นอกจาก ประทับใจหลายเรื่อง อยู่ๆ อาจารย์ปัทมาวดี ก็เปิดประตูห้องเสวนา เข้ามา ฉันก็ดีใจ น่ะซิ สมาชิก G2K มาให้กำลังใจ ในการนำเสนองาน ครั้งนี้
อาจารย์ มาพร้อม ห่อของขวัญและรอยยิ้ม
อาจารย์ ร่วมฟัง ตั้งแต่คนนำเสนอคนแรกจนจบรายการ และอาจารย์ยังได้ร่วมแสดงความคิดเห็นในเวทีตอนท้าย ไว้ด้วย ว่า
" งานนี้เป็นงานที่น่าสนใจ และน่าเผยแพร่ ชักชวนให้ คนอื่น ทั่วไป ได้มาร่วมรับรู้มากกว่า เพราะเป็นประโยชน์ ต่อแนวทางความร่วมมือกันในสังคม "
นอกนั้น ก็เจอเพื่อน กลุ่มมะขามป้อม เป็นกลุ่มทำละคร นัดกันว่า เย็นนี้จะไปด้วยกันจาก ธรรมศาสตร์ เพื่อไปชมเทศการละครกรุงเทพฯ 2550 ที่จะมีพิธีเปิดและแสดงรอบแรก ที่ ถนนพระอาทิตย์
เพื่อนรุ่นเดียวกันก็มาร่วมฟังด้วย จากนั้น ก็พากันไปกับ อ.ปัทมาวดี เพราะอาจารย์จะพาไปเลี้ยงอาหารกลางวัน ร้านอาหารแถวท่าน้ำ
เพื่อนก็เพิ่งรู้จัก อาจารย์ และ เพื่อนก็ถามว่ารู้จัก อาจารย์ได้อย่างไร อาจารย์ก็ว่า พบกันไม่กี่ครั้งเลย และก็คุยกันไป ทานข้าว กันไป นานเป็นชั่วโมง
อาจารย์ก็ตั้งใจมาเลี้ยงโดยเฉพาะ ต้องขอขอบคุณอาจารย์มา ณ โอกาสนี้
บางที สันติภาพ ก็มาจาก มิตรภาพเล็กๆน้อยๆ ของ ผู้คน คนเล็ก คนน้อย
ฉันรู้สึกอิ่มที่ท้อง และที่ใจ จนอยากจะนั่งอยู่กับที่ มองดูสายน้ำ และผู้คน
คุณหน่อยคะ
ชอบบทความของทุกคนนะคะ มันดูสั้นๆเรียบง่าย แต่จริงใจดีค่ะ ... คือความจริงใจมันอยู่ในใจของทุกคนที่ลงไปอยู่ในพื้นที่ รู้สึกได้จากเนื้องานที่ถ่ายทอดออกมา ไม่ต้องเขียนอะไรให้มันดูขลังและแข็งแบบวิชาการ ... ประทับใจค่ะ
เดินทางขึ้นล่อง หายเหนื่อยหรือยัง สุรินทร์คงหนาวแล้ว รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
ริมฝั่งเจ้าพระยาลมหนาวพัดแรง ถามคุณ pilgrim ดูก็ได้นะคะ เพราะต้องไปรออยู่ที่ระเบียงริมแม่น้ำอยู่พักหนึ่ง
ตอนแรกไม่ทราบว่าคุณ pilgrim ยังอยู่กรุงเทพฯ ไม่งั้นคงชวนแล้วค่ะ
สวัสดีคะ อ.ปัท
อากาศเย็นคะ ลมแรงด้วยคะ ช่วงนี้ชาวบ้านรอบๆก็ยุ่งกับเกี่ยวข้าว ตากข้าวและขายข้าว....
หน่อยก็สบายดีคะ แต่ถูกแมวตะปบที่ขา คะ หน่อยไปยืนอยู่ระหว่างสองฝ่ายคะ คนกลางเลยได้แผลเลยคะ แหะๆ นิดหน่อย
เปิ้ล กับชายก็ฝากความระลึกถึงอาจารย์ด้วยคะ
ตอนเย็นวันเลิกงานที่ มธ. หน่อยกับจืดก็ไปดูละครกลางแจ้งที่ถนนพระอาทิตย์ สนุกมากเลยคะ มีละครเวที ละครใบ้ กับละครทั้งไทยและเทศเล่นผสมเป็นเรื่องเดียวกัน หลังสองทุ่ม มีลิเกประยุกต์ ด้วยคะ เพื่อนรุ่นพี่หน่อยเล่นเองคะ แต่หน่อยต้องกลับก่อน กลัวตกรถไฟ
ขอบพระคุณอาจารย์มากคะ