สวัสดีครับพี่น้องชาวโกทูโนวทุกคนวันนี้ครูติดดินได้กลับมาร่วมรับและแลกเปลี่ยนประสบการณ์อีกครั้ง ด้วยความยินดียิ่ง...
ไม่มีความเห็น
...จิตสาธารณะ...ที่โรงเรียน.เด็กนักเรียนมีจิตสาธารณะ..ดี..เพราะว่า...มีเงื่อนไขของการกระทำ...แต่ที่บ้าน..พ่อแม่จะมี..เงื่อนไข..เพื่อให้ลูกกระทำ..เกิดขึ้นยาก..แสดงว่า..จิตสาธารณะ..จะต้องเกิดตามหลัง..เงื่อนไข..ที่เด็กเมื่อได้รับแล้ว..พึงพอใจ...แล้วอย่างนี้ถ้าออกสู้สังคมภายนอก..ใครจะให้เงื่อนไขแก่เขา...ถ้าไม่ให้..จิตสาธารณะ..จะออกมาจากเขาหรือเปล่า..
...นี่หรือ..คือสิ่ง.ที่ค่อยๆถือกำเนิด.เกิดขึ้น..กับเด็กๆ..
ไม่มีความเห็น
ผม / ฉัน / หนู / ข้า / กู / เรา / จะคิด...จะทำตัว...อย่างไร...
หากเรามีทองคำราคา 10000 ล้านอยู่ตอนนี้...แต่พรุ่งนี้ทุกคนรู้ชะตาว่า...น้ำจากขั่วโลกจะใหลทะลักมา..ฝน...พายุ..โหมกระหน่ำ...เป็นเวลาติดกัน 1 ปี เต็ม ...
จะเกิดอะไรขึ้นหาก...จู่ๆ ก็ไฟฟ้าที่กำลังใช้อยู่เกิดดับลงโดยที่เราๆต่างก็กำลังปฏิบัติภาระกิจอยู่...และก็ไม่มีวันที่จะสว่างมาอีก...ในหลายๆวัน...หรืออาจจะมากกว่านั้น...
รถเบนซ์...หรือ BMW ที่เรากำลังขับอยู่....เกิดน้ำมันหมด...แบบที่ว่าหาปั้มเติมไม่ได้...หรือมีปั๊มแต่ก็น้ำมันหมด....
จะเกิดอะไรกับเราที่ตอนนี้เป็นกำลังเป็นเศษรฐี 100 ล้าน หรือมากกว่านั้น...แต่ไม่สามารถที่จะหาซื้อนำกินในราคา 10 บาทได้ในขณะที่กำลังกระหายน้ำมาก...(หากไม่ได้กินต้องตายแน่นอน....
จะเกิดอะไรกับนักการเมืองที่ไม่มีแม้แต่...สภาจะให้อยู่...หรือประชาชนให้การต้อนรับ..
สุดท้าย....คุณเคยเห็นใบไม้ที่มีลักษณะปลายเป็นใบเหมือนทางรถไฟ(ที่ไม่มีวันมาบรรจบกัน)หรือไม่...
