เสาร์-อาทิตย์นี้เป็นวันหยุดแรกที่ดิฉันไม่ทำงาน อยู่บ้านแบบอยู่บ้านจริงๆเด็กๆคงไม่รู้ว่าลึกๆ แม่อยากชดเชยให้ เนื่องจากสัปดาห์ที่แล้วทิ้งแกไปต่างจังหวัดสองสามวัน
วันเสาร์ที่ 5 สิงหาคม
แม่อยากกินอันนี้........พี่สาว น้องสาวชวนกันชี้ในตำราทำอาหารกว่าจะตกลงเลือก เมนูเดียวกันได้ ต้องเจรจากันพอสมควร แต่เขาก็จัดการกันเองได้เป็นเมนู "เต้าหู้นึ่งซีอิ้ว" ยากสุดๆ แต่เอ้า...ลองดู
ไปหาอุปกรณ์กันก่อนครึ่งวันหมดไปกับการทำอาหาร.....หมดตังส์ไป 300 กว่าบาท....แม่ทำไมไม่อร่อยเลย.....ในรูปดูน่ากินจะตาย
แม่ก็ว่างั๊นแหล่ะ...
ได้ทีสอนลูกแก้เขิน...รู้มั๊ยคะ.....ว่าทุกคนไม่ได้เก่ง หรือถนัดเหมือนกันคนเราชอบไม่เหมือนกัน เรื่องทำอาหารต้องฝึกฝน ต้องช่างพลิกแพลงนี่แม่ไม่เคยทำเลย รสชาดออกมาขนาดนี้แม่ว่าโอเคแล้วนะ (ยังไม่วายหาเหตุผลเข้าข้าตัวเอง) ขอบใจนะจ๊ะที่ไม่โกหกแม่ว่ามันอร่อยที่สุด หนูยกไปให้ทองกับขาวซิลูก แล้วแอบดูด้วยว่ามันกินมั๊ย กิน...แม่..... ไอ้ทองกับไอ้ขาวแย่งกันใหญ่เลยแม่ "เต้าหู้นึ่ง"คนไม่ชอบแต่หมาชอบ
ดูท่าทางแล้วพี่เมตตาน่าจะทำอาหารอร่อยนะครับ หรือว่าอมภูมิครับ กลัวลูก ๆ จะติดใจ (คิดอีกมุม...เพื่อแซว ๆ)
น่ารักจัง..ง.ครับ
ทองกับขาว ท่าจะอิ่ม ....
คงคิดต่อว่าครั้งหน้า...ตูจะได้ชิมฝีมือคุณแม่เมตตาอีกมั้ยน้า...
เข้ามาเจอ...ยิ้มขำ..ขำ...
ขำตนเองนะคะ...เรื่องอย่างนี้...
ข้าน้อย..ขอบาย...เพราะอยากเหลือเกิน...กับการทำอาหาร..ว่าไหมคะ...คุณชายขอบ!
ขอนั่งรอชิม...อร่อยๆ...อย่างเดียวก็พอแล้ว..
สุดความสามารถ...กับการทำอาหาร...
แต่พ่อครัวหัวป่า...อย่างคุณชายขอบนี่สิ...
สาว..สาวหมายปอง นักแล...ว่าแต่อย่าแวะเวียน..
ไปแถวยะลา...บ่อยนะคะ...กลัววววว...
(แอบแซว....)
ข่าวลือค่ะ...ข่าวลือ...ใครว่ายะลา...น่ากลัวค่ะ
ไม่น่ากลัวอย่างที่เป็นข่าวค่ะ Dr.Ka-Poom (ขอยิ้ม ๆ บ้าง) หรือว่ามีคนกลัวอย่างอื่นที่ยะลาค่ะ คุณ "ขจิต" ว่าไงค่ะกลัวยะลาหรือเปล่า...
เรื่องทำกับข้าวส่วนมากผู้ชายจะทำกับข้าวอร่อยกว่าผู้หญิงค่ะ...สังเกตุตามร้านอาหารจะมีกุ๊กผู้ชายทั้งน้าน!!! ครอบครัวน่ารักจังค่ะ...แต่อยากถามว่า...คุณสามีคุณ "พี่เมตตา"...ว่าอย่างไรบ้างค่ะ...หมายถึงเรื่องการทำกับข้าว (ประมาณว่าอยากรู้เรื่องชาวบ้าน)
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักที่ทำให้หน้าเปื้อนยิ้ม และออกกำลังพุงค่ะ คุณเมตตาเขียนได้สนุกจังค่ะ
ดีใจที่มี"คนร่วมก๊วน"ด้วยค่ะ เรื่องทำอาหาร
comment ไม่ออกเลยค่ะ ขำก้อขำ แต่อ่านแล้วสะท้อนถึงตัวเองมากเลยค่ะ อาหารหนะ ทำพอทานได้ แต่ไม่ค่อยมีเวลาทำ สู้มีเวลาทำให้ครอบครัวทานแบบคุณเมตตา น่าจะดีกว่านะคะ ทำไปเรื่อย ๆ เถอะคะ สักวันเขาคงชินแล้วก็ทานได้เองแหละคะ (เอ๊ะ แต่ 10 ปีแล้ว น่าจะชินแล้วนะเนี่ย)