เพิ่งกลับจากงานแต่งงานของนายทหารรุ่นน้องที่ทำงานอยู่หน่วยเดียวกัน ลงสมุดอวยพร และส่งความจริงใจให้น้องทั้งสอง ครองรัก ครองเรือน ด้วยกันอย่างมีความสุข   ตราบนิจนิรันดร...ยินดีด้วยครับ

เมื่อรัก เข้าใจรัก            จะช้าชัก ด้วยเหตุใด

หลอมรวม สองดวงใจ     ด้วยสายใย แห่งความรัก

เลิกติ  

แดงไปนะ เหลืองไปหน่อย น้อยไปนิด  นี่ก็ผิด นั่นก็พลาด โน่นก็โผล่

เล่าเรื่องเล็น เช่นเรื่องช้าง ติช่างโต  อภิโถ ชอบตามติ มิไตร่ตรอง

ไม่ร้องเอง ไม่รำเอง ก็เก่งได้   ติวุ่นวาย ต้องที่หนึ่ง ห้ามที่สอง

หากลดติ   ช่วยกันเติม เสริมมุมอง   ร่วมสมอง หกสิบล้าน เพื่อบ้านเมือง

ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อ ชาติเชื้อไทย  จงร่วมใจ ใช่ขันแข่ง  ทั้งแดงเหลือง

ทั้งดำขาว ทั้งสาวหนุ่ม ทุกมุมเมือง  ชาติรุ่งเรือง ร่วมแซ่ซ้อง ร้องไชโย!

"เย็น..นิพพาน"

เหนื่อยหนักนั่งพักนิด   สงบจิตสู่แจ่มใส

กี่ร้อยกี่เรื่องร้าย          มอดมลายด้วย"ใจเย็น"

นิพพานที่ผ่านพบ       คือสงบสว่างเห็น

จับจ้องที่ใจเป็น        ให้รู้แจ้งก่อนสิ้นใจ        

"สุ"  นำสู่สังคมแห่งการเรียนรู้ 

 อ่านมาก ฟังมาก อยากรู้

 คำครู คู่ควร แข่งขัน

 มาก รู้  มากแล้ว แบ่งปัน

 สร้างสรรค์ สังคม เรียนรู้

อ่านข่าวเช้าจากหนังสือพิมพ์ออนไลน์ เกี่ยวกับการติดอันดับการโกงกินของประเทศแล้วนึกถึงชื่อ "ตุ้ม" วลีโฆษณาดังในอดีต "พ่อไม่เข้าใจตุ้ม"...อ่านแล้วก็เข้าใจตุ้มนะ...

 “กิน กาม เกียรติ” ก่อนเก่าเพียงสามกอ    ฤาเคยพอโอ้หนอมนุษย์เอ๋ย

ยังเพิ่ม “โกง” สี่กอ...คำพ่อเชย              ทำเฉยเมยมากมีไม่เพียงพอ

 จงเห็นใจหาได้นั้นน้อยนิด                   เลี้ยงชีวิตเจ็ดโคตรเจ้าร้องขอ

จึ่งต้องโกงเพิ่มมีไม่รีรอ                        ทำไมพ่อร้องขอให้พอเพียง?

 ฝันดี

ตีสี่กว่ากว่าตีห้าไม่ถึง              ครุ่นคิดคำนึงถึงฝันฉันดี

ฝันว่าพานพบพระรถเมรี           กำลังจู๋จี๋จีบนางสีดา

พระรามแผลงศรต้องอกเงาะป่า โจโฉโกรธาท้าสู้ทศกัณฐ์

ขุนแผนแสนซ่าขี่ม้าหุนหัน       พระอภัยโรมรันจ้วงฟันไกรทอง

คิดคิดขำขำกินเกินทุกข์ท้อง    หลับฝันลอยฟ่องท่องป่าหิมพานต์

เตือนใจใคร่คิดใช่เรื่องขบขัน   ก่อนนอนทุกท่านอย่ากินมากเกิน

ทักทายท้ายแสงตะวัน

เพิ่งกลับจากราชการที่สัตหีบ มีเวลาแม้เพียงเล็กน้อย(เพราะต้องเตรียมข้อมูลประชุมวันพรุ่งนี้) ก็ขอเข้ามาเยี่ยมเป็นกำลังใจกันก่อนครับ

