• ผมเห็นด้วยกับที่ อ.ทรงพลได้พูดไว้นะครับที่ว่า บ้างครั้งเราก็ไม่สามารถแยกคิดเพียงเรื่องใดเรื่องหนึ่ง(ที่เราต้องการเท่านั้น-เพียงเรื่องของเรา)เท่านั้น  เพราะทุกเรื่องต่อท่อเชื่อมถึงกันอยู่เสมอ
• ในความคิดเห็นส่วนตัว สคส.ได้คิดดีๆ และทำสิ่งดีๆ หรือให้โอกาสกับคนส่วนหนึ่งของสังคม  ให้ได้ร่วมกันทำสิ่งที่ดีๆ ให้กับสังคมไทยไว้มาก (หากเทียบกับอายุขององค์กร/5ปี) น่าจะยืนหยัดขับเคลื่อนต่อไปอีกหลายๆ ปี
• ขอเป็นกำลังใจให้ชาว สคส.และสมาชิกเครือข่ายทุกๆ ท่านครับ

   เห็นด้วยกับท่าน สิงห์ป่าสัก ครับ
  ส่วนที่ว่า .. “เราไม่สามารถจะแยกคิดระหว่างเรื่องชีวิต (ตัวเรา)  เรื่ององค์กร (สคส.)  และ เรื่องสังคมไทยได้หรอก” นั้น ก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องและไม่อาจปฏิเสธความเชื่อมโยงของทั้ง 3 ส่วนได้  แต่ในทางปฏิบัติ การแยกทำเป็นส่วนๆอย่างมีเป้าหมายก็ยอมทำได้ โดยไม่ถือว่าละเลยส่วนที่เหลือ  เช่นการส่งเสริมให้บุคคล เข้ามาเขียนบันทึก  แลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่าน Blog ก็เป็นการพัฒนาบุคคล ในด้านต่างๆ เช่นเพิ่มพูนความรู้  เรียนรู้การปรับตัวยอมรับความคิดเห็นที่แตกต่าง  ลดความหยาบกระด้าง  ฝึกความอดกลั้นอดทน ฯลฯ .. ในที่สุดเมื่อบุคคลดังกล่าว จะต้องร่วมกันทำอะไรเพื่อองค์กร หรือเพื่อสังคมไทย  ก็น่าจะทำได้ดี และมีปัญหาน้อยกว่าที่ควรจะเป็น  ไม่ต้องมาโต้เถียงกันอีกว่า Blog  ทำอะไรโดยตรงให้กับเรื่อง KM หรือไม่ .. อย่างน้อยก็ช่วยเตรียมคนให้เข้าสู่กระบวนการ KM ที่แท้จริงได้ไม่มากก็น้อย  

ขอบคุณ คุณสิงห์ป่าสัก สำหรับกำลังใจที่มีให้แก่ สคส. เสมอมา คิดว่า Phase 2 น่าจะไม่มีปัญหาครับ

สำหรับท่านอาจารย์ Handy พูดได้ "โดนใจ" มากครับ ผมรู้ว่าอาจารย์หมายถึงอะไร ...ใช่เลยครับ

ถูกใจที่อ.ประพนธ์พูดเรื่องความสนใจในภาพใหญ่ (สังคม) กับระดับเล็กๆค่ะ ตรงกับใจมากเลยว่า ความสนใจและจริตของเราอาจจะไม่ตรงกับคนอื่น

ตัวเองก็มีความรู้สึกว่า ชอบที่จะช่วยให้คนแต่ละคน (ในระดับปัจเจก) พัฒนาตนเอง เห็นคนแต่ละคนสำคัญไม่ว่าเขาจะเป็นส่วนประกอบไหน มากกว่าที่จะเป็นคนกำหนดทิศทางโดยรวมของอะไรก็ตาม บางครั้งเมื่อโดนทักถามในลักษณะที่ว่า ทำอะไรไม่คุ้มแรง ก็จะรู้สึกว่า เราอยากทำงานเล็กๆที่เราพอใจไม่ได้หรือ ทำไมทุกคนต้องคิดใหญ่กันไปหมด ทำไมเราจะเป็นเฟืองตัวเล็กๆเดินช้าๆอย่าใจร้อนบ้างไม่ได้หรือ

และเชื่อว่า ทุกแรงทุกคน เป็นส่วนหนึ่งของบ้านนี้ เราไม่มีสิทธิไปกำหนดกฎเกณฑ์ใครๆหรือไปเร่งร้อนกำหนดอะไร อิสระทางความคิดคือสิ่งที่จะทำให้เราทุกคนทำอะไรๆได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ หากจะมีการชี้นำ ก็ควรจะโดยการทำเป็นแบบอย่าง เพราะหากแบบอย่างนั้นดีจริง เชื่อได้ว่าต้องมีคนทำตามแน่นอน