การเล่าเรื่องในบันทึกที่ต้องพยายามเขียนในเรื่องที่ดี  เรื่องที่ผู้อ่านได้สัมผัสถึงความสุข  ผู้อ่านได้ประเทืองปัญญา  และผู้อ่านได้อ่านเพื่อการต่อยอดแห่งความคิด..ก็มี

อย่าคิดว่า.....จะยี้กันเลย

อย่าคิดว่า.....จะหมั่นไส้กันเลย

อย่าคิดว่า.....จะอ๊วกใส่กันเลย

ครูอ้อยมีชีวิตที่ผ่านการทำงานมาหลายปี  มีความสุขกับการทำงาน  และความสุขนั้นก่อเกิดเป็นความเฮง..และโชคดีตามมาเสมอ  จึงเขียนมาในบันทึก  3 ตอนแล้วคือ  เก่งบวกเฮง   เก่งบวกเฮง(2)    เก่งบวกเฮง(3)

เขียนเพื่อ  .....  ก่อกำลังใจ  ก่อพลัง  ก่อความรู้  ก่อสิ่งที่ดีๆในชีวิต

เขียนเพื่อ  .....  เล่าเรื่องจริงที่เกิดขึ้น  เล่า 10 ที  เล่า 10 ปี  ก็เหมือนเดิม  เพราะเป็นเรื่องจริง

เก่งบวกเฮง  วันนี้.....เป็นเรื่องความบังเอิญอีกครั้ง  เมื่อ 2 ปีก่อน  ครูอ้อยทำหน้าที่ธุรการโต้ตอบงานสารบรรณของโรงเรียนด้วย  ครูอ้อยจะรับลงทะเบียนหนังสือราชการ  ดังนั้นหนังสือราชการส่วนใหญ่ที่เดินทางมาโรงเรียน  ครูอ้อยจะอ่านเกือบหมด

ครูอ้อยจึงรู้อะไร  หมายถึง  ความก้าวหน้าที่จะมาถึง  ต้องผ่านครูอ้อย

นับว่า.....เป็นความโชคดี.....อย่างหนึ่งในชีวิตของครูอ้อยที่ได้ทำหน้าที่นี้

ครูอ้อยอ่านพบ  การสรรหาครูตัวอย่างในปี 2544  ครูอ้อยอ่านหลักเกณฑ์การสมัคร  และข้อการประเมิน

ครูอ้อยรู้สึกว่า  น่าลุ้น  และครูอ้อยก็มีคุณสมบัติอยู่บ้าง

การจะทำอะไร  เพื่อหวังผลประโยชน์  ก็ต้องมีการลงทุน   ลงแรง  ลงสมอง  หรือที่เรียกว่า  หว่านพืชเพื่อหวังผล นั่นเอง

ครูอ้อยนำหลักเกณฑ์และคุณสมบัติมาอ่าน  อ่านและวิเคราะห์  และจัดทำทันที

ทำอะไร

ทำคุณสมบัติให้สอดคล้องกับหลักเกณฑ์ที่กำหนด

จัดทำรูปเล่มรายงาน

ส่งเข้าประกวดเมื่อมีกรรมการมาประเมิน สัมภาษณ์  ครูอ้อยจึงผ่าน..ได้รับ..ได้รับคัดเลือก  เป็น..ครูตัวอย่างแห่งปี 2544

เก่งบวกเฮง(4)  ขอจบแต่เพียงเท่านี้...ยี้หรือเปล่า