กระปุกทุกข์

อ่านหนังสือเล่มโปรด

    เมื่อครั้งรับราชการที่กรมสรรพาวุธทหารเรือ ผมได้ซื้อหนังสือที่ถูกใจมากเล่มหนึ่ง และได้บอกต่ออีกหลายคน ชื่อหนังสือ "หิมะกลางฤดูร้อน Snow in the Summer " วันนี้ขอยกตัวอย่าง...

    "ความคิดไม่ช่วยให้ใจเราเป็นสุขได้ พึงเฝ้าตามรู้ความคิด แต่อย่าปรารถนาจะควบคุมมัน เมื่อใดก็ตามที่คุณเข้าไปเห็นความคิดชัดๆมันจะหยุดไปเอง...แบกความคิดนี่หนักหน่วงเอาการ..."

พระโชติกะ:เขียน / มณฑาทิพย์ คุณวัฒนา :แปล

                              โกทูโนว

    โหยหาด้วยห่างหาย              หากแต่ใจใช่เหินห่าง

หมายมุ่งเพียงรุ่งราง                   อิงแอบนางในดวงใจ

    เพียงพบบนฟากฟ้า               ฝั่งฝันพาสุขสดใส

ดื่นดึกด่ำดื่มใจ                        รุ่งจะไปรู้พร้อมเธอ

"การปรับปรุงศีลธรรม ที่ต้องใช้พระเดชนั้น ต้องการผู้บังคับบัญชาที่กล้าหาญ - เฉียบขาด - เที่ยงธรรม - เต็มที่; มิฉะนั้นไม่มีทางที่จะเป็นไปได้ฯ"

จากหนังสือ อสีติสังวัจฉรายุศมานุสรณ์ จากพุทธทาสภิกขุ ๒๔๔๙ - ๒๕๒๙ พิมพ์ครั้งที่ ๓ หน้า ๑๕

ความเปลี่ยนแปลง

        สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับหนังสือที่ว่าด้วยการบริหารงาน ด้วยอ่านมาหลายต่อหลายเล่ม เนื่องจากที่บ้านมีหนังสือประเภทนี้ทั้งสมัยเก่าและสมัยใหม่ ทำให้เห็นข้อเปรียบเทียบว่าหนังสือสมัยเก่าที่เขียนโดยคนไทยจะเน้นเรื่องคุณธรรม จริยธรรมเป็นหลักทุกเล่ม แต่ปัจจุบันสิ่งนี้หายไปจากหน้าหนังสือ...คงจะละไว้ในฐานที่เข้าใจ...หรือคิดว่าคงล้าสมัยหมดความจำเป็น เปลืองหน้ากระดาษ? 

อ่านแล้วชอบ

อ่านหนังสือเรื่อง"คุยกับประภาส"ครั้งที่เท่าไรจำไม่ได้ หนังสือที่บ้านมีมากมายแต่ก็มักเผลอหยิบเล่มนี้มาอ่าน...คุณประภาส ชลศรานนท์ ตอบปัญหาที่ถามว่า"ทำอย่างไรถึงจะอยู่ร่วมกับคนบ้าอำนาจได้อย่างมีความสุข" สรุปความว่า

๑.มองอำนาจของเขาเป็นเรื่องตลก เมื่อเราเห็นเขาใช้มันเมื่อไรเราก็จะหัวเราะเมื่อนั้น

๒.เขียนวงกลมอำนาจ คือสิทธิอันชอบธรรมแห่งมนุษยชาติรอบตัวของเรา ทีนี้คนบ้าอำนาจคนไหนก็ตามมาใช้อำนาจล้ำเส้นวงกลมของเราเข้า เราก็จะหยุดหัวเราะ แล้วก็ผลักเขาออกไป แต่ถ้าเขายังไม่รู้สึกตัว มีทางเลือก ๒ ทาง

