จุดเริ่มต้นของการเรียนรู้...อีกครั้ง


ยังมีงานอีกเยอะที่ต้องทำ และยังมีอีกมากที่ต้องเรียนรู้...

วันนี้ได้รับเชิญในฐานะผู้ได้รับทุน Thai Visiting Scholar (TVS) ของ TUSEF (Thailand - United States Educational Foundation) หรือ ทุน Fulbright ให้ไปร่วมงาน reception ที่บ้านพักท่านเอกอัครราชทูตสหรัฐอเมริกาประจำประเทศไทย Ralph Boyce

 

ภาพถ่ายร่วมกับท่านทูต (ยืนตรงกลาง) และผู้ได้รับทุน (ไม่รวมกลุ่มน้องๆ OC)

ไม่ค่อยได้ไปงานอย่างนี้บ่อยนักหรอกค่ะ นี่ก็เป็นครั้งแรกที่ตัวเองเกี่ยวข้องในฐานะผู้ได้รับทุน

ที่นำมาเล่า ตอนนี้เพราะจุดนี้เป็นจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้ของดิฉัน ในอีกช่วงหนึ่งของชีวิต ที่บางคนอาจคิดว่า คงไม่ต้องไปเรียนอีกแล้ว ^ ^

ตัวเองก็ไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าจะได้มีโอกาสกลับไปทำงานวิจัยที่อเมริกาอีก เมื่อปีที่แล้วทาง TUSEF ประกาศทุน TVS 3 ทุนประจำปี 2007-2008 ราวๆ เดือนกรกฎาคม ดิฉันได้รับข่าวสารจากงานวิเทศสัมพันธ์ของสถาบัน ก็ลองสมัครดู เพราะดูเงื่อนไขว่าต้องมีประสบการณ์อย่างน้อย ๑๐ ปี ก็ qualified พอดีสำหรับทุน TVS แล้วตัวเองก็กำลังจะหมดวาระจากตำแหน่งรองคณบดี ต้องการ update ความรู้พอดี..

Dsc00217  

ภาพหมู่ของผู้ได้รับทุน TVS ประจำปี 2007-08
จากซ้ายไปขวา ดร.ตะวัน (จาก สจล.) ดร.หิริหัถยา (จาก ม.ทักษิณ) และตัวดิฉันเอง 

Fulbright เองให้ทุนหลายประเภทค่ะ มีตั้งแต่ทุนป.โท ป.เอก ที่เป็น Open Competition (OC) ซึ่งแข่งขันกันสมชื่อจริงๆ    แล้วก็มีทุนให้ครูสอนภาษาอังกฤษไปเรียนภาษา พร้อมกับสอนภาษาไทยที่อเมริกา    มีทุน Humphrey เป็นทุนให้ไปทำงานคู่กับ counterpart ที่ทำงานคล้ายกันในอเมริกา    แล้วก็มีทุนให้ผู้บริหารสถานศึกษาไปดู/ทำงานบริหารการศึกษา    มีทุน Junior Researcher กับ Senior researcher แบบที่เป็นทุนระยะสั้น 3-6 เดือนที่ดิฉันได้รับนี่แหละค่ะ...     นับว่าวุฒิสมาชิก Fulbright ที่เป็นคนก่อตั้งมูลนิธิ Fulbright นี้เป็นคนที่สนับสนุนการศึกษา และการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในการศึกษา และวัฒนธรรมของประเทศต่างๆ จริงๆ

หลังจากนั้น ดิฉันก็เขียน Proposal แล้วก็ติดต่อมหาวิทยาลัยที่อเมริกา โชคดีอาจารย์ที่ปรึกษาเก่าของดิฉันให้ความกรุณาเป็น Host ให้ที่ University of Maryland  เพราะจะไปทำงานวิจัยต้องมีมหาวิทยาลัยที่อเมริการองรับ อนุเคราะห์เรื่อง facilities ค่ะ

ผ่านกระบวนการคัดเลือกและสัมภาษณ์ไปอย่างราบรื่น ก็ลุ้นๆ อยู่ว่าจะได้หรือไม่... สุดท้ายก็...ได้จริงๆ... (ประกาศผลตั้งแต่พฤศจิกายน ๔๙) ตอนนั้นความคิดเข้ามาเต็มไปหมด...

