เพราะเป็นสัปดาห์แห่งความปิติของเหล่าบัณฑิตลูกพระบิดาทุกๆท่าน...พิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่เหล่าบัณฑิต...ที่จัดขึ้นในวันที่ 21-22 ก.ย. นี้ค่ะ
เดินเข้ามาใกล้ๆ ก็ได้เห็นว่าใน "พุ่มเข็มชมพู" มีความสันติสุขแอบแฝงด้วยค่ะ จนทำให้พี่เม่ยต้องหยุดยืนพิจารณาและเก็บภาพประทับใจมาบอกฝากกันค่ะ
ในพุ่มเข็มสีชมพู กลับมีเข็มแสดแทรกแซมอยู่....
เข้าไปดูใกล้ๆอีกนิด..ต่างพันธุ์ต่างสีแต่พอมาอยู่รวมกัน..ช่างสวยจริงๆค่ะ!
******************
"แสด...สาดสีสวยสดระทดสวย
ชมพู...รวยสวยสร้างสะพรั่งสรรค์
ชูช่อเฉียดเบียดเสียดงามตามทางพันธุ์
สะบัดสั่นพลิกใบเขียวเรียวลู่ลมต่างเฉดสีมีด้วยหรือจะถือต่าง?
ต่างรูปบ้างยังใกล้ชิดสนิทสนม
ต่างเหล่ากอยังทอเลี้ยวกันเกลียวกลม
ต่างเพียงหยาดน้ำค้างพรมภิรมย์ลาเพราะอาศัยหยัดเคียงเรียงพื้นถิ่น
เพราะอาศัยบุญแผ่นดินสิ้นกังขา
เพราะอาศัยสรรพสรรค์ล้วนปันมา
เพราะอาศัยเพียงคู่ฟ้าข้าแผ่นดินต้องอยู่เรียงเคียงกันได้ในความต่าง
ต้องเพียรสร้างทางมิตรเป็นนิจสิน
ต้องยอมรับความระคนบนแดนดิน
ต้องยอมยินเจือจานสานสันติ์เอย...."******************
บทกลอนเพราะมากค่ะพี่เม่ย :)
คุณเม่ย กับการช่างสังเกต ละเอียดอ่อน นุ่มนวล เป็นคุณสมบัติที่ ครูอ้อยชื่นชมคุณเม่ยเสมอมาค่ะ
กลอนเพราะมากครับ ได้ความหมายดี
พี่เม่ย ครับ
ทำให้ผมนึกถึง บรรยากาศ ที่ มช. เวลารับปริญญาแต่ละครั้ง มช.ก็สดสวย(ปกติสวยอยู่แล้ว)
ดอกไม้สีม่วง บานทั้ง มช.
เอ...ทำได้อย่างไร นี่???
วันที่รับปริญญาจริงๆ ดอกไม้สีม่วงจะพร้อมกันบานทั่ว มช.สถาน
"ผู้หญิงก็เหมือนดอกไม้ อยู่ที่ไหนก็สวยครับ"
พี่เม่ยค๊ะ สวยจัง (ดอกไม้)ค่ะ --ยิ้ม ๆ
***ชอบบทกลอนและรูปมาก ****
มีคำชมจากใจ เหมือนหลายท่านได้กล่าวมาครับ .. ยอมรับว่า เป็นจริงตามนั้น ..
ต้องอยู่เรียง เคียงกันได้ ในความต่าง
ส่วนช่องว่าง ต้องมีไว้ ให้เหมาะสม
เบียดกันมาก หรือห่างไป ไม่น่าชม
ความสุขสม ย่อมเกิดก่อ เมื่อ "พอดี"