ไม่มีความเห็น
วันนี้มีโอกาสเดินทางไปที่จังหวัดอุบลราชธานี...โดยรถมอเตอร๋ไซด์...ระยะทางกว่า 55 กิโลเมตร จาก เบญจลักษ์...ทุ่งทองอันเหลืองอร่ามทั้งสองข้างทางที่ขี่รถผ่าน...พี่น้องชาวนาของเรา ต่างกำลังพากัน...หลังสู้ฟ้า...ก้มหน้าเกี่ยวข้าว... ท่ามกลางแดดอ่อนในช่วงบรรยกาศของฤดูเหมันต์...บ้างก็ใช้รถเกี่ยว...บ้างก็มีการลงแขก...โอ้อาชีพชาวนาของพี่น้องเรา...หวังว่าข้าวปีนี้คงจะขายได้ราคาที่สูง...ปลอดภัยจากเหล่าบรรดาที่ชอบทำนาบนหลังคน...ผ่านไปได้ซักระยะ...สองหนูน้อยต่างกำลังพากัน...หลังสู้ฟ้า....หน้าสู้โคลน...สองมือกำลังพากันจับปลาในทุ่งนาอย่างมีความหวังว่ามือนี้...เราคงมีอาหารทานกัน...เห็นแล้วก็อดที่จะนึกไม่ได้ตอนที่...ยังเป็นเด็ก..ก็มีวิถีชีวิตที่คล้ายกัน...นับว่าเป็นความแตกกต่างที่เหมือนกันของพี่น้องชาวไร่ชาวนา...ขี่ไปนานๆก็รูสึกได้ถึงความปวดเมื่อยหลัง ไหล่ เพราะว่าการขับขี่รถเป็นเวลานาน...แดดไม่ร้อนเลยขับได้อย่างสบาย...เสียดายไม่ติดกล้องถ่ายรูปไปด้วย...เวลา 11.50 ถึงอุบลฯ....และ 15.15 กลับถึงบ้านพัก...คว้าเสื่อมาได้ก็ปูนอนใต้ต้นมะม่วง ริมสระน้ำของโรงเรียน...จากนั้นก็ลุกไปรถผัก..
ไม่มีความเห็น
สวัสดีครับเหล่าบรรดาแฟนคลีบของ โกทูโนว์....
วันนี้มีเรื่องดีๆ มาเล่าสู่กันฟังครับ...
วันจันทร์ที่ผ่านมา..ได้เดินทางไปส่งสรุปผลการจัดการแข่งขันกีฬาศรีลลำดวนเกมส์...ระหว่างเดินทางประมาณ หมู่บ้านแถว..กุดเสลา..(อ.กันทรลักษ์) ใจหนึ่งก็รู้สึกแปลกไม่เคยเห็น..และก็เกิดคำถามขึ้นมาใจต่างๆ นาๆ...อีกใหนึ่งก็อดที่จะยกย่องในการเสียสละของบรรดาพระสงฆ์....ที่ต่างพร้อมใจกันจับ..เคียว...เดินลัดเลาะตามท้องทุ่งนาเพื่อไปช่วยเกี่ยวข้าวชาวนา...แสดงออกถึงความสมัครสมาน สามัคคี การอยู่แบบพึ่งพาอาศัยกัน ระหว่างวัดกับชาวบ้าน...เสียดายที่ได้ติดกล้องถ่ายรูปไปด้วย...ไม่งั้นได้ภาพแห่งความประทับใจมาให้พี่น้องได้ดูแน่นอน....
ไม่มีความเห็น
วันนี้แนะนำครูไทบ้านให้รู้จักการสร้างสรรค์ผลงาน...ที่ดีๆมีสาระ... สมาชิกเพิ่มอีกหนึ่งคนแล้ว...
ไม่มีความเห็น
วันนี้ครูติดดินได้เปิดอนุทินขึ้นมาใหม่สำหรับนักเรียน....
เป็นอนุทินที่ใช้แสดงและนำเสนอข่าวสารทางวิชาการต่างๆ ของโรงเรียนหนองหว้าประชาสรรค์ เช่น ข่าวสารการศึกษาต่อ การทดสอบต่างๆ การสมัครสอบ ข่าวทุนการศึกษา ข่าวทางด้านจิตวิทยา ประกาศผลการสอบต่างๆภายในโรงเรียน เช่น การสอบกลางภาค ปลายภาค ซึ่งจะช่วยทำให้นักเรียนมีทางเลือกมากชึ้นในการเข้ารับข้อมูลข่าวสารจากทางโรงเรียน...ตลอดจนนักเรียนยังสามารถที่จะสอบถามข้อมูลได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวหรือ เรื่องการเรียน การดำเนินชีวิต การวางแผนการศึกษาต่อ....
เชิญแวะเข้ามาเยี่ยมชมได้น๊ะครับ....