ยังมีงานอีกเยอะที่ต้องทำ และยังมีอีกมากที่ต้องเรียนรู้...

ยังไงๆ ก็จะเอาประสบการณ์ตรงนี้มาฝากกันค่ะ ตอนนี้กำหนดเดินทางยังอยู่อีกไกล แต่ตอนใกล้ๆ และตอนไปอยู่ที่โน่น คงมีประสบการณ์ต่างๆ มาเล่าฝากกันค่ะ

หมายเลขบันทึก: 101326เขียนเมื่อ 6 มิถุนายน 2007 23:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)
โห...อาจารย์ อย่างนี้ต้องเปิดแชมเปญฉลองแล้วค่ะ ยินดีด้วยสุดๆ ได้โอกาสดีแบบนี้ต้องเก็บเอาประสบการณ์มาแบ่งปันกันเยอะๆ สู้ๆ ค่ะ

/(^ o ^)/  \(^ o ^)/  \(^ o ^)\  \(^ o ^)/  /(^ o ^)/

ภาพปัจจุบันในบันทึกนี้ เสื้อสีม่วงอ่อน แตกต่างจากภาพเจ้าของบล็อกมากเลยครับ ดูอบอุ่นมากครับ

สวัสดีค่ะ

เห็นรูปแล้ว สวยจัง  ลองเอารูปมาโชว์อีกค่ะ

อ้าว แทนที่จะ comment เรื่องการเรียนรู้ กลับไปดูแต่รูปเสียยังงั้น!

นี่ละอิทธิพลของรูปละ!

ขอแสดงความยินดีด้วยครับอาจารย์ ถึงจะไปทำวิจัยที่สหรัฐ แต่ GotoKnow ก็ยังอยู่ที่เดิมนะครับ หวังว่าจะได้อ่านเรื่องที่มีคุณภาพและเรียนรู้จากอาจารย์ใน GotoKnow ต่อไปนะครับ

สวัสดีค่ะคุณ P Little Jazz \(^o^)/

โฮ่โฮ่....เห็นตุ๊กตาแล้วนึกเห็นท่าเต้นยกมือโยกไปมาเลย.. น่ารักมาก ทำให้อยากลุกขึ้นจากเก้าอี้ไปเต้นระบำด้วยเหมือนกัน ^ ^

ตอนนี้ดื่มแชมเปญแบบเสมือนไปก่อนนะคะ ^ ^ ยังไงๆ ก็ต้องเอาประสบการณ์การมาเล่าสู่กันฟังแน่นอนค่ะ เปิดสมุดใหม่เล่มนี้เรียบร้อยแล้ว ตั้งใจเขียนเล่าสู่กันฟังเพื่อแลกเปลี่ยนอยู่แล้วค่ะ... คงมีอะไรตลกๆ สนุกๆ + วิชาการมาเล่าให้ฟังเรื่อยๆ ตอนอยู่ที่โน่นค่ะ..

ขอบคุณนะคะที่เข้ามาเยี่ยมเป็นคนแรก..^ ^

สวัสดีค่ะคุณ P กัมปนาท อาชา (แจ๊ค)

"ดูเธอเปลี่ยนไป" ใช่ไหมคะ รูปแรกสุดที่ใช้ตอนสมัคร G2K ไม่ใช่รูปเสื้อแดงหรอกค่ะ แต่ตอนหลังใช้รูปนี้เพราะ icon ชัดดี มองปุ๊บ รู้ปั๊บ ว่ารูปเราแน่ 5555  ปรกติก็มีใส่เสื้อแดงบ้าง แต่ไม่บ่อยค่ะ แต่ถ้าไปเที่ยว จะมีแต่ Jacket แดงเอาไว้ถ่ายรูปค่ะ หาได้ง่ายดีเวลาดูรูป ^ ^

ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ  คุณกัมปนาท ก็เป็นคนที่ดูนิ่ง ตั้งใจ และใจเย็นมากๆ เลย ^ ^  (ประเมินจากรูปและการเขียนค่ะ)...