   ๒.๑ เขียนวงกลมนั้นให้ชัดขึ้นให้เขารู้ ให้เขาเห็น ต่อไปเขาจะพบว่ามีวงกลมสิทธิมนุษยชนอยู่เต็มไปหมดรอบๆตัวเขาที่เขาจะไประเมิดมิได้

   ๒.๒ ยกวงกลมทั้งวงออกไปวางที่ห่างๆจากเขา ไม่ให้อำนาจของเขามาแตะวงกลมของเราได้ คนบ้าอำนาจคนนั้นก็จะไม่มีวงกลมใดอยู่รอบตัวเขาอีก ทีนี้เขาก็ไม่รู้จะไปบ้าอำนาจกับใครที่ไหน

จากหนังสือ "คุยกับประภาสลำดับที่ ๑"

ของฝากจาก E - Mail
นำธรรมะหลวงพ่อชา ที่เพื่อนส่งให้ มาฝากอีกครั้ง
๐ ธรรมแท้ ๆ ! เป็นกลาง ๆ .. ใคร ? ปล่อยวางได้..ก็.."สบาย"
๐ ธรรมแท้ ๆ ! ไม่มี..สู้!..ไม่มี..หนี! เพียงแต่..ดู-รู้-ตรง "ปัจจุบัน" นี้ แล้วก็..ปล่อยไป..เท่านั้นเอง!
๐ น้ำไม่ไหล! ขังไว้..ย่อม..เน่า ฉันใด! จิตที่..รู้เรื่องอะไร ? แล้วไม่ยอมปล่อย ย่อม "ทุกข์" ฉันนั้น.. 

แบ่งปันจากหนังสือโปรด

     "ความพ่ายแพ้" ไม่น่ากลัวเท่ากับ "การยอมแพ้"      ใจที่ยอมแพ้จะบั่นทอนกำลังใจของเรามากที่สุด

จากหนังสือ "ความสุข ณ จุดที่ยืนอยู่" โดย "หนุ่มเมืองจันท์"

ของฝากจาก E - Mail

        เปิดกล่อง"จดหมายอิเล็กทรอนิกส์"ทุกครั้ง   ทำให้คิดถึง"จดหมายใส่ซอง" ที่นับวันจะเลือนหายไป  แต่ต้องยอมรับว่าวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีให้ประโยชน์กับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้มากมายเหลือคณานับ...วันนี้เพื่อนส่งธรรมะหลวงพ่อชาให้ จึงเอามาฝาก...   

       ยุ่งยาก กับ เยือกเย็น  ในยามที่เราพบกับความยุ่งยาก ต้องพึ่งพาความเยือกเย็น  ค่อย ๆ ย้อนลงไปแยกแยะสาเหตุแห่งปัญหา ที่ทำให้เราเร่าร้อน  เราจะเอาชนะความยุ่งยากของชีวิตได้ ด้วยการเอาชนะความวิตกกังวล ที่เกิดขึ้นในใจของเราเสียก่อน  จงมองดูความวิตกกังวลของตนเอง มองดูว่ามันทำให้เราเอาชนะปัญหาของเรา  หรือมันทำให้เราหมดพลัง และพ่ายแพ้  ปัญหาต่าง ๆ ของชีวิตผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ความทุกข์ยากที่เราคิดว่ามันแสนสาหัส สำหรับเราในวันนี้ ในวันข้างหน้าเราอาจรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย.. 

แบ่งปันจากหนังสือโปรด

หยิบหนังสือที่ซื้อมาแล้วยังไม่ได้อ่านอีกหนึ่งเล่มมาเปิด ซื้อเพราะชื่อเรื่องและวาทะเริ่มต้น

"เพียงด้วยความรู้เกี่ยวกับกายบริหารบางท่า

โรคเรื้อรังอาจหายไปโดยไม่ต้องใช้ยา

เพียงด้วยความรู้เกี่ยวกับแรงยกและแรงต้าน

มนุษย์ก็ได้โบยบินสมใจโดยไม่ต้องมีปีก

ความรู้ทั้งหลายของมนุษย์จึงเป็นสิ่งยิ่งใหญ่

ช่วยให้มนุษย์บำบัดทุกข์บำรุงสุขได้ตามปรารถนา

แต่จะมีความรู้ใดที่ล้ำค่าเกินไปกว่าความรู้

ที่ให้อำนาจมนุษย์ในการกำหนดชะตากรรมตัวเองเล่า?"

