เมื่อวานนี้อยู่นอกบ้านเกือบทั้งวัน   จึงต้องฝากท้องกับแม่  หมายถึง  ต้องไปกินข้าวนอกบ้าน  ไม่ใช่ยกสำรับกับข้าวไปกินนอกบ้านนะคะ   แต่ไปซื้อกินนั่นเอง  

การซื้อของกินนอกบ้าน   จะให้ดี  ต้องเลือกและพิถีพิถัน   เพราะอาจจะเป็นผลร้ายต่อสุขภาพได้  

ดังนั้นครูอ้อย  ซึ่งนานๆจะไปกินข้าวนอกบ้าน   ยิ่งพาลูกสาวคนเล็ก   คือน้องขวัญไปด้วย   ก็ต้องระวังนิดนึงค่ะ 

หลังจากที่ 2   คนแม่ลูกพากันไปหาหมอแล้ว   เราจะต้องกินรวบ  หมายถึงข้าวเช้าและเที่ยงรวมเป็นมือเดียวกัน   จึงตัดสินใจเลี้ยวรถเข้ามาใน  ห้างสรรพสินค้าที่มีชื่อเสียงเรื่อง  สินค้า OTOP และมีคุณภาพเรื่อง  ผักปลอดสารพิษ  

จึงก้าวเท้าเข้าไปเลือก  อาหารตามที่ตนชอบ   ครูอ้อยเห็นข้าวยำปักษ์ใต้  น่ากินมาก  จานใหญ่โต ครูอ้อยจึงสั่งมา  และมานั่งคลุกเคล้า  เพราะหิวเหลือเกิน  

แต่ลืมถ่ายภาพก่อน  จึงความกล้องมาถ่ายภาพไว้  หวังว่าจะได้มาคุยกับเพื่อนชาวใต้ว่า....ครูอ้อยชอบข้าวยำปักษ์ใต้มากๆๆๆๆๆๆๆๆ

ตอนที่ยังไม่ได้คลุกนั้นสวยมากกว่านี้หลายเท่า   สวยจนไม่อยากคลุก   แต่เมื่อหิว  และรสชาดจะได้ทั่วถึงกัน  จึงจำเป็นต้องคลุก  และตักเข้าปาก  

คำแรกก็ประทับใจแล้ว   คำต่อๆไปยิ่งไม่ยอมวางช้อนเลยค่ะ  

มีผักนานาชนิด  มีดอกดาหลา  ใบมะกรูดมากๆ  มีเม็ดกระถินด้วยค่ะ   บอกตรงๆอีกครั้งว่า...ชอบมากๆๆๆๆๆ  

วอนมายังชาวใต้ที่เป็นมิตรรัก   เมื่อไรนะ   จะมีโอกาสได้กินข้าวยำปักษ์ใต้   ฝีมือของน้องๆอีกครั้ง