วันนี้รู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลย..
มีพม่าสองคนแม่ลูกมาหายายแต่เช้า.มาขอข้าวกินอีกแล้ว..
ใจหนึ่งก็สงสาร ลุกเล็กๆ อายุ 2 ขวบ แม่็็ก้อยังเด็กอยู่..เหมือนคนใจดำ..แต่ก็กลัว..
แฟนของพม่าคนนี้..กินเหล้าหนัก..ทำงานเงินไม่ค่อยเหลือให้ลุกเมีย ปากจัด..อารมณ์รุนแรง
ถ้าเรารับเมียเขาไว้ ถ้าแฟนเขากลับมา..ก็จะสร้างปัญหาอีก..บ้านยิ่งมีแต่ผู้หญิง..และเด็กๆ..
เฮ็อ?...
ได้แต่บอกยายว่า..ให้ข้าวกินไป..แต่ไม่รับไว้ในบ้าน...เพราะตอนนี้ก็รับเลี้ยงเด็กผู้หญิง ลูกหลานหลายคนแล้ว..กลัวปัญหาที่จะตามมา..ให้ที่พักพิงคนต่างด้าวอีก..หาเงินคนเดียว..เหนื่อย..
...เหมือนคนใจดำ...เลยเรา...แย่จัง..ความรู้สึกแบบนี้
แบบนี้ต้องวางอุเบกขาครับ…เราไม่สามารถที่จะช่วยคนทุกคน สัตว์ทุกตัวให้พ้นทุกข์ได้…ต้องวางที่ใจครับ
ชื่นชมความมีน้ำใจค่ะ เราให้เท่าที่ให้ได้ คุณครูทำดีที่สุดแล้วค่ะ ปล่อยวางค่ะ
ความภูมิใจในการทำความดีวันนี้..ขอมอบให้กับ..แม่..ของฉัน...
ตื่นเช้าวันนี้ไม่มีเสียงโทรศัพท์จากแม่ให้ไปรับที่วัดเหมือนวันพระก่อนๆ..แสดงว่าแม่มีคนมาส่งเราเลยนอนตื่นสายไม่ปกติ.จัดการ.เตรียมอาหารให้ยายและหลานเสร็จก็จัดการกับตัวเอง..มาทำงาน.
....ในช่วงเช้าก่อนเข้าเรียนจะต้องมีคาบโฮมรูม..จัดการอบรมนักเรียนและทำโทษนักเรียนให้วิ่งรอบสนามบาส 5 รอบสำหรับนักเรียนที่หลบแถว..ส่วนนักเรียนที่ไม่มาเข้าแถวช่วงโฮมรูม..ให้วิ่งพร้อมกับอบรม..ก่อนปล่อยไปเรียน..
นักเรียนหญิงจอมซ่า..กลุ่มซ่าท้านรก..4 สาวที่มาโรงเรียนวันนี้..อีก 3 สาวไม่มา..หายไปไหนไม่รู้..
ให้เพื่อนไปตาม..สักพักโผล่มา..เลยปล่อยเพื่อนที่เหลือไปเข้าเรียนตามปกติ..ส่วน 4 สาวซ่าท้านรกพวกนี้..ให้ยืนหน้าเสาธง..พร้อมกับอบรม..พูดไปบ่นไปตามประสา..ชักแม่น้ำทั้งห้า..ถามถึงครอบครัว..และข้อมูลที่ได้รับมา..พูดร้ายแล้วตบท้ายด้วยการพูดดี..เออหนะ..เด็กก็คือเด็ก..ต่อให้เก่งแค่ไหน..ถ้ามีจิตวิทยาก็เอาเขาอยู่เเฮะ..
มองหน้าแต่ละคน รับทราบปัญหา..รู้ที่มาที่ไปจี้ใจดำ..สอนให้รู้จักคิดถึงอนาคต..ของพ่อกับแม่..รอ้งไห้..น้ำตาร่วงกันเลย..ไม่น่าเชื่อว่า..เด็กกลุ่มนี้จะร้องไห้เป็น..เคยเห็นแต่ก้าวร้าว..ท้าทายครู..และไม่รับผิดชอบงาน..ไม่ส่งงาน..เราเองก็น้ำตาจะหยดไปด้วย..ยิ่งร้องไห้ง่ายอยู่..พูดเองก็จะร้องไห้เอง...