ไม่มีความเห็น
ครูชัตญาของเด็กหนองหว้าฯ คบกัน ต้องคบที่ใจ ไม่ใช่ที่เงินตรา และการทำงานทุกอย่างก็ต้องเอาใจเข้าทำด้วย.... หนึ่งใน 2 คนนี้มีอดีตนักกรีฑาชุด ซีเกมส์ ปี 2546 (ถ้าจำไม่ผลาด)อยู่ 1 คน แต่ปัจจุบันเป็นครูสอนอยู่ที่โรงเรียนหนองหว้าประชาสรรค์ของเราในฐานนะของครูพละศึกษา วันแรกที่ครูติดดินเข้ามายรรจุอยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้ก็ได้ทานอาหารจากฝีมือการทำอาหารของครูชัตญา...เรื่องฝีมือการทำอาหารนี้ไม่ต้องถามว่าอร่หรือไม่ เอาเป็นว่า สามารถเปิดร้านได้แล้วกัน...วันนี้ก็เพิ่งได้กิน อาหารที่มีชื่อเรียกแปลกๆสำหรับผม คือ..อึบไก่...รู้จักกันบ่ครับ...คล้ายๆกับว่าแกงไก่ แมนมรถชาตืที่เข้มข้นมาก ได้รถชติของเครื่องเทศอันเป็นตำหรับของการทำอาหารไทยๆล้วนๆ....และผมก็แอบจำสูตรมาแล้วด้วย... ทุกวันหลังจากที่เลิกเรียนมา...แกก็จะออกไปหาตกปลา..ใส่เบ็ด...หากบ...และวันนี้ตอนเที่ยงก็เห็นนั่งเหลาไม้ไผ่และตัดขวดน้ำเพื่อไปดักกุ้ง...ครูชัดพูดว่า..ข้าวปลาอาหารที่นี่อุดมสมบูรณ์มากหากเรารู้จัดที่จะหากิน..รู้จัดจัดทำอุปกรณ์ในการหากิน เงินเราแทบไม่ต้องใช้เลย.... นี่แหละที่เขาเรียกว่า...ครูบ้านนอก...ที่มีชีวิตอยู่บนสวรรค์
ไม่มีความเห็น
สิ่งที่ได้จากการอบรม....นอกกจากความรู้เรื่องหลักสูตร 51 แล้ว ยังได้หวัดมาด้วย....
หลัวจากที่กลับมาได้ 1 วัน ผมเริ่มมีอาการจาม+นำมูกใสๆใหลออกมาจากโพรงจมูกอย่างอัตโนมัติ และแล้วจากการที่เคยทนงตนว่าเป็นคนที่แข็งแรง....เพราะว่าออกกำลังกายทุกวันตอนเย็น...แต่ในที่สุดก็ต้องมาติดหวัด...แต่ก็แปลกเพราะว่าผมมีอาการแปลกตรงที่ เวลาสั่งนำมูกออกมามันจะปนกับเลือดมาด้วย...ไม่เคยเป็นแบบนี้...พยามทานนำอุ่นตลอด งดอาหารประเภทมัน ของทอด...บางครั้งก็รู้สึกว่ามันปวดเมื่อย ตามลำตัว หนาวหนิดหน่อย....อยู่ประมาณ 3-5 ได้....ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยน๊ะครับยังงัยก็พยายามอบอุ่นร่างกายให้เพียงพอ ออกกำลังกายอยู่เสมอๆ ทานอาหารให้สะอาด ล้างมือบ่อยๆ ....ทุกอย่างสามารถที่จะเกิดขึ้นได้เสมอ....ด้วยความเป็นห่วงครับ
ไม่มีความเห็น
วันนี้ขอเล่าถึงการเดินทางไปอบรมที่มุกดาหารอย่างย่อแล้วกัน...ลุกตี 4 เพื่อออกเกินทางจากบ่านพักครูของโรงเรียนหนองหว้าประชาสรรค์....ลืมทานข้าวเช้าด้วย....ผอ.บอกว่าเดี๋ยวเราแวะทานก๋วยจับที่อำนาจเจร็ญกัน...(เป็นร้านที่อร่อยขึ้นชื่อมาก...) เลย สี่แยกไปทางมุกดาหาร 500 เมตร ทางขวามือ... แต่ก็ไม่แวะ...อันนี้ไม่ขอบอกเหตุผลน๊ะครับ...เอาเป็นว่า ได้ไปแวะทานก๋วยจับที่ มุกดาหาร...ได้เยอะมากๆ อร่อยด้วย....ไม่ได้แล้ว่าอยู่ตรงหนัย....กว่าไปถึงโรงแรมอันว่า รีสอร์ท แอนสปาก็มีหลงบ้างเหมือนกัน...บรรยากาศของโรงแรมตั้งตระหง่านตามแนวริมฝั่งโขง มองออกไปเห็นมนำที่กำลังไหลผ่านไปอย่างช้า เรือหาปลา เรือกาค้ามีให้เห็นเบาบางตา เลยจากแม่นำก็จะเป็น ฝั่งประเทศลาว...ก็เปมือนกันกับฝั่งไทยน๊ะ...แต่ครูที่เขาเคยเข้าไปเล่าว่า...มีสภาพเหมือนกับ 15 ที่แล้วของบ้านเราเลยแหละ....เช่น ยังคงมีส้วมหลุมให้เห็นและได้ใช้.........
