตกว่านี้ คงเขียนเปลือยความสุขไม่ได้แล้ว อาจจะต้องเปลือย .... อย่างอื่นแทนแล้วล่ะครับ
ผมถามแฟนแล้วนะครับ แฟนยืนยันว่า นินูเป็นเด็กน่ารักมาก อัธยาศัยดีมาก
ผมมีภาพอยู่ประมาณ 4 - 5 ภาพ แล้วจะส่งไปให้นะครับ
สวัสดีครับ อ.ติ๋ว
ระยะหลัง ผมพยายามหัดเขียนบันทึกให้ดูขำ ๆอารมณ์ดี ๆ เหมือน อ.ติ๋ว แต่สุดท้ายก็เขียนไม่ได้เอาเสียเลย จึงต้องออกมาในรูปขำผืด ๆ อืด ๆ เนือย ๆ อย่างนี้แหละครับ หรือสุดท้ายอาจารย์ขำในสไตล์ผมไปเลยหรือไรก็ไม่รู้
การเขียนเรื่องราวของลูกไว้ในบล็อกเช่นนี้ ก็หวังแต่เพียงว่า อนาคตเมื่อเขาโตขึ้น เขาจะได้รับรู้ว่าพ่อและแม่เต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาดีต่อเขาแค่ไหน เพราะเมื่อโตขึ้น เขาคงมีอะไรเปลี่ยนแปลงอย่างมากมาย ...
แต่ก็ยังหวังอย่างลึก ๆ ว่า "เรื่องดี ๆ จะยังมาเยือนชีวิตอีกอย่างไม่รู้จบ"
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ คุณพิชชา
สวัสดีเช้าใส ๆ ...
ท่านอาจารย์แป๋ว แวะมาดูหลายรอบแล้วครับ, แต่ท่านดูงอน ๆ เพราะผมเผลอไปแซวว่าเป็น "ผู้เฒ่า" ... (ยิ้ม ๆ ..)
อย่างไรก็ตาม ขอบคุณนะครับที่แวะมาเยี่ยมเยียนและเป็นกำลังใจผ่านถ้อยคำในบันทึกอย่างสม่ำเสมอ, ไว้วันหลังจะพาไปเที่ยวทุ่งหน้าน้ำอีกรอบนะครับ
ขอบคุณมากครับ
ผมเพิ่งพาตัวเองออกมาจากห้องประชุม, วันนี้ช่วยกลุ่มงานสวัสดิการพิจารณานิสิตรับทุนการศึกษา และมีนิสิตเขามาให้สัมภาษณ์เยอะมาก มากกว่าจำนวนทุนที่มีอยู่หลายเท่าตัว
น้องดินดูเหมือนจะมีเลือดกิจกรรมอยู่เต็มร้อย และน้องแดนคงต้องดูอีกสักระยะครับว่าเป็นเช่นไร , กระนั้นก็ดีใจที่ลูก ๆ มีความสุขในการเข้าร่วมกิจกรรมของโรงเรียน
เมื่อวานคุยกับน้องดินว่า ถ้ามีเวลาว่าง เลิกเรียนแล้วให้ทำการบ้านเลย วันนี้กลายเป็นว่าทำการบ้านตั้งแต่อยู่ที่โรงเรียน, ช่วงนี้แกน่ารัก สอนง่ายมากครับ -