จากหนัวสือ "เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว ฉบับคัดสรร" โดย ดังตฤณ

แบ่งปันจากหนังสือโปรด

      "ลืมไปว่าเราเริ่มต้นจาก ๐  แม้ก้าวไม่ถึง ๑๐ ที่เป็นเป้าหมาย   แต่ที่เดินมาก็ประมาณ ๕ แล้ว ไม่ถึง ๑๐ แต่ไม่ใข่ ๐   ทำไมไม่เอา ๕ มาเป็นกำลังใจ"

วาทะของ "หนุ่มเมืองจันท์" จากหนังสือความสุข ณ จุดที่ยืนอยู่

แบ่งปันจากหนังสือโปรด

     เมื่ิอวันวานเก็บเรียงหนังสือที่มีอยู่มากมายก่ายกอง บางเล่มยังไม่ได้อ่าน เหตุเพราะตอนซื้อชอบ แต่ของเก่ายังอ่านไม่จบ เลยเก็บจนลืม

     พบหนังสือเก่าที่ซื้อเพราะความเก่าและศรัทธาในตัวผู้ประพันธ์ ชื่อ"กรุงแตก" โดยพลตรีหลวงวิจิตรวาทการ อ่านแล้วชอบจึงขออนุญาตนำมาแบ่งปันครับ

      เจ็บอย่างอื่นพอทุเลาบันเทาได้

     แต่เจ็บใจเจ็บอยู่ไม่รู้หาย

    มันยอกเราเหมือนหนามเหน็บเจ็บไม่วาย

   เจ็บจนตายถ้าไม่แก้ให้กลับคืน

   แผ่นดินไทยไทยเราเป็นเจ้าของ

   กลับมาต้องมรสุมไม่ชุ่มชื่น

   ร้อนในอกหมกไหม้ดังไฟฟืน

   ขมขื่นแสนเจ็บในดวงใจ

แบ่งปันจากหนังสือโปรด

     ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบสะสมหนังสือธรรมะที่ได้รับแจกจากงานศพ ส่วนใหญ่อ่านจนจบทุกเล่ม (โดยเฉพาะถ้าได้รับแจกระหว่างรอพิธี) และเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี  วันนี้ขอยกธรรมะของท่านปัญญานันทภิกขุมาแบ่งปันครับ...

"วันนี้เธอได้ "ของดี" ไปแล้ว และใจของเธอก็ถูกผูกไปด้วยความดีแล้ว ความดีจะอยู่กับคนที่รักดี จงรักษาความดีตามวิธีนี้คือ  ๑.ทำดีด้วยตนเองเสมอ  ๒.ชวนคนอื่นให้ทำดีด้วย  ๓.ช่วยเหลือคนที่ทำดี "

จากหนังสือ"ของฝากจากสองศรีพระศาสนา" หน้า ๑๕ 

แบ่งปันจากหนังสือโปรด

"เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน

ระหว่างท่องเที่ยวในวงนักเลง

ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่อาจถือดีในฝีมือเข้าข่มเหงคน

ไม่เช่นนั้นต้องมีสักวันที่พลาดท่าเสียที"

จากหนังสือนิยายจีน กำลังภายในเรื่อง"ดาบมรกต"ประพันธ์โดย"โก้วเล้ง" ผู้ได้รับฉายาว่า"อัจฉริยปีศาจแห่งไต้หวัน"   แปลโดย "น.นพรัตน์"

แบ่งปันจากหนังสือโปรด

   ผมได้รับหนังสือดีอีกเล่มหนึ่งเมื่อครั้งไปฟังธรรมที่วัดญาณเวศกวัน พุทธมณฑล ชื่อเรื่อง "รุ่งอรุณของการศึกษา เบิกฟ้าแห่งการพัฒนาที่ยั่งยืน" โดยพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต) ปราชญ์แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ชอบจึงขอแบ่งปันครับ...

"ในเมื่อสังคมเจริญมาถึงขั้นนี้แล้ว และเราก็จะต้องอยู่ท่ามกลางสังคมโลกที่เป็นอย่างนี้ เราจะต้องพิจารณามิใช่เฉพาะปัญหาของตัวเองแต่ลำพังเท่านั้น แต่จะต้องพิจารณาปัญหานั้นโดยสัมพันธ์กับความเจริญของโลกด้วย ว่าเราจะเอาอย่างไร...."

"แต่เขาบอกว่า ประเทศไทยนั้นมีศักยภาพมากที่สุด ทีจะเป็นประเทศแรก ซึ่งก้าวข้ามยุคอุตสาหกรรมไปได้ โดยไม่ต้องเป็นประเทศอุตสาหกรรม คือก้าวทีเดียวจากยุคเกษตรกรรมไปสู่ยุคข่าวสารข้อมูลเลย..."

หน้า ๖

แบ่งปันจากหนังสือโปรด

      เมื่อเช้าได้อ่านหนังสือ"ธรรมไหลไปสู่ธรรม" ของพระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก ชอบและติดตามผลงานของท่านมาตลอด ด้วยเหตุผลเริ่มแรกที่ท่านเป็นชาวญี่ปุ่นแต่มีความมานะในการศึกษาและปฏิบัติพระธรรม และสามารถถ่ายทอดเป็นภาาไทยได้อย่างลึกซึ้ง

     "ขันติ คือความอดกลั้น เป็นธรรมเครื่องเผากิเลสอย่างยิ่ง นั่นคือ ความอดทนพากเพียรในการปฏิบัติ และความอดกลั้นต่อสิ่งต่างๆที่เข้ามากระทบ"

จากหนังสือ ธรรมไหลไปสู่ธรรม หน้าที่ ๑๘

แบ่งปันจากหนังสือโปรด

     หยิบเปิดหนังสือโปรด"กองทัพธรรม"อีกครั้ง เป็นหนังสือเล่มที่ผู้ใต้บังคับบัญชามอบให้เมื่อสองปีก่อน...

     "เป็นอันว่าถ้าใครมีอาชีพอะไร ทำหน้าที่อะไร ถ้าต่างทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุดแล้ว ก็จะมีส่วนช่วยทำประโยชน์ให้แก่ส่วนรวมด้วยกันทั้งสิ้น ฉะนั้นบนบ่าใครมีภาระอะไร ขอให้ผู้นั้นจัดการกับสิ่งที่ตนแบกไว้ให้เรียบร้อยดี ก็นับว่ายังประโยชน์ให้สำเร็จ"

จากหนังสือ กองทัพธรรม หน้า ๑๑๓ บรรทัดที่ ๘ เรียบเรียงโดย สุชีพ ปุญญานุภาพ

ปีงบประมาณใหม่

      วันนี้เป็นวันเริ่มต้นปีงบประมาณ๕๔... ผมยังคงทำงานรับใช้กองทัพเรือเช่นเดิม ความมุ่งมั่นยังคงเดิมตามที่ได้ให้สัจจะกับเสด็จเตี่ยไว้ตั้งแต่เริ่มเข้าทำงานในกองทัพเรือจวบจนปัจจุบัน ว่าจะทำงานรับใช้กองทัพเรือและประชาชน ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต มีคุณธรรมจริยธรรม และทำอย่างเต็มกำลังความสามารถ จะพัฒนาตนเองตลอดเวลา ที่สำคัญผมมีความสุขและยินดีที่ได้เป็นแผ่นทองแผ่นน้อยที่ปิดหลังองค์พระพุทธปฏิมา ตามพระบรมราโชวาทแห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และตามที่แม่และครูอาจารย์ได้สอนสั่งไว้...รักประเทศไทยเช่นทุกคนครับ