แหมกำลังเยี่ยมชมความสวยงามอยู่เพลินก็ต้องได้เวลาเข้าอบรมแล้ว....
ส่วนรูปภาพจะเอามาลงให้ดูทีหลังน๊ะครับ...
ไม่มีความเห็น
คิดถึงทุกคนครับ...ที่เงียบไปก็เพราะต้องรีบสะสางเรื่องต่างให้แล้วเสร็จ....
เลยอดไม่ได้ที่จะต้องเข้ามาทักทายท่านสมาชิกทุกคน...
คงโน่นแหละครับปิดเทอม...คงได้นำภาพต่างๆในรอบปีมานำเสนอ...
ออ..17-19 กันยายน 52 ก็ต้องไปอบรมหลักสูตร 51 ที่มุกดาหาร งานนี้เดินทางไกลกว่าเดิม....แต่ก็สนุกครับชอบ...เดี๋ยวคงได้นำภาพบรรยากาศการอบรมมาให้ชมเด้อพี่น้อง
....
ไม่มีความเห็น
วันนี้เราชาวหนองหว้าประชาสรรค์ ได้ร่วมกันจัดกิจกรรมการแข่งขันกีฬา"หนองหว้าคัฟครั้งที่ 1" โดยเริ่มทำการแข่งขันรวมระยะเวลา 2 อาทิตย์ และวันนี้ก็เป็นวันปิดการแข่งขัน ด้วยนัดหยุดโลก 2 คู่ระหว่าง ทีมครูหนองหว่ากับทีมนักเรียนหนองหว้า สนุก มัน เพราะเราเล่นกับสนามที่เต็มไปด้วยโคลน ก็คิดดูว่าเป็นแบบใหน.... งานนี้ก็ต้องชมเหล่าคณะกรรมการนักเรียน ที่ได้มีความคิดที่ดีในการจัดแข่งขันกีฬาเพื่อเป็นการผ่อนคลายและก็ต้อนรับบรรยากาศของงาน ศรีลำดวนเกมส์ ที่จะเริ่มขึ้นในอีกไม่กี่วันนี้...
โอกาสหน้าก็จะได้นำเอารูปภาพบรรยากาศของการแข่งขันมาให้ได้ดูชมกันน๊ะครับ...
ไม่มีความเห็น
ขอความคิดเห็นถึงคุณครูที่เคารพได้ให้ความชัดเจนตามความเหมาะสมครับ
ให้มันได้อย่างนี้ซิครับ ครูอบจ บรรจุไหม่ได้ตั้ง 2 สัปดาห์ ก็ต้องทำแผนการจัดการเรียนรู้ส่งแล้ว รับรองการศึกษาไทยก้าวหน้าแน่นอน
แผนต้องส่งพรุ่งนี้ครับ กำลังนั่งทำอยู่ด้วยครับ
ความเป็นจริงก็น่าจะยกเว้นไว้ก่อน หรือไม่ก็ให้จัดทำเป็น ประมวลการสอนแทนก่อนก็ได้ มันก็จะช่วยได้ เช่นกัน เพราะว่าเข้าตอนกลางเทอมแล้ว....
