เข้าใจดีเหลือเกินว่า...ทำไมคนบางคนหรือคนหลายๆคนจึงเลือกใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในทางที่ผิด 

ทั้งๆที่...ยังมีทางเลือกที่ดีกว่า.....แต่เลือกไม่ได้  

เรื่องแบบนี้  สาหัสมาก หากเกิดขึ้นกับใคร   ไม่อาจจะหาทางออกได้  นอกจากจะเลือกทาง...ที่คนอื่นไม่คาดคิด...นั่นคือ..ตัดช่องน้อยแต่พอตัว   

แต่หลายๆคนตัดสินใจไม่ได้  เพราะครอบครัว.....

ครูอ้อย......พูดอะไรมาตั้งนาน.....ไม่เห็นจะเข้าใจเลย  

ครูอ้อยหมายถึง.....การตัดสินใจกับการเลือกเดินทาง  เมื่อมายืนอยู่ตรงทางเลือก  ......

ระหว่าง  การปฏิบัติที่มีแต่ฐานและร่องรอยของความแค้น   กับการก้มหน้าก้มตาปฏิบัติงานไปแบบไม่อนาทร   

ฐานของความแค้นของคน 2 คนระหว่าง.....  เจ้านายชายกับลูกน้องหญิง...

ที่ไม่น่าจะต่อรับขับสู้กันได้เลย   ไม่สมดุลย์กันในทางสถานะ  และสภาวะ 

แต่เรื่องนี้มันเกิดมาเป็นเวลาเกือบจะ 2 ปีแล้ว  ...

ความไม่เข้าใจกัน  ความถือดี  และถือว่า....เป็นเจ้านาย  

กับอีกฝ่าย...ที่เป็นลูกน้องหญิง  ทำงานดี  ก้มหน้าก้มตาทำงานไปทั้งที่ถูกข่มเหง...ถูกหลอกใช้สารพัน  

แต่ส่วนดีไม่มีเลย...เมื่ออยู่ลับหลัง  

วันนี้  .....ลูกน้องหญิงคนนั้น...เดินหิ้วกระเป๋ากลับบ้าน   โดยไม่สนใจใคร  เพราะว่า...กลับเย็นมาหลายวันแล้ว..

.เลิกทุ่มเทกับงานของเจ้านายเสียที  มีอีกหลายคนที่  มีความสามารถทำงานได้ดี  ไม่มีเธอ...ก็คงทำงานต่อไปได้.....

ปล่อยให้เรื่องของความแค้นนั้น...ยังคงดำเนินต่อไป.....แบบไม่มีวันสิ้นสุด...

เมื่อเป็นตัวของตัวเอง.....ยืนอยู่บนขาของตัวเอง  ด้วยความสามารถพอตัว  ใครจะมาล้มได้....

ก็ขอลองดูสักตั้ง...ว่าความถูกต้องจะพ่ายแพ้แก่ผู้ที่..ไม่ได้ตั้งอยู่ในความดีและถูกต้อง.....ได้อย่างไร 

ความแค้นนี้...ก็รู้อยู่ว่าไม่ดี  แต่...จำเป็นต้องเลือกตามหัวใจที่เรียกร้อง......