สวัสดีค่ะคุณ P sasinanda

ขอบคุณค่ะที่ชมเรื่องรูป แต่ดิฉันยังนำเสนอได้ไม่สวยเหมือนที่คุณsasinand ทำให้บันทึกน่ะค่ะ ได้แต่นำเสนอแบบเรียบๆ แล้วจะค่อยๆ เรียนทำเพิ่มเติมค่ะ

เมื่อวานถ่ายรูปน้อยมากค่ะ จริงๆ บ้านท่านทูตสวยมากค่ะ เป็นบ้านไม้เก่าแก่ แต่ไม่กล้าถ่ายรูปด้านนอก ไม่รู้เขาอนุญาตหรือเปล่า พอเข้าไปในงานก็มัวแต่คุย..ลืมถ่ายรูปไปเลย.. แล้วก็ต้องขอให้คนอื่นถ่ายให้ด้วยถ้าอยากได้รูปตัวเอง ก็เลยมีน้อยค่ะ มีรูปที่รับจดหมายแสดงความยินดีจากท่านทูตด้วย แต่อยู่กล้องของ ดร.หิริหัถยา ค่ะ พี่เขาไปฝากให้คนอื่นช่วยถ่ายให้ตอนพวกเราขึ้นรับจดหมายค่ะ

เมื่อวานคนเยอะค่ะ สัก ๕๐-๖๐ คนได้ ประกอบไปด้วยผู้รับทุน ผู้ปกครองหรือ supervisor ของผู้รับทุน คนของ TUSEF แล้วก็ Fulbright Alumni, TUSEF Board of Director ค่ะ

งานแบบนี้เขาจัดทุกปีค่ะ อีกหน่อยก็อาจจะได้ไปร่วมอีกในฐานะ Alumni ค่ะ...

ถ้าได้รูปเพิ่มเติมแล้วจะนำมาโชว์เพิ่มค่ะ ^ ^

ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมนะคะ...

สวัสดีค่ะคุณ P Conductor

ขอบคุณค่ะ ยังไงๆ ก็ไม่พลาดที่จะนำเรื่องมาเล่าใน G2K อยู่แล้ว ^ ^ ตั้งใจทำเลยล่ะค่ะ เผื่อจะเป็นประโยชน์กับผู้อ่าน แต่กว่าจะไปก็ปีหน้าค่ะ คาดว่าเป็นกุมภาพันธ์... อีกนานค่ะ แต่มีเรื่องที่ต้องเตรียมเยอะ.. ถ้ามีอะไรที่เกี่ยวข้องก็จะนำมาเขียนค่ะ

ขอบคุณ G2K ที่เปิดพื้นที่ให้พวกเราได้ใช้ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนในโลกนี้ค่ะ เรียนรู้ร่วมกัน พัฒนาศักยภาพของประเทศไทยค่ะ

สวัสดีครับอาจารย์

  • ขอแสดงความยินดีด้วยจริงๆครับ
  • เพิ่งทราบครับ 
  • เหมือนคนอื่นๆครับ  อย่าลืม ชาวชุมชนใน GTK นะครับ
  • จะรอติดตามบันทึกจากท่านครับ
  • และคงจะยังได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องการปฏิบัติธรรมต่อด้วยนะครับ
* ยังมีงานอีกเยอะที่ต้องทำ และยังมีอีกมากที่ต้องเรียนรู้...* ยินดีด้วยค่ะ

Congratulations!!!! ด้วยมุทิตาจิต จริงๆครับ

แต่อาจารย์ในภาพต่างกับอาจารย์ในรูปม้ากมาก จนผมต้องมองค้นหาถึง 3 ครั้ง จึงค้นพบภายหลังว่า คือใคร?

แต่ชอบคนใส่เสื้อสีม่วงมากกว่าครับ

คนใส่เสื้อสีแดง แถมแว่นดำดูดุเกินเนื้อหาในบันทึกไปหน่อย ฮิฮิ :)

เดี๋ยวจะนั่งแผ่มุทิตาจิต ให้กรรมการอนุมัติให้ทุนไวไวครับ ;)

สวัสดีค่ะคุณหมอสุพัฒน์ kmsabai

เพิ่งไปงานมาเมื่อวานเองค่ะ แล้วก็เพิ่งมาเล่าสู่กันฟัง ทั้งๆ ที่เขาประกาศให้ทุนตั้งแต่ พ.ย. ปีที่แล้วแล้วล่ะค่ะ... ตอนนั้นยังไม่รู้จัก GTK เลย ^ ^

แน่นอนว่าจะต้องสนทนาธรรมกับคุณหมอและท่านอื่นๆ อีกต่อไปแน่นอน คงมีอะไรให้ศึกษาและให้ดูอีกมาก..

จริงๆ แล้วไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ ในการได้ทุนเที่ยวนี้...ค่อนข้างจะเป็นกังวลเสียมากกว่า 555 เพราะต้องทำงานหนัก.. แต่ก็จะถือเป็นการฝึกปฏิบัติต่อไปเรื่อยๆ ค่ะ ตอนนี้สนใจ"ดู"สภาวะของตัวเอง ไม่ว่ากายหรือจิต มากกว่าสนใจทำวิจัยใหม่ๆ ค่ะ... แต่คิดว่าการจากบ้านเมืองไปไกลในเที่ยวนี้จะให้มุมมองใหม่ๆ ของตัวเองมากขึ้น และจะนำมาฝากกันแน่นอนค่ะ...

ขอบคุณคุณหมอที่แวะเข้ามาเยี่ยมนะคะ ^ ^

สวัสดีค่ะคุณ P พรรณี

ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมนะคะ ยังมีอีกมากที่ต้องทำต้องปฏิบัติจริงๆ ค่ะ โดยเฉพาะทางธรรม

ดิฉันเข้าไปอ่านบันทึกธรรมที่คุณพรรณีถอดเทปมาอยู่บ้างค่ะ.. ค่อยๆ อ่าน ค่อยๆ ศึกษาไปเรื่อยๆ ค่ะ ^ ^ ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ที่นำเทปธรรมมาถอดให้พวกเราได้อ่านกันค่ะ 

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

สวัสดีค่ะ P อ.พิชัย กรรณกุลสุนทร

ขอบพระคุณค่ะอาจารย์สำหรับมุทิตาจิต ได้รับแล้วค่ะ รู้สึกอบอุ่นมากเลยค่ะ ^ ^ 

แหะๆ เปลี่ยนรูปแล้วนะคะอาจารย์ แต่รูปเสื้อม่วงเนี่ย..ไม่อยากตัดรูปคนอื่นๆ ออกเลยค่ะ เลยไปหารูปเสื้อแดงฉายเดี่ยว แบบดูแล้วอ่อนโยนขึ้น โดยการโยนแว่นดำทิ้งไป เปิดดวงตาให้คนอื่นเห็นค่ะ อ่อนโยนดีไหมคะ 55555

เวลารูปถูกย่อเป็น icon เล็กๆ แล้วสีแดงมันชัดดีค่ะอาจารย์ ^ ^

เอ่อ..อาจารย์คะ นอกจากจะขอให้อาจารย์แผ่มุทิตาจิตให้เขาอนุมัติให้ไวๆ แล้ว ช่วยเอาแบบให้เขาให้เงินเดือนเยอะๆ ได้ไหมคะ 5555 ล้อเล่นค่ะ...ขออนุญาตลดกิเลสสักครู่ค่ะ...อิอิ.... เขาอนุมัติให้มาพอกินพอใช้พอดีแล้วค่ะ....

ขอบคุณอาจารย์สำหรับกำลังใจและคำแนะนำดีๆ เสมอมานะคะ...ตอนไปอยู่ที่โน่นคงต้องเจริญสติกันอีกเยอะค่ะ..

ตึง ตึง ตลึง ตลึง!

กับรูปใหม่ โฉมใหม่ที่แถมผ้าพันคอสีฟ้าอ่อน ตัดกับเสื้อสีแดงสดใส

ขออนุญาตเปลี่ยนใจ

ชอบรูปนี้มากกว่าสีม่วงครับ

รูปเสื้อสีม่วง ดูจืดและเหยไปนิ้ดหนึ่ง สำหรับทุนฟูลไบรท์ ฮิฮิ

โตะใจโหมะเลย นึกว่าใครแอบมาอยู่ในแพลนเนตรวมบล็อกของเรา รีบตามมาดู อ้อ อ.กมลวัลย์นี่เอง เห็นหน้าตากันชัดๆ ซะที รูปใหม่ดูสดใสดีแต่ยังคงคอนเซ็ปต์เดิม เสื้อแดงแรงฤทธิ์ ส่วนรูปเดิมดูจิ๊กโก๋นิดๆ ชอบเหมือนกันค่ะ เก๋าดี

สวัสดีครับ

    ( -_- )...

    Kmsabai...

   

สวัสดีครับพี่กมลวัลย์

  • ผมตามคุณพัฒน์เข้ามาครับผม เข้ามาสายไปหน่อยครับ แต่ได้ดูโฉมแบบไม่มีแว่นมาแล้วก่อนหน้านี้
  • ขอแสดงความดีใจกับพี่ด้วยครับ ยอดมากๆ เลยครับ ต่อไปเด็กก็จะได้ซึมซับอะไรใหม่ ความรู้ดีๆ จากการไปทำวิจัยครั้งนี้ของพี่ด้วย
  • บอกเล่าเรื่องราวไว้นะครับ จะติดตามต่อไปครับผม
  • ดูบรรยากาศแล้วที่งาน อบอุ่นดีนะครับผม ดีใจที่ฝรั่งเปิดโอกาสให้นักวิชาการไทย และให้ความสำคัญกับการศึกษาครับ
  • ขอบคุณมากๆ นะครับ

สวัสดีค่ะ อ.พิชัย กรรณกุลสุนทร

ตลึง ตึง ตึงเหมือนกันค่ะอาจารย์ กลับเข้ามาดูอีกที ไฉนอ.พิชัยจึงดูตัวเล็กและกลมกลืนกับธรรมชาติมากๆ เลยนะคะ ^ ^ เรียกได้ว่าเกือบหายไปใน background ...  5555  กำลังนึกถึงรูปเสื้อส้มที่เกาะช้างค่ะอาจารย์... ช่างต่างกันเสียจริงๆ ถ้าเอารูปนั้นมาขึ้นเป็นรูปประจำ อาจารย์อาจมีแฟนๆ กลุ่มใหม่ ติดตามบันทึกนะคะ อิอิ 

รูปนี้ก็ชอบค่ะ เป็นธรรมชาติดี ตอนนี้รู้จักหน้าอาจารย์แล้วยืนไกลแค่ไหนก็นึกออกค่ะ ^ ^ เพราะได้รับรังสีเมตตาเสมอค่ะ...

สวัสดีค่ะคุณLittle Jazz \(^o^)/

แหะๆ..ต้องคงคอนเซปท์เดิมไว้ก่อนค่ะ ถ้าเปลี่ยนเป็นสีฟ้า สีเขียวเพื่อนฝูงพี่น้องจะต๊กกะใจหมด... นึกว่าเป็นพวกแอบอ้าง...รูปพวกนี้อยู่ในทริปเดียวกันตอนไปนิวซีแลนด์เมื่อ ๒-๓ ปีที่แล้ว ต้องใส่แว่นดำตลอดเพราะเป็นสารถี และแสงจ้าจริงๆ เรียกว่า ฟ้าเป็นฟ้า ไม่มีเมฆ น้ำเป็นน้ำฟ้าใส หรือฟ้ามรกต ส่วนหิมะก็ขาวสะท้อนจนแสบตาจริงๆ...ท่าจิ๊กโก๋ที่เห็นในรูปที่แล้วน่ะ จริงๆ แล้วหนาวสนิท..มือเย็นเจี๊ยบ เลยต้องล้วงกระเป๋าเต๊ะท่าแข่งกับลมค่ะ  ^ ^

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันอีกครั้งนะคะ..

อ้าว....คุณหมอP kmsabai

เมื่อวานทั้งพ่อกับลูกยังยืนยิ้มแฉ่งอยู่เลย.. หลับซะแล้ว  z z z z   ^ ^ 

น่ารักมากเลยค่ะ มีคนทักบ่อยไหมคะ ว่าลูกสาวหน้าเหมือนคุณพ่อมากเลย  ทั้งยามตื่น ยามหลับเลยค่ะ ^ ^

สวัสดีค่ะน้องเม้ง สมพร ช่วยอารีย์ ---------> http://www.somporn.net ---------> http://www.schuai.net

ขอบคุณมากค่ะน้องเม้ง...พี่ก็จะพยายามเก็บเกี่ยวประสบการณ์มาฝากทั้งครูอาจารย์และลูกศิษย์ค่ะ..จริงๆ แล้วแก่แล้วไม่ค่อยอยากไปไหนไกลๆ หรอกค่ะ เปลี่ยนที่อยู่ทีนึง มันเหนื่อยค่ะ สู้อยู่บ้านเราสบายๆ ไม่ได้เลย...แต่มาคิดว่าถ้าได้ update ตัวเองบ้าง เพื่อนำมาใช้กับส่วนรวมก็น่าจะดี..

ลืมบอกไปว่า Sponsor ของ TUSEF นั้นนอกจากเป็นเงินทาง Fulbright แล้ว สกอ.ก็ช่วยสนับสนุนค่ะ แต่ว่าน่าจะสัก ๕% เห็นเขาเล่าให้ฟังนะคะ ตัวเลขไม่ยืนยันค่ะ

พี่เอาเงินไปเรียนเมืองนอกตอนโท-เอก เงินภาษีทั้งนั้น.. ทุกวันนี้ถึงแม้จะใช้ทุนหมดแล้วตามสัญญาแต่สัญญาใจไม่เคยหมดค่ะ ^ ^

แล้วจะมาเล่าสู่กันฟังอีกค่ะ...

Doctor สวยไม่สร่างเลยนะครับ

ตอนสาวยังไง ตอนนี้ยังงั้น (สาวเหมือนเดิม)

ยินดีด้วยครับ แล้วยังไงจะเข้ามาอ่านบ่อยๆครับ

แหม..ป๋อง ยังกะฉันสวยปานน้าน... ชมกันเกินไป ^ ^

ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาเยี่ยม เราเขียนไปอีกหลายบันทึกแล้วนะ แล้วก็ตอนนี้มาอยู่ที่แมรี่แลนด์แล้วด้วยจ๊ะ ลองอ่านดูนะ แต่เราว่าเราเขียนสู้ปู(เกาหลี) กับเธอไม่ได้นะ เล่าเรื่องกันเก่งดี ^ ^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท