เมื่อวานไปวิ่งที่สนามกีฬากลาง (จิระนคร) กันสามคนพ่อแม่ลูก เจ้าต้นไม้ไม่ค่อยยอมวิ่งเพราะเมื่อยจากการเล่นยิมนาสติก อ.จัน ได้วิ่งหนึ่งรอบ ผมได้วิ่งสองรอบ สนามกีฬามีคนเยอะมากแต่ไปเพื่อให้เจ้าต้นไม้ได้เห็นสนามกีฬาเพราะคุณครูยิมนาสติกบอกว่าให้มาเล่นยิมฯ ในวันศุกร์ด้วยเพื่อจะได้พามาสนามกีฬาสร้างกล้ามเนื้อ

แม้มิได้เป็นดอกซากุระ

ก็อย่าน้อยใจเลยที่เกิดมาเป็นบุปผาพรรณอื่น

ขอเพียงแต่ให้งามที่สุดในพันธุ์ของเราก็พอ

ภูเขาฟูจีมีอยู่ลูกเดียว

แต่ภูเขาทั้งหลายก็หาได้ไร้ค่าไม่

แม้มิอาจเป็นซามูไร

ก็จงเป็นลูกสมุนของซามูไรเถิด

แม้ไม่ได้เป็นกัปตัน

ก็จงเป็นลูกเรือเถิด

เราจะเป็นกัปตันกันหมดทุกคนไม่ได้

ด้วยว่าถ้าปราศจากลูกเรือเสียแล้ว

เราจะไปกันได้อย่างไร

แม้มิอาจเป็นดวงอาทิตย์

ก็จงเป็นดวงดาวเถิด

ในโลกนี้มีงานสำหรับเราทุกๆ คน

งานใหญ่บ้าง เล็กบ้าง

แต่เราก็ย่อมจะต้องมีงานทำเป็นแน่ล่ะ

แม้มิได้เป็นถนน

ก็จงเป็นบาทวิถีเถิด

แม้มิได้เกิดมาเป็นชาย

ก็อย่าเสียใจเลยที่เกิดมาเป็นหญิง

จะเป็นอะไรไม่ใช่ปัญหา

สำคัญอยู่ที่ว่า…..

จงเป็นอย่างดีที่สุด

ไม่ว่าเราจะเป็นอะไรก็ตาม

(จากหนังสือ “ข้างหลังภาพ” ของ “ศรีบูรพา”)

      อย่าสอนให้ลูกพูดคำดีๆ  ในขณะที่ตนเองยังใช้คำหยาบอยู่ตลอดเวลา      อย่าตักเตือนลูกๆ เรื่องการสูบบุหรี่   ในขณะที่ตนเองยังสูบอยู่      อย่าสอนคนอื่นเรื่องโทษภัยของการดื่มเหล้า  ในขณะที่ตนเองยังดื่มอยู่      อย่าสอนให้ลูกขยันและตื่นเช้า  ในขณะที่ตนเองยังเกียจคร้านและตื่นสาย      อย่าสอนให้คนอื่นประหยัด    ในขณะที่ตนเองยังฟุ่มเฟือยอยู่      อย่าสอนให้ลูกกตัญญู  ในขณะที่ตนเองทอดทิ้งและไม่เคยเอาใจใส่ต่อบุพการีเลย      อย่า..............................ในขณะที่ตนเอง..........................      อย่า..............................ในขณะที่ตนเอง..........................      อย่า..............................ในขณะที่ตนเอง...........................