พึ่งเห็นที่นี่แหละครับ ครูเก่งมากเลย ทำแผนการสอนเสร็จภายใน 1วัน พร้อมแนบใบความรู้ และ สื่อการเรียนพร้อม (นี่แหละที่จะช่วยให้ครูเรามีการพัฒนาที่ถูกต้องที่สุด) (เน้นเอกสารที่เป็นหลักฐานแสดงว่ามีมาตรฐานในเชิงเอสาร)
ไม่มีความเห็น
เนื่องในวันแม่แห่งชาติ...ขออำนสจคุณพระศรีรัตนตรัย จงปกป้องคุ้มครองแม่ทุกๆคนในโลกนี้ให้ มีความสุข ความแข็งแรง ปราศจากความทุกข์ ความเศร้า ความผิดหวัง ขอให้สิ่งดีๆ ที่คุณแม่ทุกๆคนปราถนา ใฝ่ฝัน นั้นได้บังเกิดแก่ท่านด้วยเทอญ
ไม่มีความเห็น
ในหนึ่งปีกำหนดให้วันที่ 12 สิงหาคม ของทุกๆปี เป็นวันที่ลูกๆทุกคนได้มีโอกาสแดงความรักความกตัญญูต่อมารดา...แต่ในความเป็นจริงแล้ว ลูกๆทุกคนไม่ได้ มีแค่วันนี้เท่านั้นที่จะแสดงถึงความกตัญญูต่อมารดา... รักแม่ทุกวันเลย...
ไม่มีความเห็น
แหมงานนี้คุณครูเต็มที่กับงานน๊ะ... นับว่าเป็นการเเสดงที่ทำได้ดีมากๆ ....คนนั่งบอกว่า เห็นด้วย..แต่กลิ่นต้องปรับปรุง....
งานอบรมครูอบจ.ปี 2552 ที่โรงแรมสุนีย์แกรนด์ จ.อุบลฯ
ไม่มีความเห็น
วันนี้ได้มีโอกาสลงมาเล่นปิงปองกับเพื่อนครูด้วยกันในช่วงเวลาพักเที่ยง
"ผมเองอาจารย์นารัน คนหนึ่งที่ว่าแน่ แต่ก็แพ้อาจารย์ศักดิ์ เจอสอยร่วงไป 2 เกมส์" จริงแล้วก็ไม่คิดหรอกน๊ะว่า เขาเล่นเป็นเหมือนกัน แหม ! แต่ก็อย่างว่าแหละน๊ะครับเราดูแค่หน้าตาแล้ว ตัดสินไปต่างๆ นาๆ ก็คงจะเป็นไม่ได้... เอ้า ! หมดเวลาสนุกสนานในช่วงพักเที่ยงแล้ว...โอกาสหน้าเจอกันไหม...
ไม่มีความเห็น
วันเสาร์ที่ 27 ก.ค 52 ในขณะที่กำลังสอนอยู่ นักเรียนคนหนึ่งก็ได้ปากระดาษใส่หัวเพื่อน ครั้งแรกครูเห็นแต่ก็ยังไม่ว่าอะไร แต่สำหรับเพื่อนก็ได้หันหน้าไปมองแล้วก็พูดว่า "เฮ่ย !ตูไม่ชอบ เดี๋ยวตึงก็โดน..." เพื่อนคนปากระดาษใส่ ก็นั่งมองหน้าและอมยิ้มใส่ ครูก็เริ่มจ้องพฤกรรมของทั้งสอง จากนั้น ก็เรียนต่อ แต่ซักพักใหญ่ ก็เริ่มปากระดาษใส่หัวเพื่อนอีก "เฮ่ย ตู บอก ตึง แล้วว่าตูไม่ชอบ" นักเรียนคนที่โดนปากระดาษใส่พูด แล้วก็ลุกขึ้นจากโต๊ะทันที่ ทำท่าเหมือนจะไปต่อย เพื่อนคที่ปากระดาษใส่ แต่ครูได้ห้ามไว่ก่อน.. ครูหยุดสอนทันทีพร้อมกล่าวตำหนิเพื่อนคนที่ปากระดาษใส่หัวเพื่อน ครู " เพราะอะไรเธอถึงปากระดาษใส่เพื่อน นักเรียน "ผมหมั่นใส้ครับ " ครู เธอหมั่นใส้เรื่องอะไร ถามมาถามไปซักพักก็ได้ความว่า