มาอบรม GotoKnow ที่ ม. วลัยลักษณ์ ให้กับชุมชนกระดูพรุนค่ะ

http://www.gotoknow.org/planet/thaiosteoporosis

http://www.gotoknow.org/community/strongbone

เกิดมาเป็นคนทั้งที เอาดีให้ได้... อย่ายอมแพ้

วันที่ 21ธันวาคม 2556 งานมงคลสมรสของลูกคนเล็ก ผ่านไปด้วยดีจากการช่วยเหลือและร่วมมือกันทั้งครอบครัวเจ้าบ่าว ครอบครัวและญาติของเราเอง ที่สำคัญเจ้าบ่าวและเจ้าสาวตั้งใจวางแผนการแต่งงานด้วยตนเอง

ในแต่ละช่วงของงาน ลูกสาวอีกคนมาคอยดูแลลำดับของงานให้ทั้งงานเช้าและเย็น

ทำให้ทุกสิ่งราบรื่น

และขอขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมงานเป็นเกียรติกับครอบครัวของเรา

น้ำ ดิน ฟ้า...อยู้ด้วยกัน..ภาพ..ที่เห็น..ไม่ใช่..มายา..(แต่ปลา..ตาย..น้ำตื้น)..คือ.ปัญหาที่แก้ไม่ได้..เวลานี้..

http://www.gotoknow.org/posts/554008

กายบริหารประกอบบทเพลงลูกทุ่ง...ได้แรงและได้อารมณ์สุนทรีย์ดีจริงๆครับ

นาฬิกากระดิก
ใบไม้พลิกเพราะลมไหว
สั่นสะท้านนั่นคือใจ
แท้ก้านใบใช่ไหวติง

๑๙ พ.ย.๒๕๕๖
ดอกไผ้
ชมรมนักกลอนอักษรสยาม

"เข่นฆ่ากันทำไม  เราเป็นคนไทยด้วยกันทั้งผอง  ไทยฆ่าไทยให้ชาติอื่นครอง  วิญญาณปู่จะร้องไอ้ลูกหลานจัญไร ๆ ๆ"

| อนุทิน ... ๕๒๗๗ |

"วุ่นวายวันแรก"

พักผ่อนมา ๒ วัน เข้ามหาวิทยาลัยวันแรก
เรื่องวุ่นวายเรื่องแรกสุด คือ "เอกเทศ"

ที่เด็กเริ่มเข้าสอบวันนี้ ...

อาจารย์แต่ละท่านยังแสดงถึงความไม่ชำนาญการ
มีปัญหาในการให้คำเสนอแนะจนขาดมาตรฐานเดียวกัน

เป็นบทเรียนสำคัญที่ต้องเรียนรู้ต่อไป

ส่วนในฐานะที่ปรึกษาก็ต้องประคองเด็กในสังกัด
ให้รอดจากวิชานี้ไปก่อน เพราะเวลามีจำกัด

เรียนรู้...เติบโต

บางครั้ง...การดิ้นรนของใจ

ที่พยายาม...ใช้ความคิด.."ค้นหาคำตอบ"...ของสรรพสิ่ง อย่างเป็นเหตุเป็นผล

กลับยิ่งสนสน...ในความคิด

การหยุด...นิ่ง ให้ใจผ่อนคลาย..อยู่กับกาย...สบายสบาย...

ยินดี...พอใจ อยู่กับ...ความไม่รู้...ไม่มีอะไร...ในความคิด (ซะบ้าง)

"คำตอบ"...กลับผุดขึ้นมาจาก..."ความว่าง"นั้น...อย่าง แจ่มจัด...ชัดเจน

     ยามปีติสุข ผ่อนคลาย...ด้วยความเงียบของใจ ขณะตากถั่วเขียวบนระเบียงหลังบ้าน

           ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๖

ไปรษณีย์นำส่งหนังสือจากกองบังคับการตำรวจทางหลวง

ขอถ่ายเอกสารเก็บไว้ดูต่างหน้าก่อน วันหลังจะเอามาบันทึกเหตุการณ์ในวันนั้นเตือนตนเองที่นั่งอย่างเดียวไม่บอกให้ขับช้าลง แค่เหลือบตามองตัวบอกความเร็วก็พอรับได้ใจตอนนั้นก็นึกถึงทางหลวงเหมือนกัน แต่ภาระหน้าที่ต้องรีับไปช่วยเตรียมการงานณาปนกิจคุณพ่อสามีจึงต้องทำใจที่ธุระส่วนตัวมันเพิ่งเสร็จจึงต้องกินเวลาการเดินทาง

และต้องเร่งรีบจนเป็นเหตุให้ถูกเรียกค่าปรับความเร็วที่ 128กม./ชม

อิอิ ยังน้อยกว่าช่วงขากลับที่วิ่งหาห้องน้ำเพราะท้องเสียนะนี่ ดีที่ไม่มีใครเห็นไม่งั้นโดน 2 จังหวัดเลย

แต่ยังสงสัยว่าเราไม่ได้ไปอัมพวา ทำไมเหตุเกิดที่อัมพวา ได้ไง เราไปประจวบผ่านสมุทรสงคราม

หรือไงนี่ งง นะ...อ.เมืองเท่านั้น

ถ้าไปอัมพวาต้องเข้าตัวแม่กลองทะลุแม่กลองจึงไปอัมพวา สายนี้ไม่ได้ไปเลย 

หรือว่าการจราจรเขากำหนดเขตเช่นนั้น..อันนี้ก็ไม่ทราบ

เมื่อกี๋บันทึกที่หายไปก็เรื่องนี้กำลังเรียบร้อย ก็หายแว๊บๆ

ครั้งหลังคงต้องหันมาบันทึกลงในword ก่อนcopyมาลงบันทึกป้องกันบันทึกขณะบันทึกหายได้แน่