ใครบ้างนะ  ที่ทำอะไรก็ประสบกับความสำเร็จไปทุกครั้ง  โดยไม่มีข้อผิดพลาดเลย...คงไม่มีหรอก  

การทำงาน  ย่อมต้องมีข้อผิดพลาดกันบ้าง...ไม่มาก...ก็น้อย 

ขึ้นอยู่กับการจัดวางอันดับคุณภาพ  ไว้ในระดับใด  หากวางไว้ต่ำ  ท่านก็อาจจะไม่มีข้อผิดพลาดให้เห็นเด่นชัด 

แต่หากท่านวาง...ข้อบ่งชี้ไว้สูง...ท่านก็ไม่ต้องท้อแท้   ว่าท่านไต่ไปไม่ถึงสักที  

มาดูภาพนี้สิ  เด็กๆ  เต้น  ฮูล่าฮูป  มาด้วยความชำนาญ  ในการยืนอยู่กับที่  พวกเธอจะทำท่าบิดเอวไปมา  ได้เป็นหลายนาทีทีเดียว 

แต่เมื่อ กรรมการบอกว่า...ต้องเดินไปด้วย  เต้นไปด้วย  พวกเธอก็รู้ว่า....เงื่อนไข  ปัญหาเกิดขึ้นมาแล้ว  แต่พวกเธอก็สู้  เดินไปด้วย  เต้นไปด้วย  ห่วงฮูล่าฮูป หลุดออกลงมากองกับพื้น  เธอก็หยิบขึ้นมา  และเริ่มต้นใหม่  แล้วใหม่อีก...จนถึงเส้นชัย 

ครู ป.บัณฑิต  หรือ ครูฝึกสอน  หรือ  ครูที่เขียนมาปรึกษาครูอ้อย ใน อีเมล์   มักจะบ่นกับครูอ้อยเสมอว่า...ทำอะไรก็ไม่เข้าใจ  ไม่รู้จะทำอะไรต่อไป  จะทำอย่างไร  เริ่มจากอะไรก่อน 

หลายๆคนก็  ท้อแท้ 

หลายๆคนก็อ้างว้างว้าเหว่  

เหมือนต้องการที่พึ่ง  ที่จะช่วยเหลือ....ครูอ้อยบอกกับพวกเขาเสมอว่า...ตนล่ะเป็นที่พึ่งแห่งตน  เมื่อประสบกับความสำเร็จ  เราจะเป็นคนที่ภาคภูมิใจในตัวของเรามากที่สุด 

ครูอ้อยเคยประสบมาแล้ว....ในยามที่ตัวเองก็เอาตัวเองแทบไม่รอด  ยังต้องช่วยเพื่อนด้วย.....แสนจะทุกข์ทรมาน  แต่ครูอ้อยก็ผ่าน...มรสุมนั้นมาได้ด้วยดี  และทุกวันนี้  ครูอ้อยก็ยังคงมีความมั่นใจ  ในตัวเอง  ที่จะฝ่าฟันมันได้อีกครั้ง....

ล้มแล้วลุก  ....ไม่มีใครเขามาว่าเราได้...ในเมื่อตัวเราเอง  ยังไม่ว่าตัวเราเองเลย 

อย่าไปสนใจ  กับเสียงเล็กๆน้อยๆ เหล่านั้น  เมื่อเราพบกับความสำเร็จ  เสียงเล็กน้อยเหล่านั้น....จะกลับกลายเป็นเสียงสรรเสริญเยินยอ..เราต่อไป....เชื่อสิ