เพื่อนคนที่ถูกปากกระดาษใส่หัวเป็นคนที่ชอบคุยโอ้อวดคุยใหญ่ ใส่เพื่อน (ฟังความข้างเดียวก่อน)แต่พฤกรรมวันนี้ครูยังไม่เห็นเลยว่า เพื่อนเธอคุยโอ้อวดหรือทำให้เธอหมั่นใส้ เธอเองกลับเป็นฝ่ายปากระดาษใส่เพื่อนก่อนด้วยซ้ำ "ถามจริงๆ เธอเคยผิดใจกันมาก่อนหรือเปล่า" ไม่เคยครับ เพียงแต่ผมอยากรู้ว่าไอ้ที่...พูดว่า "ตูบอกแล้วว่าอย่าปากระดาษใส่หัว เดี๋ยวตึงก็...อย่าให้ตูเห็นที่หนัย.." ตันหมายความว่าอย่างไร และตันจำทำอะไรผม ผมอยากรู้.. "เพื่อนกันไม่ว่าพูดแบบนี้หรอกอาจารย์ โตๆกันแล้ว ก็น่าจะยอกันดีๆก็ได้ " เพื่อนอีกคนแสดงความคิดเห็น ก็ใช่โตๆกันแล้ว และที่เธอปาสิ่งของใส่หัวเพื่อนละเธอคิดว่าคนที่โตแล้วเขาทำกันไหม... เงี่ยบ.. นั่นเป็นการล่วงเกินสิทธิของผู้อื่น และอีกอย่างเธอก็ประพฤติตัวไม่เหมาะสมด้วยที่แสดงพฤติกรรมแบบนี้ทั้งที่ครูก็กำลังสอนอยู่ และที่เพื่อนแสดงพฤติกรรมแบบนั้นต่อเธอเขาสามารถทำได้ เพราะนั่นคือการปกป้งสิทธิของเขาเอง เพราะฉะนั้นเธอควรที่จะเคารพสิทธิของผู้อื่นด้วย....ด้วยเวลาอันจำกัดเพราะต้องสอบหลังเรียนเลยต้องพักเรื่องนี้ไว้ก่อน และให้นักเรียนทำแบบทดสอบ ไม่กี่นาทีนักเรียนที่โดนเพื่อนปากระดาษใส่ ก็ลุกมาส่งแล้วก็เดินออกจากห้องด้วยสีหน้าไม่พอใจ ....ก็หวังว่าพวกเธอคงจะเคารพในสิทธิของผู้อืนให้มากกว่านี้ คงไม่มีเรืองถึงขั้นชกต่อยกันข้างนอก... นี่แหละเด็กวัยวุ่น ที่ครูต้องยอมรับ และเช้าใจ รับฟังเขา และคอยให้คำแนะนำในทางที่ถูกที่ควร ...เด็กในวันนี้ คือ คนแก่ในวันหน้า...
ไม่มีความเห็น
บางที่เราก็ลืมใส่ใจในธรรมชาติ ทั้งของตัวเอง และทั้งของส่วนรวมน๊ะ
ผมว่า ชีวิตเรามีอะไรตั้งเยอะแยะ ที่เราได้ระทำไปแล้ว จะดีหรือไม่ดี จะพอใจหรือไม่พอใจ จะถูกใจตัวเองหรือ คนรอบข้าง หรือไม่ คงเป็นเพียงการสมมติขึ้น หากแต่การสมมตินั้นกลับกลายเป็นสิ่งที่มีความหมาย มีความผูกพัน จนหลายครั้งที่เราได้สัมผัสกับความรู้สึกจากการสมมตินี้อย่างลึกซึ้งจนแยกไม่ออกว่าอันไหนคือเรื่องจริงอันไหนคือเรื่องสมมติ หลายเรื่องนำปสู่การขัดข้องใจตัวเอง หลายเรื่องนำไปสู่การผิดใจกัน หลายเรื่องนำไปสู่การทะเลาะกัน หลายเรื่องก็นำไปสู่การต่อสู้กัน และอีกหลายเรื่องที่นำไปสู่การเข่นฆ่ากัน.... จุดจบของเรื่องสมมติ กลับกลายเป็นว่าเหลือเมือนกัน แต่ไม่เท่ากัน...
