สวัสดีค่ะ ทุกคนคงหลับปุ๋ยกันไปหมดแล้ว ยกเว้นดิฉันซึ่งนอนไม่หลับในคืนนี้ ด้วยเมื่อกลางวันนอนไปหลายชั่วโมงแล้วค่ะ (ฝนตกหนัก ไม่สะดวกที่จะขับรถ หลับปุ๋ยดีกว่า)
- ในแต่ละวัน แต่ละเดือน ที่ผันผ่าน มีเหตุการณ์เรื่องราวผ่านเข้ามาในชีวิตเราเยอะแยะไปหมดค่ะ บางเรื่องเราก็จดจำ บางเรื่องมันก็ผ่านเลยไป สำคัญที่ในแต่ละเหตุการณ์ที่ผันผ่านไปนั้น เรามีความภูมิใจ สุขใจที่ได้ระลึกถึง นั่นเป็นเพราะเราได้ประกอบคุณงามความดี และสิ่งที่ถูกต้องเอาไว้เบื้องหลัง จึงส่งผลดีให้เราได้รับความสุข สบายใจค่ะ
- ดิฉันมีเรื่องของขาวมาเล่าให้ฟังนะคะ
เมตตาขาว ไม่รังเกียจภาพขี้เหร่ ขี้เรื้อน สุนัขไทยที่ซื่อสัตว์ ชื่อขาวตัวนี้นะคะ
- ขาวพักอาศัยอยู่ในสวนยางบนภูเขาสูงเสียดฟ้า ในสวนยางพาราอันไกลโพ้น ไร้สิ้นแสงไฟฟ้า น้ำประปา และผู้คน มีบ้างก็เพียงลูกจ้างตัดยางชาวพม่าเพียง 7 คน
- ด้วยความชื้น ด้วยความอดอยาก หรือด้วยอะไรก็ไม่ทราบ ทำให้ขาวติดเชื้อเป็นขี้เรื้อน
- อดีตหมาที่น่ารัก เมื่อกลายมาเป็นขี้เรื้อน ทุกคนก็เบือนหน้าหนี ไม้เว้นแม้แต่พม่าทั้ง 7 คน ก็ไร้น้ำใจไม่ให้ข้าวปลากินเหมือนเช่นเคย
- ด้วยความสงสาร กัลยาณมิตรของดิฉัน ก็เมตตาจับมัดใส่รถกระบะลงมาจากภูเขา มาอยู่ที่สวนด้านล่างซึ่งมีคนงานคนไทยตั้งแคมป์อยู่ เพื่อจะได้ทานอาหาร และทานยาแก้ขี้เรื้อนให้หายขาด
- เพียง 3 วันให้หลัง ขาวก็หายไป
- มิใยจะตามหา นำลงมาจากเขา ทำบุญหรือทำบาป ขาวหายไปไหน จะตายหรือไม่
- กัลยาณมิตรของดิฉัน มีธุระต้องขึ้นไปบนภูเขาอีกครั้ง
- อนิจจา เมื่อพบว่า ขาวกลับมาเฝ้าสวนของเขาเหมือนเดิม ตลอด 3 วันที่ผ่านมา ไม่ได้กินข้าว และกินยา ตัวผอมเกร็น
- หลังจากนั้น ทุกวันเขาจะขับรถจากในเมืองภูเขา ไปยังภูเขาลูกนั้น เพื่อนำอาหารและยาไปให้ขาว
- ขาวกลับมาเป็นสุนัขสีขาวน่ารักดังเดิม ขี้เรื้อนหายไปหมดสิ้น เสียดายที่ดิฉันไม่ได้ไปถ่ายรูปมาให้ได้ดูเปรียบเทียบ
- กัลยาณมิตรของดิฉัน จะต้องนำข้าวสารไปจ้างให้พม่าหุงข้าว และอาหารสำเร็จรูป (กระป๋องและเม็ด) ให้ขาวกิน เพราะไม่ได้ขึ้นไปบนภูเขาได้ทุกวัน
- สัตว์เลี้ยงก็มีหัวใจนะคะ
- อย่ารักเค้าเฉพาะตอนเมื่อเค้ามีรูปโฉมน่ารักใคร่
- อย่าทอดทิ้งเค้าเมื่อเค้าเจ็บป่วยและว้าเหว่ค่ะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