ผู้บริหารรับนโยบายมาจาก  สพท.

ครูวิชาการไปฟังคำบรรยายและแนวทางการดำเนินงาน

ผู้บริหาร...สั่ง!!!  ให้ครูธุรการเป็นคนทำ โดยไม่มีคำอธิบาย

สุดท้ายงานวางอยู่บนโต๊ะ   ไม่ได้ส่ง สพท. เพราะทำไม่ถูก...(ใจ)

เสียเวลาเสียงบประมาณ  และที่หนักที่สุดคืดเสียความรู้สึกในการทำงาน ..ต่อไปต้องจดจำไว้เป็นบทเรียน  

 พอฝนทิ้งช่วงอากาศก็เริ่มร้อน ไม่ต่างจากหน้าร้อนเท่าไร  การเมืองก็ร้อนแข่งกับอากาศเลย  เลิกงานขับรถกลับบ้าน เปิด FM  ฟังรายการสถานีวิทยุชุมชน เค้าเปิดCD ธรรมะจากหลวงพ่อจรัญ  วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี   รู้สึกได้ว่าใจเย็นลงได้ดีจริงๆค่ะ   เราต้องใช้สติสัมปชัญญะเยียวยารักษาตัวเองเมื่อเราทุกข์กายและทุกข์ใจ  ด้วยการรู้เท่าทัน กำหนดจิตอยู่ที่ลิ้นปี่ ทุกข์หนอ  ทุกข์หนอ อะไรคือความทุกข์  แล้วจะไม่ให้ทุกข์ได้อย่างไร หรือจะนั่งสมาธิก็ได้แต่ให้ปฏิบัติอย่างจริงจัง  ค้นหาให้เจอทำจิตให้สงบ แล้วเราก็จะเป็นสุข  หลวงพ่อได้กล่าวถึงผู้หญิงคนหนึ่งพิการ  แขนขาไม่มีต้องเลี้ยงดูแม่ด้วยการเย็บผ้าส่งขาย  ด้วยความกตัญญูจึงมีผู้ใจบุญมาช่วยอุดหนุน   ทำให้มีเงินมากพอที่จะเลี้ยงแม่ได้  หลวงพ่อบอกว่าผู้หญิงคนนี้ร่างกายพิการแต่จิตไม่พิการ  ส่วนน้องชาย ร่างกายปกติดีทุกอย่าง ไม่ทำงานขอเงินพี่สาวใช้ทุกวัน เที่ยวเตร่ไม่เลี้ยงแม่งานที่ทำก็ไม่ดี ที่ดีๆก็ไม่ทำ  จิตพิการจิตชั่ว ทำตัวเป็นภาระพี่สาว ภาระสังคม   ไม่เข้าใจว่าทำไมคิดได้แค่นี้  มีคนแบบนี้ บ้านเมืองจะเจริญได้อย่างไร   คิดว่าสักวันหนึ่งจะไปฟังหลวงพ่อถึงที่วัดเลยค่ะ

ไปโรงเรียนรู้สึกว่าอะไรมันโล่งๆ  พอรถจอดสนิทพิจารณาอีกครั้ง  ตกใจเพราะต้นตีนเป็ดหรือพญาสัตบรรณ 2 ต้น ที่อยู่หน้าเสาธง      ให้ร่มเงาเวลานักเรียนเข้าแถวเคารพธงชาติตอนเช้า ซึ่งปลูกมา 10 กว่าปี ถูกตัดทิ้งถึงโคนต้น  คงไม่แตกใหม่แล้ว เสียดายจริงๆ          ตัด ท่อนสั้นๆด้วย   เสียเงินค่าจ้างเลื่อย  ไม้ก็ใช้ประโยชน์ไม่ได้  ที่สำคัญพวกเด็กๆและครูกำลังทำโครงการอนุรักษ์ธรรมชาติ ต้องช่วยกันปลูกและดูแลต้นไม้  ลดภาวะโลกร้อน  แต่คนตัดไม่สนใจ   ไม่ฟังคำท้วงติงจากใครทั้งสิ้น เพราะขี้เกียจกวาดใบทิ้งเหตุผลแค่นี้เอง   

 ตื่นเช้าได้ดูข่าวเรื่องปราสาทเขาพนมรุ้ง  หดหู่ใจยิ่งนัก       มันเกิดอะไรขึ้น  ตัวอะไรมาดลจิตดลใจให้คนไทยรุ่นหลังๆ ทำลายบ้านเมืองของตนเอง   ศาสนาพุทธสอนให้คนทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำใจให้สะอาดบริสุทธิ์  แต่ทำไมทำดีกันแต่ปาก  ความชั่วทำให้เห็นมากขึ้นทุกวันๆ  เสียดายที่บรรพบุรุษของเราเอาเลือดเอาเนื้อเข้าแลกไว้    รู้รัก สามัคคี  ขอให้ทำดีด้วยการปฏิบัติ  ทั้งกาย  วาจา  ใจ  กันให้มากๆนะคะ 

ขับรถมอเตอร์ไซด์เข้าเมือง ไกล17 กิโลเมตร เพราะหวังเพื่อประหยัดน้ำมันรถยนต์ 

เอาแว่นสายตาใส่กระเป๋าเสื้อคลุม  ไม่มีซิป ปรากฎว่าล่วงหาย   กลายเป็นว่าไม่ต้องจ่ายค่าน้ำมันรถยนต์ประมาณหนึ่งร้อยบาท   อิอิ... แต่ต้องไปตัดแว่นใหม่  1,800  บาท

เหตุเพราะขี้เกียจเก็บใส่กระเป๋าสะพายแท้ๆ  สมน้ำหน้าตัวเอง