ไม่มีความเห็น
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า.. จิตของคนเรานั้น เหมือนกับลิง เราจึงเรียนรู้เรื่องของจิตใจของเราได้มากมายจากพฤติกรรมของลิง ลิงนั้นเกลียดกะปิ ถ้ากะปิถูกมือมันเมื่อใด มันจะถูนิ้วกับพื้นจนเลือดไหลเต็มมือจนกว่ากลิ่นกะปิจะหายในที่สุด จนกลายเป็นว่า “กะปิ” ถึงจะร้าย ก็ไม่ร้ายเท่า “ความเกลียดกะปิ” ที่มือลิงเป็นแผลเหวอะหวะ ไม่ใช่เพราะกะปิ หากเป็นเพราะความจงเกลียดจงชังกะปิต่างหาก สิ่งที่เราเกลียดนั้น บ่อยครั้งไม่น่ากลัวเท่ากับความเกลียดชังในจิตใจเรา ความเกลียดชัง หรือพูดให้ถูกก็คือความรู้สึกอยากผลักไส ซึ่งรวมทั้งความโกรธและความกลัว แต่นั่นเป็นเพียงครึ่งหนึ่งของความจริงเท่านั้น นอกจากความอยากผลักไสแล้ว ความยึดติดเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่เราต้องระวังไม่แพ้กัน กลับมาที่ลิงจอมซนอีกทีในอินเดีย ลิงเป็นไม้เบื่อไม้เมากับชาวบ้าน เพราะชอบขโมยผลไม้ในสวน ชาวบ้านจึงคิดวิธีจับลิง โดยใช้กล่องไม้ซึ่งมีฝาด้านหนึ่งเจาะรูเล็กๆ พอให้ลิงสอดมือเข้าไปได้ ในกล่องมีถั่วซึ่งเป็นของโปรดของลิงวางไว้เป็นเหยื่อล่อวันดีคืนดี ลิงมาที่สวน เห็นถั่วอยู่ในกล่อง ก็เอามือล้วงเข้าไปหยิบถั่ว แต่พอถอนมือออกมาก็ติดฝากล่อง เพราะกำมือของลิงนั้นใหญ่กว่าฝากล่องที่เจาะไว้ ลิงพยายามดึงมือเท่าไรก็ไม่ออก ชาวบ้านมาจับ ก็ปีนหนีขึ้นต้นไม้ไม่ได้ มีมือเปล่าอยู่ข้างเดียว ท้ายก็ถูกคนจับได้ ลิงหาได้เฉลียวใจไม่ว่า เพียงแค่มันคลายมือออกเท่านั้น มันก็เอาตัวรอดได้ แต่เพราะยึดถั่วไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย จึงต้องเอาชีวิตเข้าแลก มีหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตที่เราใฝ่ฝันอยากได้ จนถึงกับยึดไว้อย่างเหนียวแน่น เวลาประสบปัญหา เพียงแค่คลายสิ่งที่ติดยึดนั้นเสียบ้าง ปัญหาก็คลี่คลาย แต่เป็นเพราะเราไม่ยอมปล่อย จึงเกิดผลเสียตามมาอย่างมากมาย..ไม่คุ้มกับสิ่งที่ติดยึด ปัญหาทั้งหลายในชีวิตนั้น ถ้าเรารู้จักปล่อยวางเสียบ้าง มันก็จะบรรเทาไปได้เยอะ บ่อยครั้งการปล่อยวางไม่เพียงแต่เป็นจุดเริ่มต้นของการแก้ปัญหาเท่านั้น หากแต่เป็นทางออกจากปัญหาเลยทีเดียวความจริงการอยากผลักไสอะไรสักอย่าง ก็เป็นการติดยึดอีกแบบหนึ่ง ทั้งๆ ที่ลิงพยายามถูกำจัดกลิ่นกะปิไปจากมือ ก็อดไม่ได้ที่จะดึงมือมาดมหากลิ่นกะปิซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในหลายๆกรณี ความทุกข์ไม่ได้มาจากไหน หากมาจากการยึดติดไม่ยอมปล่อย ดั่งเจ้าลิงหวงถั่ว.
