ผมเพิ่งวางสายจากครูนง หลังจากรับการบ้านห้องเรียนคุณอำนวยจากครูใหญ่ ครูนงมอบงานให้เขียนความคิดเห็นต่อโรงเรียนคุณอำนวยหลังจากที่เข้าไปแสดงความเห็นในblogครูนงหลายครั้งแล้ว

ผมนึกถึงเรื่องที่เคยคุยกับอาจารย์คะเนเมื่อ10กว่าปีมาแล้วคือวงสนใจ ตอนผมจบมหาวิทยาลัยใหม่ๆ ผมไปใช้ชีวิตในสวนที่ยังคงสภาพป่า อยู่มากกับอาจารย์คะเนและเพื่อนรวม3คนที่นิคมควนกาหลงจังหวัดสตูล เรื่องสนใจของเราคือการใช้ชีวิตกลางแจ้งและวรรณกรรม     ซึ่งเกี่ยวเนื่องกับเรื่องราวของมนุษย์และปรัชญาในการดำเนินชีวิต

22ปีผ่านไป ความสนใจของเรายังคงมีแกนกลางร่วมกันคือวิถีการดำเนินชีวิต แม้ว่าแต่ละคนจะแยกย้ายกันดำเนินชีวิตตามวิถีทางที่ตัวเองเลือก(ได้บ้างไม่ได้บ้าง) 

ผมมีวงชุมชนชาวสวนเป็นเวทีพบปะกันปีละครั้ง มีเพื่อนที่เคยอยู่กับ  อ.คะเนด้วยกันเป็นสมาชิกถาวร เราเพิ่งพบปะสังสรรค์กันเมื่อเดือนที่แล้วโดยผมรับเป็นเจ้าภาพที่บ้านในสวน ริมสระน้ำ ปีหน้าเพื่อนทางสุรินทร์จะเป็นเจ้าภาพ เป็นวงเรียนรู้ของกลุ่มผู้สนใจในเรื่องราว/การใช้ชีวิตชาวสวน(แบบต่างๆ)

โรงเรียนคุณอำนวยของเราจะเป็นความสัมพันธ์ในรูปแบบใด?
-เป็นเวทีพัฒนาความสามารถบนหน้างานที่ตัวเองรับผิดชอบ/สนใจ?

งานที่เรารับผิดชอบตีกรอบที่ "คุณอำนวย" คือผู้สนับสนุนกระบวนการเรียนรู้
ใครทำหน้าที่/สนใจสนับสนุนกระบวนการเรียนรู้ให้กับกลุ่มเป้าหมาย  ก็ถือเป็นนักเรียนในห้องเรียนนี้

ตอนเราทำห้องเรียน3ตำบล เรามีโครงการและกลุ่มเป้าหมายร่วมชัดเจน แต่คราวนี้มากันหลากหลายตามหน้างานของแต่ละคน

หลักการของห้องเรียนคือ เรียนรู้จากงานร่วมกัน

ห้องเรียนนี้ถือว่า
ครูนงเป็นคุณเอื้อ(ธรรมชาติ)
นักเรียนเป็นคุณกิจที่มาเรียนเรื่อง"คุณอำนวย" และมี
คุณอำนวยที่เป็นนักเรียนคุณอำนวยในห้องเรียน
ซึ่งเรายังไม่ชัดเจนนัก

คุณอำนวยในห้องเรียนต้องเตรียมฝึกฝนตนเองจากห้องเรียนนี้ด้วย
คือ การวางแผนการเรียนรู้และจัดกระบวนการเรียนรู้ในห้องเรียน

ซึ่งครูนงเป็นผู้รับผิดชอบหลักอยู่ครับ

การแยกบทบาทให้ชัดเจนก็เพื่อให้เห็นตัวแสดง
ที่จริงหลักการอีกข้อของการจัดการความรู้คือ
ทุกคนเป็นนักเรียนและเป็นครูของกันและกัน 
ผมขอเรียกรวมว่าเป็น กัลยาณมิตร 

ห้องเรียนจัดการความรู้"คุณอำนวย" คือ 
ห้องเรียนกัลยาณมิตรเพื่อทำหน้าที่สนับสนุนกระบวนการเรียนรู้ให้กับกลุ่มเป้าหมายบนฐานงานที่ตัวเองรับผิดชอบ