*************************************________________************
อ่านตำราสังคมศาสตร์เล่มไหนๆ ก็จะต้องบอกว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคม ไม่สามารถอยู่ได้ด้วยตัวเอง
ไม่รู้ว่าตำราชักนำความคิด หรือว่าตำรามองผ่านความคิด
แต่ที่แน่ๆ แนวคิดแบบนี้ทำให้คนมักจะยินดีกับการรวมกลุ่ม หาพวก สบายใจเวลาที่ได้รับการยอมรับเข้าพวกจนบางครั้งถูกเอาไปปนกับการรู้สึกมีคุณค่าของตัวเอง เช่นเมื่อไหร่ที่รู้สึกว่าได้รับการยอมรับเข้าพวก ก็จะรู้สึกว่ามีคุณค่า จนทำให้หลายคน พยายามอย่างเหลือล้นที่จะต้องได้รับการยอมรับเข้าพวกเพื่อเพิ่มคุณค่าของตัวเอง และยิ่งถ้ากลุ่มก้อนใดก็ให้รางวัลกับการเข้าสู่พวกอย่างเป็นรูปธรรมด้วยแล้ว ก็ดูเหมือนว่าการได้เข้าพวกกลายเป็นสิ่งสำคัญที่สุดจนอาจติดกับการต้องได้รับคุณค่าจากการสรรเสริญของพวกพ้อง ทั้งๆที่คุณค่าของคน มีหลายองค์ประกอบและคุณค่าที่ยั่งยืนคือคุณค่าที่ได้จากตัวเอง ไม่ใช่จากคนอื่นให้
การที่ต้องการได้เข้าพวกเพื่อรู้สึกว่ามีคุณค่า คงเป็นเครื่องหมายหนึ่งที่แสดงว่า คนๆนั้นอ่อนแอทางจิตใจ จนต้องแสวงหาสิ่งเติมเต็มจากคนอื่น
อย่างไรก็ดี การเข้าพวก อาจมีส่วนดีกับบุคคลและสังคมเหมือนกัน โดยเฉพาะสังคมที่เป็นระบบเครือญาติเช่นสังคมไทย เพราะทำให้ง่ายต่อการทำงาน จะทำงานที่ต้องการคนมาร่วมคิดร่วมทำ ได้คนรู้จักมักคุ้น พวกเดียวกัน ก็ทำให้งานราบรื่น มองหน้าก็รู้ใจ พยักหน้างานก็แล่นฉิวได้ เรียกว่าดีกับทั้งบุคคลกับทั้งงาน
อย่างนั้น การเข้าพวก มีพวก เล่นพวก ก็น่าจะเหมาะกับการสร้างองค์กร สร้างงาน เพราะทำให้งานเดิน สำเร็จตามจุดมุ่งหมาย แต่ก็มีข้อโต้แย้งอยู่ดีว่า ถ้ามัวแต่เออออ เห็นตามกันเพราะเหตุแห่งพวก ประเด็นความสำเร็จก็อาจจะมีจุดอ่อนที่ต้องแก้ไข ด้วยว่าไม่มี "คนนอก" มาคอยช่วยดู เช่นกับงานวิชาการ ถ้ามัวแต่เอาพวก ก็คงมีแต่ผลัดการเขียน เวียนกันอ่าน วานกันชม เห็นดีเห็นงามจนมองไม่เห็นข้อควรพัฒนา ด้วยว่าหากใครติติง ก็จะถูกกันออกจากพวก กลายเป็น"คนนอก"ทันที วิธีการเอาพวกในทางวิชาการหรือในการพัฒนาประเทศจึงกลายเป็นตัวถ่วงความเจริญของประเทศได้อย่างซ่อนเร้น
ดังนั้นการจะคิดทำงานใดๆ เพื่อประเทศแล้ว คงนึกถึงน้ำหนักที่ "การเป็นพวก" เพื่อให้งานเดินฉิวนั้นมากน้อยเท่าไหร่ และต้องการ "การไม่เอาพวก" เพื่อทำให้เกิดการมองต่างมุม อย่างไร
การเป็นพวก.....เป็นอีกวิถีหนึ่งที่จำกัดความคิดของคนในองค์กร.....กาจะสร้างงานไปข้างหน้า บริหารหน่วยที่เป็นส่วนรวมจึงควรแสดงจุดยืนให้ชัดเจน โดยเฉพาะอย่างยิ่งองค์กรที่เป็นอิสระ...ไม่ตกภายใต้นโยบายรัฐหรือเงินทุน......
เพื่อประโยชน์ต่องาน และประโยชน์ต่อคนทำงานที่จะได้ตัดสินใจได้เลยว่า จะก้าวเข้าร่วมกับองค์กร โดยไม่ตกเป็นเหยื่อของการสร้างพวก ได้อย่างไร
คุณๆละคะ.....ทุกวันนี้ก่อนตัดสินใจเรื่องอะไรก็ตาม...มีฐานความคิดจากการ "ทำตามพวก" มากหรือน้อยอย่างไร
**************************
ปล.
บันทึกนี้ขอเรียนว่า...บันทึกบนอิสระทางความคิด....มิได้มุ่งหวังกระทบกระเทือนผู้ใดหรือกลุ่มใดค่ะ
ดูเหมือนว่า เรากำลังทำงานเวลาเดียวกันนะคะคุณชายขอบ
วิธีหาพวกอีกรูปแบบหนึ่ง..^_^
ตามอาจารย์ขายขอบมาห่าง ๆ ครับ อย่างอาจารย์บอกนะครับ การเป็นพวกก็มีหลายแบบทั้งด้านบวกและด้านลบ แต่ผมขอยืนด้านบวกครับ เพราะพวกแบบเส้นใหญ่ผมไม่เข้า เพราะไม่ได้ใจมาเป็นพวกครับ
ชอบการลำดับความของบันทึกนี้มากเลยค่ะ เห็นด้วยและดีใจที่ดูเหมือนตัวเองจะเป็นพวกที่ไม่เอาพวก ถ้า"พวก"ไม่ถูกหลักการและไม่ยึดมั่นศีลธรรม คุณธรรม โดยเฉพาะกลุ่มนักวิชาการ นี่แหละค่ะ เห็นเหมือนกันเลยว่า ดูเหมือนวิชาชีพนี้ทำให้คนหันมองตัวเอง ความก้าวหน้าของตัวเอง งานตัวเอง เรื่องของตัวเอง มากกว่ามองหาการทำประโยชน์เพื่อสังคมส่วนรวม ถ้าถูกชักชวนให้ทำงานด้วยนี่จะคิดมาก และดูให้ถ้วนถี่มากเลยค่ะ คำนำหน้าและบุคลิกของเราตอนนี้ก็เป็นที่เพ่งเล็งด้วยค่ะ ว่าจะไปทางไหนดี
ขอบคุณคุณจันทรรัตน์ที่มาย้ำให้พวกเราคิดให้ดีๆก่อนจะ "เล่นพวก"
ขอบคุณค่ะ
ประวัติศาตร์ย้อนรอยไปๆมาๆนะคะ.......เรื่อง "พวก" "การสร้างพวก" เข้มข้นไปเสียทุกวงการ.....
พากันเป็นพวกเพื่อทำความดี...ดีกว่า....แต่ดีแล้วต้องไม่ใช่ดีเพื่อตัวเอง.....จริงไหมคะ