สวัสดีครับคุณณัทธร
รู้สึกว่านักเรียนโรงเรียนคุณอำนวยโซนขนอม-สิชลได้เอ๊กเซอไซส์ ได้ขยับสมองมือไม้กันตามสมควรนะครับ ไม่ใช่เท่าแต่นั่งฟังวิทยากรบรรยายเหมือนเมื่อก่อนแต่เพียงอย่างเดียว น่ายินดี
ผมอ่านบันทึกเรื่องโรงเรียนคุณอำนวยของคุณณัทธรมา 2 บันทึกแล้วรู้สึกว่าเห็นภาพกิจกรรมการนเสวนาได้เป็นอย่างดีครับ
การเรียนรู้จากการปฏิบัติก็อย่างนี้แหละครับจึงจะก่อให้เกิดการเปลียนแปลงตนเองได้ ถ้าไม่ลองเปิดใจยอมลงมือเป็นนักเรียน อย่างไงๆก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้
ขอบคุณที่ได้ทำให้ผมได้ทันข้อมูล ทำให้ผมได้เรียนรู้งานจากต่างพื้นที่ครับ...คิดว่าคงจะได้อ่านตอนต่อๆไปของคุณณัทธรอีกครับ...ขอบคุณครับ
โซน5ดูท่าจะล้ำหน้ากว่าใครในเรื่องICT
ผมห่วงเรื่องความต่อเนื่อง
แต่ละห้องเรียนยังไม่ได้กำหนดเป้าหมายการเรียน
ก็ต้องปิดคอร์ทแล้ว
ที่จริงสิ่งที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนกว่าเป้าหมายคือ
แบบแผนจิตสำนึกหรือค่านิยมของคนทำงาน
ในหนังครูใหญ่เกาหลีใช้คำขวัญ
"การทำงานหนักคือดอกไม้ของชีวิต"
การทำงานเป็นทีมก็มีความสำคัญ
โดยสรุป
ค่านิยม การทำงานเป็นทีม ร่วมกันกำหนด
เป้าหมายการทำงาน คือปัจจัยสำคัญ
โซน5 เพิ่งทำความเข้าใจ(ปฐมนิเทศ)