ชี้ให้เห็นถึงเรื่องของการทำตัว อนาคต และคนในครอบครัว..พวกเขาร้องไห้ได้..อย่างน้อยก็ชี้ให้เห็นว่า..พฤติกรรมที่พวกเขาแสดงออกไปแค่เรียกร้องความสนใจเท่านั้นเอง..รักแค่เข้าใจคือสิ่งที่พวกเขาต้องการ..
หลังจากรับปากเราว่าจะทำตัวใหม่..เลยปล่อยไปเรียน..เขายกมือไหว้..ยิ้มตามหลังเด็กๆ..เออหน่ะ..อย่างน้อยสัมมาคารวะเขาก็มีให้เราล่ะ..จากที่ไม่เคยไหว้เราเลย..ยิ้มให้กำลังใจตัวเอง..ที่กล้าทำดี..อีก 1 อย่างนอกจากรับผิดชอบงานในหน้าที่อย่างเต็มกำลังแล้ว...หวังว่า..พวกเธอ..จะทำให้ครูชื่นใจและเป็นคนดีของสังคม เป็นที่ชื่นชมและเป็นความหวังของพ่อแม่..วันหน้าครูอาจได้ไปพึ่งพวกเธอ..ได้ดีแล้วอย่าลืมครูคนนี้นะ..
...คำพูดทิ้งท้ายก่อนปล่อยพวกเขาไป...สุขใจ..บนหยาดน้ำตา..นักเรียนที่รัก..
ไม่มีความเห็น
k.J miss you
morning...I...Love..you...
คำสั้นๆ..แต่คนฟังรู้สึกดี..
พูดกับคนที่เรารัก..ทุกวัน..นะคะ..
ไม่มีความเห็น
ดอกไม้กับผู้ชาย..ความตั้งใจ..ที่ทำได้..ทำแล้ว..น่ารักดี..
แต่ละคน..ทำออกมาแล้วสวย..ฟันธง...
เน้นการปฏฺิบัติจริง..ล้วงจริง..อะไรจริง...
ทักษะชีวิต..ที่เด็กๆสามารถนำไปใช้ได้..ในชีวิตประจำวัน..
ไม่มีความเห็น
อาทิตย์ที่แล้ว..พวกเราไม่ได้สอนหนังสือ..เนื่องจากจัดกิจกรรมค่ายธรรม ห้าห้องชีวิต
ใ้ห้สลับปรับเปลียนหมุนเวียนกันเรียนรู้ในแต่ละฐาน..
สำหรับฐานของเรา..คือฐานห้องน้ำ..มีน้องๆอยู่ 6 คน..เราอาวุโส สุด
กิจกรรมที่ทำ ก็การให้ความรู้แล้วแยกย้ายกันปฏิบัิตจริง..
ก่อนการปฏิบัติจริง เราประกาศแจ้งให้นักเรียนเอาใบเตยและมะกรุดมาจากบ้านคนละ 10 ใบ มะกรุด 1 ลูก
หลังจากนั้นก็สอนนักเรียนพับใบเตยเป็นดอกไม้..ครูเราแต่ละคน..วันแรก..มีความมุ่งมั่นตั้งใจกันดีมาก..
น่ารัก..สุดๆๆ...จากที่ทำไม่ได้ พอวันต่อๆไป..สวย..กันทุกคน
หน้าตาครูประจำฐานห้องน้ำ..แบบว่าคัดมาแล้วทั้งนั้น..55555555 คนที่หน้าเด็กตัวเล็กๆคือนักเรียนที่มาสอนพับดอกใบเตย..
รู้สึกว่ากล้องจะบันทึกเดือนผิดนะนิ...ต้องเดือน 9 ..
ผลงานวันแรก..ของเรา..สวยที่สุด..555
ไม่มีความเห็น
..ป้าเอากล้วยสุก ข้าวเหนียว และใบตองมาให้...ตั้งแต่เมื่อวาน
หลังจากนั่งห่อข้าวต้มมัดกับลูกหลานเรียบร้อยแล้ว ข้าวเหนียวที่แช่น้ำไว้เหลือเราก็นำมา
นึ่ง....ไว้กินกับหมูปิ้งร้อนๆ บนเตาถ่าน..
