ป้าเจี๊ยบ
น้อง พี่ อา ป้า ครู อาจารย์ คุณ นางสาว ดร. รศ. ฯลฯ รสสุคนธ์ โรส มกรมณี

อาหารโปรดของผ้าแพร..แต่ป้าเจี๊ยบไม่โปรด..


น้องแพรเป็นนักกิน exotic food

เมื่อต้นเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา ป้าเจี๊ยบพาน้องแพรไปจังหวัดพะเยาค่ะ   เราตามป้าอี๊ดซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของป้าเจี๊ยบไปทำสังฆทาน 9 วัดเพื่ออุทิศส่วนกุศลในโอกาสครบรอบวันที่คุณแม่ของป้าอี๊ดเสียชีวิต

เรานั่งรถทัวร์ไปกันค่ะ น้องแพรไม่เคยเดินทางแบบนี้มาก่อนจึงตื่นเต้นมาก พอไปถึงก็ได้เพื่อนที่พะเยาคือป้าเกี่ยนมารับ  เธอยกบ้านพักให้เรา 3 สหายอยู่ด้วยกัน 1 หลัง พร้อมรถแคมรี่อีก 1 คันสำหรับให้ป้าเจี๊ยบขับไปไหนมาไหน  ป้าเกี่ยนใจดีเป็นที่หนึ่งและตามใจน้องแพรมากที่สุดด้วย 

ป้าเกี่ยนมีบ้านหลายหลังค่ะ  หลังที่ให้เราอยู่นั้นแค่เดินออกไป 50 เมตรก็ถึงตลาดเทศบาลเมืองพะเยา  ดังนั้นตอนเช้าๆ  3 สหายก็ออกชมตลาดกันค่ะ  และน้องแพรเจอของโปรดที่นั่น  ชี้ให้ป้าเจี๊ยบดู  พอเห็นเข้าเท่านั้น ป้าเจี๊ยบก็ตกใจ  ถามว่า ลูกจะกินไอ้นี่เหรอ  น้องแพรยืนยันค่ะ  ป้าเจี๊ยบพบว่าราคาไม่ถูกเลย  ถ้าคิดเป็นกิโลกรัมก็อยู่ระหว่าง 500-700 บาท   ป้าอี๊ดรับหน้าที่เจรจาภาษาคำเมืองในฐานะเจ้าบ้าน ซื้อให้น้องแพรไป 30 บาท  

อย่างไรก็ดี เราอยู่พะเยา 4 วัน น้องแพรได้กินของโปรดนี้หลายครั้ง แต่ครั้งแรกที่ซื้อให้น้องแพร  มีรวมกัน 5 อย่างค่ะ  ป้าเจี๊ยบขอถ่ายรูปไว้ก่อน  นี่ไงคะ

  

ระหว่างถ่ายรูป ป้าเจี๊ยบก็ถามว่า "กินยังไง บอกป้าหน่อย"  น้องแพรจึงสาธิตวิธีกินให้ดู

  • หมายเลข 1 น้องแพรหยิบขึ้นมาโชว์ อธิบายว่า  "มีขาหน้าสั้นๆ เหมือนตัวตุ่นเลย ตัวนี้มันมองหน้าแพรด้วย"  ทำท่างอมือเข้ามาแนบตัวเองให้ป้าเจี๊ยบดู  "กินได้ทั้งตัวค่ะ" แล้วส่งเข้าปากไป
  • หมายเลข 2 น้องแพรบิออกเป็นสองส่วนให้ดูข้างใน มีลักษณะเป็นปุยๆ สีเหลือง  บอกป้าเจี๊ยบว่า "ข้างในนี้เป็นสมองขี้เลื่อย" แล้วส่งเข้าปากไป
  • หมายเลข 3 น้องแพรหยิบขึ้นมา บอกว่า "เด็ดปีกนี้ออกก่อน ปีกนี่ทำปิ๊กได้" แล้วส่งเข้าปากไป
    ป้าเจี๊ยบลองจับปีกดูก็พบว่าปีกที่เด็ดออกมาแข็งขนาดทำเป็นปิ๊กสำหรับเล่นกีต้าร์ได้ตามที่น้องแพรบอกเลยค่ะ
  • หมายเลข 4 น้องแพรบิให้ดูข้างใน บอกว่า "ตัวนี้มีไข่ด้วย ให้ป้าเจี๊ยบกิน"  ใจดีจัง อันไหนดีก็ยกให้ป้ากินด้วย  พอป้าเจี๊ยบส่ายหน้า เจ้าตัวก็ส่งเข้าปากไป
  • หมายเลข 5 น้องแพรบอกว่าชอบมากที่สุด "แกะปีกออกก็ได้ แพรขี้เกียจแกะ  กินหมดเลย ก็มันอร่อยนี่"  แล้วก็ส่งเข้าปากไป

