ขอแนะนำ วิธีเลี้ยงลูกอย่างสั้นที่สุด ของคุณหมอ ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ สำหรับทุกท่านที่มีเด็กๆในความดูแลค่ะ ท่านเขียนได้ถูกใจมากเพราะสำหรับคุณแม่ลูกชายสามอย่างเราได้พิสูจน์สิ่งที่ท่านเขียนมาแล้ว และเห็นผลดีมากจริงๆค่ะ ลูกเป็นคนดี มีความสุข มีวินัยในตนเอง นับถือตัวเอง ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนและช่วยเหลือผู้อื่นตามสมควร เป็นเพราะได้ทำอย่างที่คุณหมอท่านสรุปไว้ให้ในบันทึกนี้จริงๆ
เป็นวันที่รู้สึกสบายใจขึ้นอย่างเต็มที่จริงๆ เพราะได้เห็นคุณย่าของสามหนุ่มแบบมีสติสัมปชัญญะเต็มร้อยเป็นครั้งแรกในรอบ 2 เดือนครึ่งที่ท่านมาอยู่กับพวกเรา พี่เลี้ยงพาลุกมานั่งเก้าอี้ คุยกับพวกเราได้แม้จะต้องพยายามอ่านปาก แต่ก็รู้เรื่องเป็นส่วนใหญ่เพราะท่านออกท่าทางบอกพวกเราไปด้วย สั่งการได้อีกด้วย ให้เราไปอยู่ข้างๆด้วยกันแล้วให้พี่เลี้ยงเป็นคนถ่ายรูปให้ จากที่เราเป็นคนเที่ยวเก็บภาพท่านในมุมต่างๆด้วยความสุขใจ และท่านยอมนั่งจนถึงเวลาที่พี่เลี้ยงตกลงกันไว้ ทั้งๆที่ท่านง่วงนอน จะขอขึ้นเตียงนอน แต่พอบอกว่าปอดจะได้ทำงานได้ดีขึ้น และกลางคืนจะได้นอนได้ยาวๆ อย่าเพิ่งรีบนอนตอนนี้ ท่านก็ตกลง แต่พอถึงเวลาปั๊บก็เตือนทันที เราได้คุณย่าคนเก่งคนเดิมกลับมาแล้ว...ดีใจจริงๆ
วันนี้ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสน เริ่มหนาวแล้ว ลมแรงมาก ...มีคนบอกว่า หนาวกายทนได้ แต่หนาวใจนี่...เฮ้อ...
ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ สู้ต่อไป สำหรับคนแก่สิ่งที่ต้องเผชิญส่วนใหญ่จะหนีโรคภัยหรือทุกขเวทนาทางกายไม่พ้น อย่างเช่นคืนที่ผ่านมาตอนหัวค่ำ รู้สึกหนาวทั้งที่อากาศจริงไม่หนาว อันนี้วัดจากความรู้สึกจากคนที่อยู่ด้วยกัน นั่นแสดงว่า กายเราเริ่มมีปัญหา อากาศหนาวสั่นอย่างนี้เคยเกิดกับฉันบ่อยครั้งมาก ครั้งสุดท้ายรุนแรงมากถึงหมดสติ จนคนที่บ้านต้องรีบพาส่งโรงพยาบาล เมื่อความรู้สึกนี้เกิดขึ้น แม้ไม่รุนแรงเหมือนคราวก่อน ก็ต้องระวังตัว ถ้ามากหนีไม่พ้นต้องไปโรงพยาบาลอีก
เมื่อคืนไม่ง่ายเหมือนคราวก่อน เพราะอยู่โดยลำพังกับคนสวนที่ระยอง ฉุกเฉินจริงต้องรีบเข้ากรุงเทพฯเพื่อพบแพทย์ที่เคยดูแลและทราบปัญหาดี เตรียมตัวเองให้พร้อม หากต้องไปกรุงเทพฯ ฉันจัดโน่นจัดนี่ เน้นไปที่ของจำเป็น วางไว้แบบใส่กระเป๋าได้ทันที แล้วเฝ้าดูอาการต่อไป จากนั้นรีบเข้านอนแต่หัวค่ำสองทุ่ม โชคดีที่หลับได้ในที่สุด ไม่ต้องกระวนกระวาย ตื่นเช้ามาโอเค...ชีวิตเดินต่อไปได้ตามปกติ ยอมรับมันเสีย เหตุการณ์แบบนี้อาจเกิดขึ้นอีกได้ ....ถามตัวเองว่าพร้อมไหม...พร้อม
วันนี้ฝากเงินผ่านตู้ SCB ที่โรงพยาบาล หย่อนเงินลงไปแล้ว เครื่องบอกว่า"ไม่สามารถดำเนินการต่อได้ และไม่คืนเงินโปรดติดต่อธนาคาร" เล่นเอามึน เรียกเจ้าหน้าที่มา ใช้เวลาประมาณ 10 นาที เริ่มจากบอกเราว่าให้โทรเข้าศูนย์เพื่อรายงาน และจะยังทำอะไรกับเงินนี้ไม่ได้ เล่นเอาเราโมโห ถามกลับว่าทำไมเราต้องโทรเอง และถ้าเราใช้เงินนี้ไม่ได้วันนี้เราจะเอาเรื่อง เพราะไม่ใช่ความผิดอะไรของเราเลย เปิดเครื่องออกมาก็พบเงินเราเครื่องนับเงินทำเกือบขาดไปใบหนึ่ง ยังดีน้องเจ้าหน้าที่เห็นเราโมโหก็จัดการโทรเอง และยอมให้เราไปเซ็นรับเงินคืนเดี๋ยวนั้นและฝากเข้าบัญชีได้เลย กลับมาเล่าที่แล็บ น้องๆบอกว่าเคยเจอที่ต้องรอดำเนินการไม่ได้เงินคืนตอนนั้นเลยด้วย เหลือเชื่อนะกับบริการที่ไม่สมเหตุผลแบบนั้น เราไม่ยอมแน่ก็เลยผ่านมาได้ ปกติก็จำใจใช้บริการอยู่แล้วเท่าที่จำเป็น เพราะไม่ถูกใจระบบการบริการโดยคนที่ทำงานบริการเหมือนไม่มีความสุขเลย เลี่ยงการติดต่อให้เสียอารมณ์อยู่แล้วยังต้องเจอจนได้ เฮ้อ...ตบะแตกจนได้ วันนี้
เสน่ห์ของ GotoKnow อย่างหนึ่งที่ดึงดูดให้ผู้คนที่ใจแบ่งปันเข้ามารวมตัวกัน คือ สมาชิกที่มีพื้นฐานการให้และใช้การเขียนในเชิงบวกมากกว่าเชิงลบ ซึ่งทำให้ ณ ที่นี้ เต็มไปด้วยความสุขมากกว่าความทุกข์