ขอบคุณทางบล็อกแก็งค์-สาระดีอย่างนี้ต้องไดรับการถ่ายทอด
ไม่มีความเห็น
ใกล้เข้ามาแล้ว ใกล้จะเกิดปรากฏการณ์บนท้องฟ้าอีกแล้ว นั่นก็คือ “จันทรคราส-จันทรุปราคา” แบบเงามัว วันที่ 7 ก.ค. และ “สุริยคราส-สุริยุปราคา” แบบเต็มดวง วันที่ 22 ก.ค. จากที่ก่อนหน้านี้ได้เกิดปรากฏการณ์ที่เรียกรวม ๆ ว่าอุปราคาแล้ว 2 ครั้ง คือสุริยุปราคาแบบวงแหวน 26 ม.ค. และจันทรุปราคาแบบเงามัว 9 ก.พ. และนอกจากที่ว่ามาแล้ว ในปี 2552 นี้ยังจะมีปรากฏการณ์อุปราคาบนท้องฟ้าอีก 2 ครั้ง คือจันทรุปราคาแบบเงามัว วันที่ 6 ส.ค. และจันทรุปราคา แบบบางส่วน คืนรอยต่อ 31 ธ.ค. 2552-1 ม.ค. 2553
เดือน ก.ค. ที่ใกล้จะมาถึงจะมีปรากฏการณ์อีก 2 ครั้ง
ยิ่งสุริยุปราคาเต็มดวง 22 ก.ค. 2552 ตอนนี้ยิ่งน่าสน
เพราะเกิดเสียงร่ำลือถึงภัยธรรมชาติครั้งใหญ่ด้วย ?!?
ไม่มีความเห็น
'เอดส์กลายพันธุ์'
ขณะที่ “ไวรัส” ก่อโรคไข้หวัดใหญ่ กำลังเขย่าขวัญชาวโลก อันเนื่องจากการ “กลายพันธุ์” เจ้าไวรัสที่ก่อโรคร้ายอีกชนิดหนึ่งก็เพิ่มดีกรีคุกคามชีวิตมนุษยชาติ โดยเริ่มที่ไทย มากขึ้น-ร้ายขึ้น อย่างเงียบเชียบ...
กว่าจะถูกค้นพบและเป็นข่าวขึ้นมา...ก็น่ากลัวยิ่งขึ้นแล้ว...
มันคือ “ไวรัสเอดส์กลายพันธุ์” ที่ร้ายกว่าไวรัสหวัดใหญ่ !!
“เอดส์ (AIDS)” หรือ “ภูมิคุ้มกันบกพร่อง” ซึ่งเกิดจากการ ติดเชื้อไวรัสเอชไอวี (HIV) เดิมก็มีมากกว่า 1 สายพันธุ์อยู่แล้ว ล่าสุด ทีมวิจัยโรงพยาบาลศิริราชได้ตรวจพบหญิงไทย 2 รายติดเอดส์สายพันธุ์ผสม “สายพันธุ์ใหม่” ที่ไม่เคยพบมาก่อน อีกทั้งยังพบถึง 2 สายพันธุ์ใหม่ คือ สายพันธุ์เอจี/ดี (AG/D) และ สายพันธุ์เออี/จี (AE/G) ซึ่งที่ผ่านมานั้นเอดส์สายพันธุ์จีกับดีส่วนใหญ่จะพบในทวีปแอฟริกา โดยเฉพาะในไนจีเรีย ส่วนสายพันธุ์ในไทยส่วนใหญ่จะเป็นเอ/อี (A/E) ดังนั้น การค้นพบนี้จึงน่ากังวล !!
ไม่มีความเห็น