25 ตุลา ที่ผ่านมา ได้จัดกิจกรรมศิลปะกับกลุ่มเป้าหมายของ หน่วยพัฒนาการเด็ก รพ.สุรินทร์
เราต่างก็เห็นพัฒนาการของเด็กๆเพิ่มมากขึ้น เด็กๆคุ้นเคยกับวิทยากร พี่เลี้ยง และสถานที่มากขึ้น เหมือนกับมาบ้านหลังที่สองซึ่งดูจาก อาการสบายๆ สนุกสนาน อยากเล่น อยากทำ อยากมีส่วนร่วม
ชั่วโมง วาดรูป นอนวาดก็ได้งาน เหมือนกันนะ
ถ้ายังไม่พร้อมจะวาด คุณแม่ก็ลงมือไปก่อนนะ
เราไปวาดรูปในป่าชุมชนของหมู่บ้าน รูปนี้ น้องแดน กำลังลอกลายจากต้นไม้
ต้นไม้แต่ละต้น มีลายไม่เหมือนกันเลยนะ มหัศจรรย์มาก ลองดูซิ ลอกมาหลายๆต้น เอามาเปรียบเทียบกัน
น้องแดนและหลายคนในค่ายนี้ มีผู้ปกครองคอยดูแล คุณแม่คอยจับกระดาษให้ เด็กๆตั้งใจในการถูสีลงบนกระดาษ มือน้อยๆเคลื่อนไปมา สีถูกระบาย ใจถูกระบาย ด้วยความมั่นใจ
ความมั่นใจเล็กๆก่อเกิดแล้ว
หวัดดีครับ...พี่หน่อย
ไม่รู้จะบอกตรงไหน แต่ฝากงานเขียนใน Blog ด้วยนะพี่ อยากให้คนที่รู้จักกับพี่หน่อย หรือไม่รู้จักก็ไม่เป็นไรค่ะ ไปอ่านแล้วจะได้รู้จัก...งานเขียนชิ้นแรก เขียนให้พี่หน่อยโดยเฉพาะเลยค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หน่อย
แวะมารับการบ้านอีกรอบค่ะ
ตามมาดูผลงานครับ ยังประทับใจสุรินทร์ไปทำงานมาห้าปี มิตรสหายยังพอเหลืออยู่ครับ
สวัสดีน้องยุ้ย
พี่ตามไปอ่านแล้ว โพสต์แล้วแต่ไม่ผ่านเลยอ่ะ
ร่วมปลูกต้นกล้าแห่งความสมานฉันท์ ด้วยเมล็ดพันธ์สันติสุข .................
สวัสดีคะ ชอบประโยคข้างต้น ที่ บล็อก น่ะคะ