ช่วงนี้ได้รับอีเมลมาถามคำถามมากมายเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์ทั้งจาก learners.in.th และ gotoknow.org ยกตัวอย่างเช่น
โดยนักเรียน นักศึกษาจากที่อื่นที่เมลเข้ามานั้นเป็นคำถามซ้ำๆกัน เหมือนได้รับการสั่งงานในคราวเดียวกัน ทุกคนจะพิมพ์ในตอนท้ายว่า ....ต้องตอบด่วน ก่อนวันที่เท่านั้นเท่านี้ เพราะต้องส่งการบ้าน อยากได้ข้อมูลเรื่องนี้ขอเยอะๆ ยิ่งมากยิ่งดี....
ในช่วงแรกก็จะตอบทุกคำถาม แต่พอได้รับเมลมากขึ้น ทำให้นึกถึงตอนที่เราให้งานนักศึกษาแล้วนักศึกษาก็ไปแอบถามจากอาจารย์ท่านอื่น แทนที่จะค้นคว้าเอง ตอนนั้นรู้สึกโกรธมากเลย....
วันนี้เลยมานั่งคิดว่า...
ควรจะตอบเมลเหล่านั้นดีหรือไม่
เห็นว่า ตอบค่ะ แต่ไม่ให้ส่งเมลล์กลับ
และควรตอบโดยเขียนในบันทึกนี้แหละค่ะ
เด็กๆ ปัจจุบัน ไม่ค่อยรู้จักการ lecture แล้วนะค่ะ ความอดทนในการสืบค้น เสาะหาก็น้อย เพราะฉะนั้น กระตุ้นเค้าสักเล็กน้อยก็คงจะดี ได้มายากลำบากหน่อย จะได้รู้สึกถึงความมีคุณค่า
เอ.... หรือว่าหนูจะเป็นคุณครูที่โหดร้ายไปนิ้ดส์ ... อิอิ
มะปรางก็เจอบ่อยๆ ค่ะ อาจารย์ลูกหว้า บางเรื่องตอบได้ก็ตอบ อันไหนตอบไม่ได้ ก็แนะนำให้ค้นหาใน google ค่ะ เขาคงค้นหาแล้ว แต่มาเจอที่ gotoknow อันดับแรก ซึ่งเนื้อหาของเราไม่ได้เป็นเชิงทฤษฏีอย่างที่เขาต้องการ อันนี้ก็เลยแนะนำว่าให้ค้นหาคำอะไรที่น่าจะช่วยได้
แต่ของอาจารย์ลูกหว้าถามเรื่องเศรษฐศาสตร์ หนูว่าทำอย่างที่อาจารย์คิด ดีแล้วค่ะ เขียนในบันทึกถ้ามีคนถามมาใหม่ ก็ให้มาอ่านในบันทึกเลย และการตอบเมล์อาจารย์ลูกหว้าส่งเมล์แจ้งไปเลยก็ได้ค่ะว่าให้รอตามอ่านหลังจากนี้ไปสัก 2 อาทิตย์ จะได้ไม่เป็นภาระต้องมาตามตอบเมล์ตามหลังอีกคะ เพราะคิดว่าอาจารย์คงมีงานมาก
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ให้แหล่งค้นคว้าไปครับ แล้วให้เค้าไปค้นหาเองอีกที น่าจะเป็นทางออกที่ดีกว่า.....
สวัสดีครับ อ.ลูกหว้า
บางทีผมก็เมล์กลับไปถามด้วยว่าเรียนอยู่ที่ไหน ทำอะไรอยู่. อาจารย์ที่ปรึกษาชื่ออะไร. ทำไมถึงใช้วิธีนั้นวิธีนี้. นี่ทำไมใช้ Windows ใช้ GNU/Linux ไม่ดีกว่าเหรอ ลอล. แล้วก็ให้ URL ให้ keyword สำหรับไป search บ้างตามสมควรครับ. เรื่องนี้ถ้าว่าไปแล้วอาจารย์ที่ปรึกษาเองก็น่าจะช่วย guide เด็กๆบ้างหรือเปล่า? ปล่อยให้ช่วยตัวเองแบบสุดโต่งไปก็อาจจะไม่ค่อยดีหรือเปล่า? คนที่ควรจะได้รับเมล์พวกนี้ควรจะเป็นอาจารย์ที่ให้มาเองหรือเปล่า? เด็กๆหลายๆคนก็ช่วยตัวเองใช้ความพยายามน้อยเกินไปมากๆหรือเปล่า? แต่ก็โชคดีที่ผมนานๆจะได้สักเมล์นะครับ ก็ไม่ปวดหัวมาก ลอล.
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ ลูกหว้าครับ
อาจารย์ลูกหว้าค่ะ พี่เองเคยพบปัญหาอย่างนี้ รู้สึกเหมือนกันว่านศ.ไม่ไปค้นคว้าก่อนเลยใช้วิธีถามอาจารย์ท่านอื่นง่ายกว่า คุยกันยกหนึ่งก่อนจะแนะนำชื่อหนังสือและให้ไปค้นคว้า เขาก็จะไปหาอาจารย์ท่านอื่นต่อไป หรือว่าแก้ไขยากเสียแล้ว
น้องลูกหว้าคะ
สำหรับพี่นะคะ (จะหาว่าโหดก็เถอะ อิอิ) พี่ไม่ตอบเมล์พวกนี้ค่ะ แต่ที่พี่ทำคือ ถ้ามีเวลาจะนำมาเขียนตอบเป็นบันทึกค่ะ เพราะโดนเหมือนน้องเลยค่ะ คือบอกกำหนดเวลาให้เราตอบด้วย..พี่ก็เลยเฉยๆ ค่ะ เพราะเขาไม่รู้ว่าเขามีหน้าที่คิดและค้นคว้า ไม่ใช่ยืมจมูกคนอื่นหายใจ ทั้งๆ ที่ตัวเองก็มีจมูก 55555
อีกอย่างถ้าตอบ email ไปบอกเขาอย่างข้างต้น เขาก็คงไม่ค่อยเข้าใจ ก็เลยเลือกเฉยๆ ไป แล้วค่อยๆ เขียนบันทึก ซึ่งก็ทำได้ค่อนข้างช้าค่ะ แต่ก็จะทำไปเรื่อยๆ แบบนี้แหละค่ะ
^ ^ ไม่ซีเรียสค่ะ แต่ละคนมีหน้าที่ภารกิจหลักที่ต้องรับผิดชอบ ต้องจัดลำดับความสำคัญกันเองค่ะ ไม่ว่าเขาหรือเรา... สำหรับพี่ลำดับความสำคัญในการตอบเมล์ลักษณะนี้ค่อนข้างต่ำมากๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.ลูกหว้า