เรื่องนี้ ป้าเจี๊ยบไม่ยอมเสียชื่อนักกินหรอกนะคะ  แม้จะไม่โดนใจกับรูปลักษณ์ของอาหารสักเท่าไหร่ แต่ก็ชิมไปอย่างละ 1-2 ตัว ตามที่น้องแพรชักชวนค่ะ   รสชาติเค็มมันๆ  ไม่ได้ติดใจอะไร จึงไม่ต้องแย่งน้องแพรกิน

หลังจากการสาธิตจบลง น้องแพรบอกว่า "แพรกินแล้วนะ"  แพล๊บเดียวจริงๆค่ะ ทุกอย่างตรงหน้าก็เดินทางเข้าไปอยู่ในกระเพาะของสาวน้อยหมดเกลี้ยง!

สำหรับรายการหมายเลข 5 เป็นของโปรดที่สุด เจ้าตัวขอให้ป้าเจี๊ยบซื้อกลับไปฝากน้องชายและแม่แอน  "แพทริคกับมามี๋ก็ชอบมาก เคยกินกันที่เชียงใหม่" โห..ป้าเจี๊ยบเพิ่งรู้นะนี่  มิน่าถึงกินได้กินดี.. อ้อ..ป้าเจี๊ยบยังไม่ทันได้ซื้อให้ค่ะ  ป้าเกี่ยนจัดแจงซื้อให้หลานสาวตั้งครึ่งกิโล!  น้องแพรยิ้มตาหยีด้วยความดีใจ

ป้าเจี๊ยบไม่ได้เขียนชื่ออาหารโปรดของน้องแพรไว้ให้หรอกนะคะ  จะเฉลยให้ทราบวันอื่น  แต่ถ้าใครรู้จักแล้วขอเชิญบอกมาได้เลยค่ะ 

  

คำสำคัญ (Tags): #อาหารการกิน
หมายเลขบันทึก: 114445เขียนเมื่อ 25 กรกฎาคม 2007 16:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:11 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)
  • พระเจ้าช่วยตัวอะไรไม่ทราบ
  • ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
  • ที่บ้านพ่อครูบามีหลายแบบเลยครับ
  • ป้าเจี๊ยบทานได้ไหม
  • จะได้ หามาให้
  • ฮิฮิฮิๆๆๆๆ

สวัสดีค่ะ

ถ่ายภาพประกอบได้สวยมากๆ เลยค่ะ เหมือนเป็นเมนูเด็ดในร้านอาหารเลยค่ะ ^ ^ แต่คงไม่สั่งมาทานเหมือนกันค่ะ ดูออกบางตัวแต่ไม่แน่ใจ ขอไม่ทายดีกว่าค่ะ

ดีใจจริงๆ จะมีโอกาสได้พบป้าเจี๊ยบ ที่บ้านครูบาค่ะ ^ ^

  • เอาขนมพ่อครูบาและ
  • เสียงอึ่งอ่างบ้านพ่อครูบาสุทธินันท์มาฝากครับผม
  • ที่นี่ครับ

ชอบรูปที่ป้าเจี๊ยบถ่ายจังเลยค่ะ แสงเงาความชัดเนี่ย เหมือนของจริงจนไม่กล้าดูนานเลยค่ะ ยังก๊ะมาอยู่ตรงหน้าจริงๆ ท่าทางคงจะโปรตีนสูงน่าดูเลยนะคะ แต่ไม่กล้าเอาเข้าปากแน่เลยค่ะ ป้าเจี๊ยบเก่งจังที่ทานได้ สำหรับน้องแพรนั้นท่าทางจะเป็นนักชิมอยู่แล้ว ไม่แปลกอะไรค่ะ

  • Hi! Mr.  P
  • แถวอีสานมีอาหาร หน้าตาทำนองนี้เยอะ ป้าเจี๊ยบชอบดูมากกว่าชอบกินค่ะ 
  • ขอบคุณที่ส่งเสียงอึ่งอ่างมาให้ฟังนะคะ เข้ากับฉากฝนตกในบล็อกมากเลย ทำเอาเพลง imagine กลายเป็นพระรองซะแล้ว..

สวัสดีค่ะ คุณ P
อาหารนี้อาจจะปรากฏในเมนูของภัตตาคารในอนาคตก็เป็นได้นะคะ   ไปบ้านครูบาฯ คราวนี้ ถ้ามีคล้ายๆ กันนี่ให้ชิม สงสัยว่าคุณ กมลวัลย์ จะอยู่ฝ่ายชิมแบบไม่มีสระอิ  ฮิๆๆ  

P
sasinanda 
 สวัสดีค่ะ
ขอชมอย่างเดียวค่ะ ไม่กล้าชิมค่ะ
อู๊ย.....ตัวอะไรคะ????

สวัสดีค่ะ คุณ P
ภาพพวกนี้ เกิดจากการวางในจานสีขาวค่ะ เลยออกมาตัดกันชัดเจนมาก  เห็นรายละเอียดชัดซะจนป้าเจี๊ยบเองก็แหยงเหมือนกับที่คุณ โอ๋-อโณ คิดเลยค่ะ  ตอนทำรูปมาใส่ยังนึกอยู่ว่าน้องแพรชอบกินได้ยังไง

เรื่องบ้านไปถึงไหนแล้วคะ

ขอบคุณป้าเจี๊ยบที่มาบอกเทคนิคการใช้จานสีขาวค่ะ ฟังดูง่ายๆแต่ได้ผลดีมากๆเลยนะคะ คราวหน้าถ้าอยากได้ภาพสวยคมสมจริงแบบนี้บ้างจะได้ทดลองดูค่ะ คงต้องผสมกับ"ฝีมือ"ด้วยแน่ๆเลย

ดูอีกรอบก็คิดว่า นี่ถ้าถ่ายไม่ได้ชัด สวยขนาดนี้ น่าจะให้ความรู้สึกแหยงมากกว่านี้เยอะนะคะ (นึกถึงความรู้สึกตัวเองตอนเห็นตั๊กแตนทอดน่ะค่ะ นี่ถ้าได้เห็นรูปที่ป้าเจี๊ยบถ่ายมาให้ดูนี้ก่อน คงจะดูแบบละเอียดๆบ้างแล้ว) ได้ข้อคิดว่า อะไรๆที่เรามองแบบผาดๆด้วยความรู้สึกของตนเองนั้น ถ้ามองให้ดีๆก็เห็นอะไรได้อีกมุมเหมือนกันนะคะ นี่ถึงขนาดคิดว่าคราวหน้าจะลองพิจารณาอะไรๆที่ไม่กล้าเอาเข้าปาก เคยแค่มองผ่านๆดูอีกที แต่ยังไงก็คงไม่กล้ากินอยู่ดีแหละค่ะ

เรื่องบ้าน กำลังพิจารณาแบบพิมพ์เขียวกันอยู่ค่ะ แต่ท่าทางช่างจะไม่กล้าใช้วัสดุแบบป้าแจงค่ะ (คุณพ่อบ้านด้วย) โอ๋ก็เลยตามใจท่านๆ หลังที่จะสร้างนี่จะเป็นบ้าน 2 ชั้นค่ะ แอบวางแผนเล็กๆว่าต่อไปจะสร้างหลังเล็กๆ(ห้องทำงานเดี่ยว)ใกล้ๆบ้านใหญ่สำหรับตัวเองด้วยแผ่นโฟมที่ว่าค่ะ พอดีพื้นที่เยอะมากค่ะ เรายังมีเหลืออีกเยอะ ขอบคุณป้าเจี๊ยบมากๆค่ะที่คอยถามข่าว รู้สึกเหมือนเป็นน้องสาวป้าเจี๊ยบไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ฝากกอดมาอีกทีนะคะ  

ไม่เคยเห็น เบอร์  3

ที่บ้านกินแต่ เบอร์ 4 และ 5

ตัวดิฉันเองกิน เบอร์ 5 เท่านั้น ยืนยัน เหมือนน้องแพรว่า

อร่อยมากๆ  จริงๆค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท