ความ"ในใจ"....จากใจ Ka-Poom ถึงครูอ้อย


บันทึกนี้ แด่ "ครูอ้อย"

ด้วยความที่มัววุ่นวาย...กับภาระทางการศึกษา...ที่ต้องทุ่มพลังลงไป
อย่างมุ่งมั่นและมีสมาธิ..ทำให้ต้องวาง...กิจหลายๆ อย่างไว้ก่อน..
ทั้งๆ ที่ปกติเป็นคนที่ชอบทำอะไร..ไปพร้อมๆ กันในหลายงาน
แต่ครั้ง..นี้ก็ใช้สมาธิ...อย่างแรงกล้า...และกรอปกับเรียนเรื่องการพัฒนา "จิต"
ตามการระลึกรู้...ในความเคลื่อนไหว...จากการวิ่ง...
ทำให้ตั้งใจอย่างมุ่งมั่น...เพื่อเรียนรู้...ในสิ่งที่ตั้งใจและสนใจ

พอมาอีกที..พบข่าวดี...ในบุคคลอันเป็นกัลยาณมิตร...ของ Ka-Poom นั่นคือ "ครูอ้อย"
ผู้รู้สึกถูกชะตาอย่างยิ่ง...ทั้งๆ ที่ไม่เคยได้เจอ...เป็นมิตรภาพที่ดีงามผ่านสังคม...เวทีเสมือนแห่งนี้...
แวะไปดู...ท่านเจ้าของรางวัลสุดคะนึง...ประจำเดือน..คิดหลายตลบ..
จะทำอย่างไร..ดีกับความรู้สึกดีใจ และชื่นชมนี้...
และอะไรก็ไม่ดีเท่า..กับการได้ระบาย ความ"ในใจ"...ร้อยเรียงผ่าน...นิ้วสัมผัสผ่านแป้น...
สะท้อนออกมาแห่งความคิด ความรู้สึก...ในใจ...ที่มีอยู่...

เป็นมิตรภาพที่...เกิด...และเกิด...และก็ยังคงจะเกิด เรื่อยไป อย่างบริสุทธิ์ใจ..และเปี่ยมด้วยเจตนาที่ดีงาม
และนี่คือ ความมหัศจรรย์...ที่เกิดขึ้น..และเกิดขึ้นแล้วในโลก...ที่สัมผัสกันเพียงผ่านตัวอักษร..
ที่ส่งผลต่อการรับรู้..และรับรู้ในกันและกัน...ในเจตนาที่ดีที่อยู่

...
กะปุ๋มเจอครูอ้อยครั้งแรก...แปลกใจในพลังกับการเขียน...และความเพียรของครูอ้อย
เราจะเจอกันทุกเช้า...อย่างสม่ำเสมอ...และขยายเวลาแห่งการพบเจออย่างไร้ขอบเขต
ความรักความรู้สึกดีดี..ที่มีแผ่ถึงกันได้..ในมิตรไมตรี...
จึงค่อนข้างรู้สึก...ประทับใจและโยงใยไปเป็นความผูกพันอย่างไม่รู้ตัว...
เป็นเรื่องที่ดีแห่งชีวิต...ที่มีเกิดได้อยู่ตลอดเวลา..แห่งความเป็นมนุษย์...
ที่เปิดกว้างและยอมรับใน...คนและคน...ที่จะเรียนรู้และทำความรู้จัก...
จึงไม่เคยมีความเสียใจเลย...ที่ได้...เรียนรู้และรู้จัก "ครูอ้อย"...ผู้เปี่ยมด้วย...เมตตาและความรัก...
ยิ่งโดยเฉพาะความรัก...ของท่านที่มีต่อ "ลูกๆ"...และคนรอบข้าง...

...
ดีใจ..และดีใจ...นะคะ
นี่คือ...พลังแห่งใจที่ส่งให้..และให้..อย่างไม่หยุดนิ่ง
และมีให้...เสมอนะคะ...

จาก กะปุ๋ม

หมายเลขบันทึก: 60753เขียนเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2006 22:54 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 12:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (37)

ลูกกะปุ๋มของแม่อ้อย

  • ไม่มีการต่อว่า.....ไม่มีมาช้า....แต่กลับจะมีแต่ความดีใจ  ในมิตรไมตรีที่กะปุ๋มมีให้ครูอ้อย......ถึงแม้ว่าจะไม่ได้สัมผัสด้วยดวงตาต่อดวงตา  แต่เราทั้งสองคนก็สัมผัสกันทางจิตกันอย่างสม่ำเสมอ   สัมผัสที่รู้สึกได้ว่า...มีพลังแห่งรัก..แห่งความหวังดี....ไม่ว่าเวลาของเราจะไม่ได้พบกัน..แต่เราก็มีความรัก  ความมั่นคงต่อกันอย่างสม่ำเสมอไม่มีวันคลาย

ด้วยรักและผูกพัน

สวัสดีครับ พี่สาว

  • ผมก้ดีใจมากกับครูอ้อยที่ได้รางวัลครับ
  • วันนี้ก็ไปพบ เจอ ตัวจริงครูอ้อยแล้วครับ
  • ครูอ้อย น่ารักมาก ครั้งต่อไปเจอกันที่เกาะช้าง
  • พี่สาวอย่าลืมมาหาน้องชายนะ จะรอที่เกาะช้าง
ขอเข้ามาร่วมแจมยินดีกับครูอ้อยด้วยคนค่ะ เห็นด้วยกับคุณกะปุ๋ม ว่าทุกวันเมื่อเปิด gotoknow จะเจอครูอ้อยตลอด เสมือนเป็นคนในครอบครัว ทุกเรื่องราว ทุกบันทึกที่ครูอ้อยถ่ายทอด เมื่อได้อ่านแล้ว เหมือนเราเป็นส่วนหนึ่งของงาน และครอบครัวครูอ้อย ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของรางวัลอีกครั้งหนึ่งค่ะ

น้องกะปุ๋มขา

  • รู้บ้างใหมว่าครูอ้อยรอคอย..เวลาที่เหงา
  • รู้บ้างใหมว่าครูอ้อยคิดถึง...เวลาที่เข้ามาใน GotoKnow
  • รู้บ้างใหมว่าครูอ้อยเป็นห่วง...เวลาที่รู้ว่าอยู่ไกล
  • รู้บ้างไหมว่าครูอ้อยเสียใจ....เมื่อไม่พบกันนานๆ

กะปุ๋มคะ

พี่ต้องรีบมาหาครูอ้อยก่อน เพราะเดี๋ยวลูกรักอาจจะเจอครูอ้อยวันงาน KM พี่เป็นพี่ (ไม่อาจจะยอมได้) ต้องชิงตัดหน้าน้อง เป็นพี่ต้องได้สิ่งที่ดีก่อนน้อง (อิอิ) ได้กอดครูอ้อยและหอมแก้ม (ที่ครูอ้อยบอกว่าเหม็นเปรี้ยว....พี่เป็นคนพูดจริงทำจริง) ตอนกอด ก็ยังนึกในใจว่ากอดเผื่อนน้องด้วย...... แต่ครูอ้อยเขิน พูดด้วยแบบอาย ๆ เอ.....ถ้าเจอกันแบบครบ ๆ เราจะมีความสุขแค่ไหนเน๊าะ 

งานนี้ทำให้นึกถึงไกลไปว่า...ถ้าเราเจอุคณเมตตา คุณเม่ย คุณโอ๋ คุณอร คุณน้องแนน คุณนิดหน่อย(หน้าละอ่อนคู่แข่งกะปุ๋ม) รู้สึกเราจะมีแต่สาว ๆ เพราะไม่อาจพาดพิงถึงชายหนุ่ม....แต่ก็อดใจไม่ได้เพราะเราจะนึกถึงคุณเอก และต้องมีคุณจ๊อด และหรืออีกมากมาย เราจะรู้สึกอย่างไร และมีคามสุขแค่ไหน

เอ.....แล้วเราจะเจอกันได้อย่างไรคะ

 

ครูอ้อยขา...

ด้วยความรักความปรารถนาดี...ในมิตรภาพ

กะปุ๋มจำได้ว่า...ช่วงเวลาหนึ่ง...ท่ามกลางสายฝน...

ทุกเช้า...กะปุ๋มได้พบครูอ้อยและคุณเอกเป็นประจำ..และได้ทักทายกัน...

...

เมื่อฤดูกาลเปลี่ยน...แต่มิตรภาพก็ไม่เปลี่ยนและยังคงเดิม...เสมอ

(^___^)

ด้วยจิตปรารถนาดีคะ

กะปุ๋ม

คุณ Jod...น้องชาย..คนดี

แอบพาน้องกะมอมไปแนะนำกับครูอ้อยใช่มั๊ยล่ะ...

สัญญา..ว่าจะไป...ก็จะไปอย่างแน่นอนคะ...

รอให้คุณน้องชายเรียนจบ...พี่กะปุ๋มไปแน่นอนคะ..

(^___^)

กะปุ๋ม

พี่รัตติยาคะ..

กะปุ๋มรู้สึกอย่างนี้นะคะ..ไม่ว่าจะวิ่งไปไหนไกลแสนไกล...กะปุ๋มเหลียวหลังกลับมามอง..จะเจอพี่รัตติยา...ยืนโบกมือหยอยๆ ให้กำลังใจ..ไม่ได้ขาดเสมอ...

...

ขอบคุณนะคะที่แวะมาต่อเติมให้...อย่างเต็มใจ..

ขอบคุณคะ

(^__^)

กะปุ๋ม

ครูอ้อยขา...อยากบอกอีกครั้งนะคะว่า...

กะปุ๋มมาแอบนั่งฟังครูอ้อยเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้อยู่เสมอ..ไม่ได้ขาด...อย่าเหงาเลยนะคะ...

(^__^)

ห่วงใยนะคะ

กะปุ๋ม

 

 

พี่อึ่งอ๊อบคะ...

มีวันเวลาที่เราได้เจอกันแน่นอนคะ...

รอ..และรอ...แต่เดือนหน้านี้..กะปุ๋มรอคอยอยู่นะคะ...

สะพายกล้อง...แบกเป้...ปีนเขา...เข้าหาชาวดอย...

และสนทนา...จิบกาแฟ...ท่ามกลางสายลมหนาว..

...

ที่สำคัญ...หากได้สนทนาธรรม...และเรื่องภายในร่วมด้วยนั้น..ยิ่งดียิ่งนะคะ...กะปุ๋มกะชวนพี่ทาน สถาปนิกหนุ่ม..อิสระ และศึกษาเรื่องภายใน...ไปด้วย..แนะนำให้พี่อึ่งอ๊อบได้รู้จัก...ได้พูดคุย คงจะดียิ่งนะคะ

(^____^)

กะปุ๋ม

  • แวะมาทักทาย
  • ทำไมเอารูปน้องสาวมาไว้ในบันทึกก็ไม่ทราบ
  • คงสบายดีนะครับ
  • จริง ๆ อยากวิ่งไปเคียงข้างพร้อมกะปุ๋มนั่นแหละคะ  แต่สังขาร มันไม่ให้ ก้อเลยได้แต่โบกมือไหว ๆ ด้วยจิตใจที่อ่อนไหว แต่หัวใจไม่สั่นไหวนะคะ

สวัสดีครับ พี่สาว

  • เกาะช้าง จะรอพี่อยู่ไม่ไปไหนหลอกครับ
  • ยินดีต้อนรับ

Elephant

ครูอ้อยตามคุณจ๊อดมาค่ะ

แต่ครูอ้อยอยากให้น้องกะปุ๋มออกมาคุยกับครูอ้อย....เหมือนเด๊ม...เหมือนเดิมค่ะ

สวัสดีคะ...คุณพี่แอ๊ด...

ความสม่ำเสมอ...คือ ประเด็นที่เราพูดถึง อ.ขจิต

ที่ไม่เคยแปรเปลี่ยน...สำหรับมิตรภาพ...ที่ไร้ความเคลือบแฝง..ใดใด...

...

อยากบอกว่า...ตอนนี้หน้าละอ่อนกว่าในรูปอีกคะ..อิอิ..อาการหลงตัวเองกำเริบคะ...

(^_____^)

เป็นกำลังใจให้นะคะ

กะปุ๋ม

พี่รัตติยา...คะ

ใครบอกว่าเราไม่ได้เคียงคู่กันล่ะคะ...ค่ำคืนที่เราเฝ้าตามการเปลี่ยนแปลงการเมืองในไทยนั้น...เรายังเดินเคียงข้างกันไปอยู่เลยคะ...

...

หากกะปุ๋มเดินเร็ว...จับแขนไว้เลยนะคะ...คุณตุมปังมักแซวกะปุ๋มคะว่า..."พี่น่ะชอบวิ่ง..หัดเดินบ้าง...คนอื่นจะได้ตามทัน"...ทำให้ได้ข้อคิดอย่างมากเลยคะ...

*^___^*

กะปุ๋ม

คุณจ๊อด...คะ

สัญญาเป็นสัญญา...จะไปนอนดูดวงตะวันขึ้นที่เกาะช้างคะ...หากเห็นหญิงสาว...ตัวเล็กๆ ผมยาว สะพายเป้..แบกกล้องไปน่ะ...ใช่เลยนะคะ...

...

เดี๋ยวจะไปก๊อกๆ...ที่หน้าห้องทำงานนะคะ

(^___^)

กะปุ๋ม

ครูอ้อยขา...

กะปุ๋มไม่ได้ไปไหน...นะคะ...ยังคงอยู่เหมือนเดิม

และคิดว่าคงไม่ไปไหน..หากไม่ใช่แอบหนีไปเที่ยว...อิอิ...และยังคงวิ่งซนอยู่ในหัวใจครูอ้อยเสมอคะ

^___^

กะปุ๋ม

 

ขอบคุณนะคะ  พลังใจของครูอ้อย 
  • ฮั่นแหน่ะ  จะไปไหนกันหรอคะ
  • จะตามไปแอบดู ^__*

ครูอ้อยขา...

เมื่อวานวิ่งทั้งวันเลยคะ...

วิ่งวนอยู่ในหัวใจของครูอ้อยคะ...

(*^____^*)

กะปุ๋ม

นั่นแน่...กะปุ๋มได้เพื่อนขันอาสา...ไปวิ่งในใจครูอ้อยอีกคนแล้วคะ...มาเลยคะคุณ DSS@MSU ตามกะปุ๋มมาเลยคะ...วันนี้เราจะไปวิ่งอีกเช่นเคยคะ...

...

อ้อ..ลืมบอกว่า...ไปวิ่งซนในหัวใจของครูอ้อยคะ...อิอิ

(^____^)

ชมรมคนชอบวิ่ง

  • อย่าลืมเผื่อคนแก่ให้เดินด้วยนะคะ
  • วิ่งตามหัวใจครูอ้อยไม่ค่อยไหว
  • ต้องเดินแบบชมธรรมชาติ ซึมซับไออุ่นด้วยค่ะ
  • แล้วจะรู้ว่าอุ่นจริง ๆ

อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกคน 

  • ครูอ้อยมาหาค่ะ 
  • พาดพิงถึงครูอ้อยหรือคะ 
  • มิน่าเล่าสะอึกตอนเช้าทีหนึ่ง 
  • เล่นมาวิ่งในหัวใจกัน 

มากันเยอะๆนะคะ  มีความสุขค่ะ

พี่อึ่งอ๊อบคะ...

วิ่งๆ...วิ่ง...และก็วิ่งๆ...นะคะ..

สลับกับเดินก็ได้คะ...ยังงั๊ย..ยังงัย...เราก็ยังวนอยู่ในหัวใจครูอ้อยคะ...อิอิ...

ว่าแต่ว่าปิ๊กเฮือนหรือยังเจ้า...^__^...

...

ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายยามเช้า

กะปุ๋มเดินทางก่อนนะคะ...กลับเมืองยศคะ

(^____^)

กะปุ๋ม

  • เดินทางปลอดภัย
  • ส่งหัวใจตามไปด้วย
  • สักวันจะไปตามดู นะคะ

ครูอ้อยขา...

ที่ว่าสะอึกน่ะ...สะอึกรัก..ของพวกเราใช่มั๊ยคะ...

ยามเช้านี้อากาศสดในนะคะ...เบิกบานใจแต่เช้า...

...

ด้วยมิตรภาพที่งดงามคะ

(^_____^)

กะปุ๋ม

  • สะอีกรัก 
  • ใช่เลย 
  • ครูอ้อยอิ่มใจ 
  • อิ่มความสุขมากล้นเหลือ
  • ทุกวันนี้ได้รับการต้อนรับจากมิตรรักมากมายทั้งชายหญิงหนุ่มสาวเยาว์ชรา
  • มากมายจริงๆค่ะ 
  • ขอบคุณค่ะ 
  • รักษาสุขภาพนะคะ 
  • ครูอ้อยรักกะปุ๋มเหมือนเดิมค่ะ

ขอบคุณนะคะพี่อึ่งอ๊อบ...

เดี๋ยวค่อยเจอกันนะคะ...วันหลังแวะมาแถวขอนแก่น...

กริ๊งมานะคะ...จะขอต้อนรับขับสู้..อย่างดี..

หรือหากวันปกติ..ไปแถมเมืองยศ...ก็ส่งข่าวได้นะคะ

(^____^)

กะปุ๋ม

น้าน...ครูอ้อยขา...

วันเวลาผ่านไปกะปุ๋มก็ยังอยู่ข้างๆ...ฟังครูอ้อยคุยเรื่องราวต่างๆ...อยู่เสมอนะคะ

(^____^) 

ด้วยรักและปรารถนาดีนะคะ

กะปุ๋ม

ครูอ้อยก็คิดว่า  มีใครแอบฟัง  และส่งใจมาเป็นกำลังใจให้เสมอ  ไม่ว่าคนอยู่ใกล้หรือข้ามทะเลไปก็ตาม  ครูอ้อยขอบคุณทุกคน

ดีใจจังคะ...ที่ครูอ้อยรับรู้...

จะได้ไม่เหงานะคะ...มีกระปุ๋ม..อยู่ข้างๆ เสมอคะ

^___^

กะปุ๋ม

เพราะความรักความเข้าใจ  จึงเกิดเป็นพลังใจที่คิดถึง  ส่งใจให้ครูอ้อยบ้างนะคะ

ฝากบอกครูอ้อย

 

เย็นนี้เราไปเดินเล่นกันดีกว่า

ครูอ้อยเดินเล่นที่สวนรถไฟ

อึ่งเดินและวิ่งที่มหาวิทยาลัย

กะปุ๋มวิ่ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆที่ เมืองยศ

แล้วเรามาแลกเปลี่ยนกันว่า เราได้อะไรจากการวิ่ง เดินบ้าง

หนูทำ BAR ไว้ว่า

1. ได้ความสุข

2. ได้สำรวจจิตใจ

3. ได้กำหนดรู้ถึงลมหายใจ

4. ได้สมาธิ

5. ได้เดิน วิ่งอยู่ข้าง ๆ ครูอ้อยและกะปุ๋ม  อิอิ

คิดถึง เจ้าของบันทึกนี้จัง คิดถึงมากๆ  ฝากสายลม แสงแดด ยอดไม้ ชายคา  บอกให้รู้ว่า...แม่อ้อย คิดถึง ลูกกะปุ๋มค่ะ

แม่อ้อยทำให้กะปุ๋มหวนคิดถึงวันที่เราทักทายกันอยู่บ่อยๆ ...

เฝ้าตามติดเรื่องราวของแม่อ้อยอยู่บ่อยๆแบบเงียบๆ ค่ะ

(^___^)

รำลึกถึงนะคะ

กะปุ๋ม

อ่านแล้ว ซึ้งใจจังค่ะ // ~_~ \\

จริงๆ ไม่ได้ตั้งใจจะเข้ามาหรอกค่ะ เผอิญหาข้อมูลทำงาน

อ่านแล้ว รู้สึกดี ๆ จัง

เป็นกำลังใจให้นะคะ

~_~

หนูนา ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท