ละครก็เขียนมาจากชีวิตจริงของคน. ประโยคนี้ได้ยินกันมายาวนาน.   ในทางจิตวิทยาการดำเนินชีวิตเป็นการปฏิสัมพันธ์ระหว่าบุคคล. ก็เหมือนเกม เพราะทุกคนล้วนมีเป้าหมายในการการะทำ. ดังนั้นสิ่งท้าทายคือแต่ละคนจะรู้ทันตนหนือไม่. ว่าที่ตนกระทำไปเป็นไปเพื่ออะไร. คนที่ประพฤติธรรมก็เล่นเกมน้อยหน่อย