แอ้มกับน้ำพริกข่า..และผักในสวน..
คิดถึงข้าวจี่..อยากกิน..ร้อนๆ..ทาไข่..
เดี๋ยวเหอะ..กลับจากสวน..จะมาปิ้งให้หอมเลย..
ไม่มีความเห็น
อรุณสวัสดิ์เช้าวันอาทิตย์ค่ะ..สำหรับวันหยุด..เวลาช่างแสนสั้นนัก..
เมื่อวานเข้าสวนเก็บถั่วดิน..ตอนเย็นต้ม..กับ ...มันเทศสีม่วง...
ตอนเช้า..อุ่นร้อนๆ..อร่อยดีจัง..
ไม่มีความเห็น
...ปิดหู ปิดตา..ปิดปาก..
ไม่ว่า..ไม่บ่น..ไม่นินทา..ใคร..สาธุ๊
ไม่มีความเห็น
ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย..ละครน้ำเน่า..
คนทำดีได้ดีมีที่ไหน..คนทำชั่วได้ดีมีถมไป..
คนจัญไร ทำอะไรก็ได้ดี..
มันเป็นเช่นนั้นเอง…สักวันครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ
ค่ะ อ.นุ เช่นกันค่ะ
คิดมาก..เหนื่อยมาก...
ไม่คิด..ไม่เหนื่อย...
พักบ้าง..หากเหนื่อย...
ให้เวลากับตัวเอง...
รักตัวเองให้เป็น..
แล้วเราจะรักคนอื่นเป็น...
..จริงไหม...
ให้กำลังใจครับ
มันช่างจริงเสียนิกระไร..ในบางครั้งของเสี้ยวชีวิตที่อยากบอกว่ามีความสุขจนล้น..
อยากเก็บวันเวลาเหล่านั้นไว้ไม่อยากให้นาฬิกาหมุนเลย..
หากเวลาที่ทุกข์..ก็ทุกข์เหลือคณา...
บางที..เราจะอยู่ได้..ต้องยอมรับความเป็นจริงของชีวิตให้ได้เท่านั้น..ใช่ไหม ?
ความสุข ความทุกข์ หรืออารมณ์ใด ๆ ต่างก็เป็นเรื่องชั่วคราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่น่าคิด ไม่น่าจำ อย่าอาวรณ์
สุขกับทุกข์อยู่ใกล้กันนิดเดียว
เคยไหม..อยากเขียนอะไรๆตั้งหลายอย่าง..
แต่เขียนไม่ออก..เพราะขาด..กำ..ลัง...ใจ...
ไม่มีความเห็น
หากรู้สักนิด..แค่กล้าเอ่ย..ขอโทษ..
อยากมีเวลา..นั่งคุยกัน..
อะไรๆ..คงจะดีขึ้น..
ไม่มีความเห็น
หากการคิดถึงใครบางคนคือความทุกข์
หากการเป็นห่วงใครบางคน คือ ความทุกข์
หากการรักใครบางคน คือ ความทุกข์
..จะคิดถึง จะเป็นห่วง จะรัก..ไปทำไม ?
..........http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/935/832/default_images_(3).jpg?1375141518" alt="" />
ไม่มีความเห็น
คนเก่งหาง่ายคนดี..
คนดีหายากกว่าคนเก่ง..
ข้อความใดถูกที่สุด ?
ไม่มีความเห็น
ในแต่ละวัน มีเรื่องราวให้คิด มากมาย วันนี้ขับรถเข้าเวียง กับคนท้อง..ต้องระวังเป็นพิเศษ..ไปเยี่ยมคนป่วย..
ฝนตกตลอดเส้นทาง ดีหน่อยตรงที่นี่รถไม่ติด มองดูสองข้างทางเขียวชอุ่มด้วยต้นไม้และพืชผลของชาวไร่ชาวสวน
ขณะเดียวกันสิ่งที่น่าใจหายคือ..หากพ้นช่วงนี้ไป..ต้นไม้เหล่านี้ก็จะถูกเก็บเกียวกลายสภาพเป็นพื้นที่ว่างเปล่า ภูดอยต่างๆก็จะกลายเป็นดอยหัวโล้น..น้ำก้อคงจะท่วมอีกแน่นอน..
มีธุระมากมายต้องไปจัดการ ได้ทำอะไรๆ ที่ไม่ได้ทำ สะสางงานต่างๆแล้วกลับ แวะทานข้าวกลางวันที่ร้านลาบแห่งหนึ่ง เจอผู้นำชุมชนชาวอาข่า แวะเข้าไปทัก ท่านเชิญให้ไปเที่ยวงานโล้ชิงช้า วันที่ 27 -29 สิงหาคม 2556 นี้ พลางกำชับว่า ต้องไปให้ได้วันที่ 29 นี้วันดี กินข้าวใหม่ด้วย เราก็ท้วงว่า ทำไงถ้าฝนตก เพราะช่วงนี้ฝนตกเหลือเกิน..ท่านบอกว่าตกไม่ตกก้อต้องจัด..เพราะมันถึงเดือนและเวลาแล้ว..
ความเชื่อกับประเพณีและวัฒนธรรมทอ้งถิ่น บางทีก็แยกกันไม่ได้กับกฎเกณฑ์ธรรมชาติ..
ยกมือไหว้เดินออกมา..ขับรถออกมา..เจอเด็กน้อยชาวโรฮิงยา ตัวเล็กๆตัวดำๆ..ขนขยะออกมาใส่รถเข็นตากฝน.ให้น้องตัวเล็กๆนั่งบนรถเข็น.นี่หล่ะหนาชีวิต..คนรวยก็รวยล้นฟ้า..คนจนก็จนจนไม่มีข้าวจะกิน..เอาอะไรแน่นอนกับชีวิต..
ตกลง..ชีวิต..ใครกำหนดนะ...
ไม่มีความเห็น
วันนี้ไปเยี่ยมพ่อของเพื่อนรุ่นน้องที่โรงพยาบาลมา..น่าสงสารจัง..มีสายยางห้อยระโยงระยางตั้ง 3 สาย เขาบอกว่าเอาออกไปแล้ว 2..ผ่าัตัดมะเร็งในลำใส้ใหญ่..เจอนิ่วในถุงน้ำดี..ปอดอักเสบ ..เบาหวาน..โอ้ยยอะไรเยอะเเยะจริง..น่าสงสารคนแก่..อายุ 75 ปีจะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนไปต่อสู้กับโรคมากมายขนาดนั้น..
เพื่อนรุ่นน้องของฉัน..บอกไม่ได้นอนเลย..ต้องเฝ้าพ่อพ่อดื้อมาก อาละวาดจนนอนในห้องพิเศษไม่ได้..อาการหนัก ร้องโวยวายว่ามีคนมาหาทั้งคืน..อยากกลับบ้าน..คุณหมอต้องเอาผ้ามามัดแขนมัดขาไว้..เพราะไม่เช่นนั้นก็จะถีบพยาบาล ถุยน้ำลายใส่เขาก็มี..แล้วก็ร้องไห้บ่นน้อยใจลูกๆที่เอามาไว้โรงพยาบาล และให้เขามัดแขนมัดขาพ่อ..คนแก่ๆคนหนึ่งซึ่งเคยอยู่คนเดียวมาตลอด..ลูกหลานนานๆไปเยี่ยมที..คอยช่วยเหลือมาโดยลำพัง อาศัยมีเงินบ้าง พอมาเจอสารพัดโรคแบบนี้..คงทรมานมาก..แผลผ่าตัดท้องยาวกว่า ศอก..รอยเย็บที่ยังไม่หาย เพิ่งผ่าตัดได้แค่ 3 วัน..การดิ้นทุรนทุรายจากการเจ็บปวด..อ่อยย...เป็นภาพทีน่าสงสารจริง...
สงสาร..คนที่ต้องทำงานในโรงพยาบาลจัง..ต้องเจอสภาพแบบนีทุกๆวัน..คงเครียดแย่..ขนาดเราเพิ่งไปเจอ...วันนี้..สภาพที่แออัดของโรงพยาบาล สภาพคนป่วยในห้องรวม แต่ละคน..อ่อยย..คนดีๆที่ไหนอยากไปโรงพยาบาล..สู้ๆนะคะ.เทวดาและนางฟ้าเสื้อขาวทั้งหลาย ข้าน้อยขอปรบมือให้ทุกท่านดังๆ ที่ต้องอดทนกับจรรยาบรรณอันแรงกล้าของพวกท่านทุกคน..ขอชื่นชมด้วยหัวใจค่ะ..http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/935/837/default_images_(2).jpg?1375141668" alt="" />
ไม่มีความเห็น
ตั้งใจไว้ว่าเย็นนี้จะเอาดินใส่ถุง แยกกล้ามะละกอ หลังเลิกงานซะหน่อย
พอได้ยินข่าวร้าย งานไม่ผ่าน หมดแรงเลย..
ขึ้นได้ ต้องหาไรให้ลุกกิน ชวนกันไปหาไรกินง่ายๆ ที่ 7 เจ้าอ้วนดำรีบลุกแล้วบอกไปด้วย
เขาเดินเตาะแตะมาหน้าร้าน ตรงดิ่งไปที่แม่เค้า แล้วบอกว่า "แม่ขอตางงงงง" พลางยื่นมือไปข้างหน้าแบมือเล็กๆ ออกข้างหนึ่ง ข้างหนึ่งจับรองเท้าไว้ แม่เค้ามองหน้าพลางพูดว่า" จะเอาตางไปทามมายยย" เค้าตอบว่า "จาเอาปายซื้อเปา" แม่เค้าื่ยื่นเงินให้ 1 บาท เรางี้หัวเราจนลืมเรื่องเศร้า..อะไรกันนิ เด็กอายุขวบกว่า ยังไม่ถึงสองขวบด้วยซ้ำรู้เรื่องหมดแล้ว
พอไปถึง 7 ลุกสาวกับหลานสาวเข้าไปซนในร้านเขา ส่วนเราเจอเพื่อนหน้าร้านพอดี เลยยืนคุยกัน พักใหญ่เขาสองคนออกมา เจ้าอ้วนดำ ยืนอมลูกอมมือกอดอก มองหน้าเราเลยให้สวัสดีเพื่อนๆ เค้าย่อเข่าลง ยกมือไหว้สวยงาม อิอิ..พอเราก้มตัวอุ้มเค้า เค้าก็พูดว่า "อ้วนเกิน" 55555 เราหัวเราะจนลืมทุกข์ เค้าคงอยากพูดว่าตัวเค้าอ้วนเกินไป เราอุ้มไม่ไหว หายเครียดเลย..อ้วนดำ หลานรัก..
ไม่มีความเห็น
เคยไหมเหนื่อยท้อ..จากการทำงาน..จนไม่อยากทำอะไร
เมื่อได้ข่าวว่า..งานที่ตั้งใจและทุ่มเทมาโดยตลอดหลายปี ไม่ผ่านการพิจารณา
ฉันจะต้องใช้เวลานานเท่าไหร่..จึงจะทำใจยอมรับมันได้..หนอนี่..
http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/935/832/default_images_(3).jpg?1375141518" alt="" />
เป็นปกติครับ……. prososal ไม่ผ่าน ทุนวิจัยตกกระป๋อง ………….. เดี๋ยวก็เก่งครับ……:):)
…เป็นหนึ่งกำลังใจค่ะ
เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ
นอนไม่หลับ..เป็นอะไร..
บางครั้งเกิดจากความกังวลในเรื่องที่ยังไม่ได้ทำ หรือเรื่องที่กำลังจะทำ...แต่บางครั้งร่างกายเราพักผ่อนมาพอเพียงเช่นนอนหลับตอนกลางวัน...ก็จะทำให้ไม่ง่วง...อย่ากังวล...และทุกอย่างจะเรียบร้อยนะคะ...นอนหลับฝันดีค่ะ
นั่งทานข้าวกลางวันวันนี้..ห้องวัฒนธรรม..
มีนักเรียนและคณะครู วงสะล้อ ซอซึ่งเข้ามาซ้อมเล่นดนตรีกัน ชุมนุมการแสดงก็เข้ามาซ้อมรำกับ วง..
กินข้าวไป ชม การแสดง ฟังดนตรีไปนักร้องก็เสียงดี.. เพราะจริงๆ...อร่อยจนลืมตัว..อ้วนแน่เลย..ฮ่าๆ..
ลืมคิดเรื่องน้ำท่วมไปชั่วขณะ..http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/935/832/default_images_(3).jpg?1375141518" style="">
ไม่มีความเห็น
เมื่อคืนนอนไม่หลับเกือบตี 2 ผล๋อยหลับไปตอนไหนไม่รู้...สะดุ้งตื่น ขึ้นมาตอน 6 โมง หลานสาวโทรมาให้ไปรับย่า..ที่วัด..
รับไปรับยายเสร็จ..กลับมาทำกับข้าว..นึกอยากกินแกงหน่อไม้ดอง..เลยจัดการแกงหน่อไม้ดองซึ่งดองใส่ขวดไว้ ใส่ซี่โครงหมู
กะทินิดหน่อย..ใส่โหระพาที่เก็บจากสวนหลังบ้าน..
สถานการณ์น้ำท่วม..ทำเอาเรานอนไม่หลับ..ถึงแม้ไม่ได้เกิดกับเรา..แต่รอบๆหมู่บ้านของเรา..ในระยะ2 กิโลเมตร รอบๆ
ริมน้ำเมยโดนกันถ้วนหน้า..จากตอนแรกที่คิดว่าหากมีเงิน จะไปหาซื้อที่ดินติดแม่น้ำ เพื่อปลูกบ้านสักนิด..ตอนนี้..เริ่มไม่เอาละ..
น่ากลัวจริงๆน้ำนิ
เมื่อวานนี้ลูกศิษย์หมู่บ้านต่างๆรายรอบบ้านเรา..ขาดเรียนกันกว่าครึ่งโรงเรียน เนื่องจากถนนขาด น้ำท่วม รถสัญจรไปมาไม่
ได้..ได้แต่ส่งภาพผ่านเฟส ให้มาดูกัน..บ้านพี่ชายขายของ..มีชาวบ้านเอาโทรศัพท์มาฝากชาร์ตแบตเตอรี่กันหลายสิบเครื่อง..
ทางการเอาถุงยังชีพพระราชทานมามอบให้..แต่..ความเป็นจริง..ไม่พอหรอก..แต่ก็ดีนะ..สำหรับคนที่อยู่ในภาวะเช่นนี้..
เช้านี้..นักเรียนโทรมาลาหลายคน..เกือบครึ่งห้อง..มาเรียนไม่ได้..ที่โรงเรียนก็ต้องประกาศให้นักเรียนขนย้ายรถจักรยานยนต์
ด่วนเพราะน้ำเริ่มล้นขอบสระ.กลัวพัดรถลงคลองลึก..
จำได้ว่า..ความรู้สึกแบบนี้..ไม่เคยสัมผัสจริงๆ..คุณครูที่อยู่ข้างล่างแถวแม่สอดตอนนี้ต้องเข้าบ้านโดยเรือ..555+ แอบมีความ
สุขบนความทุกข์คนอื่นอีกแล้วเรา..ก็ไม่เคยเห็นแบบนี้นี่นา..หน้าตาแต่ละคนส่งรูปผ่านเฟสมาให้..น่าสงสารมากๆ..ฝนก็ตกไม่หยุดสักที
หลายวันแล้วนิ..แต่ตอนนี้หยุดแล้ว..ภาวนาให้ฝนหยุดตก..แบบนี้สักสองสามวัน..อะไรๆคงจะดีขึ้น..ขอบคุณทุกความห่วงใยนะคะ..
ตอนนี้ไม่โดนเหมือนคนอื่นเขาค่ะ..อยู่บนดอยสูง แต่บ้านเหนือซึ่งห่างจากนี่ไปสองกิโลเมตรและรายรอบหมู่บ้านที่อยู่..ไปกันหมดแล้วค่ะ...
ไม่มีความเห็น