รู้สึก ไม่สบายใจ มา 2 วันแล้ว คำกล่าวที่ว่า " ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว " คงจะจริง..

เวลาที่ไม่สบายใจ..สิ่งที่ทำได้คือ..เข้าสวน รดน้ำผัก..

วันนี้..ไปยืนมองผัก..ที่ปลูกไว้..แล้ว..คิด..?

......ธรรมชาติ...บำบัด....

....นี่กระมัง...เวลาที่คนเราป่วยด้วยความคิด..วุ่นวายกับการแข่งขัน..

หลงกับสิ่งหลอกลวง..การอยู่กับธรรมชาติ..คือสิ่งที่..สุขที่สุด..ของเราตอนนี้..

   ต้นมะระหวานอายุ 2 เดือน

สวัสดีวันอังคารค่ะ..เช้านี้..อากาศอุ่นขึ้น..ทำงานสบายๆ..

การคิดบวก อาจถูกมองว่า ไม่มีแก่นสาร

แต่การมองโลกร้าย..ทำให้เรา..ทุกข์..

เมื่อไม่อยากทุกข์..เราจึงต้อง

  ....คิดบวก..จริงไหมคะ

เช้านี้เช้าวันหยุดตื่นเช้า..หกโมง ไปตลาดหาซื้อของใส่บาตร..กลับมารดน้ำต้นไม้ต่อ..น้ำในสายยางอุ่นกว่าอากาศข้างนอกอีก..มองผักและต้นไม้ที่กำลังงาม..มีความสุขใจกว่าดูข่าวทางทีวีอีกเนอะ..อิอิ..เช้านี้แกงแปะจีและยำหน่อ นึ่งข้าวเหนียวร้อนๆ กินตอนอากาศหนาวๆ ..ทานข้าวด้วยกันค่ะ

วันนี้รุ้สึกดีใจ รู้สึกว่างานหนักๆที่กำลังทำอยุ่ ได้รับคำแนะนำดีๆทำให้เบาใจ

ความรู้สึกว่าเคยถูกทำร้ายและรังแก ที่เคยฝังอยู่ในส่วนลึกของจิตใจเริ่มจางหาย

บอกตัวเองว่า คนเราทำอะไรไว้อย่างไรก็จะได้รับผลแบบนััน

การให้ที่ง่ายที่สุด คือให้อภัย..

ยิ้มกับตัวเอง..เรามีความสุขแล้ว..

มีเวลาหลังจากไปร่วมงาน คริสต์มาส นั่งแต่งรูป จะได้ไม่ตกยุค..

ส่งความสุขให้ทุกท่านมีความสุขตลอดปีและตลอดไปค่ะ..

มีเรื่องขำๆน่ารักๆของคุณยายมาเล่าให้ฟังค่ะ..

เมื่อสองวันที่แล้วสักสี่ทุ่มเราสองคนแม่ลุกต้องไป 7 11 เพราะร้านแถวนี้ปิดตั้งแต่สองทุ่มแล้วจะเหลือเพียงร้านนี้ร้านเดียว..ตัดสินใจจูงมอไซด์คู่ชีพออกมาจากบ้าน แล้วก็บึ่งไปทันที ก่อนไปก็ถามยายว่าจะเอาอะไรไหม ยายห้ามเสียงหลง พร้อมบ่นกระปอดกระแปดตามปะสาว่าไปทำไมดึกๆดื่นๆ หนาวก็หนาว ไม่ต้องไป ตอนเช้าค่อยไป เราบอกไม่ได้หรอกค่ะคืนนี้จำเป็นต้องใช้..ว่าแล้วเราก็มีเงินติดตัว ไม่ถึงร้อย พากันวิ่งปร๋อออกไปทันที

บรรยากาศช่วงหน้าหนาว เงียบสนิท มีแต่ความหนาวเย็นปกคลุม เราสองคนบึ่งรถอย่างไวใช้เวลาแค่ 5 นาทีก็ถึงจุดหมาย แต่ให้ตายเหอะทำไมอากาศใน 7 11 มันอุ่นกว่าข้างนอกแบบนี้ล่ะ..เราเข้าไปถึง แทบไม่อยากออกเลย แต่เนื่องจากเงินที่เอาไปมีจำกัด เมื่อเลือกได้ซีดีที่ต้องการแล้ว เราก็อยากกินขนมคุ๊กกี้ถั่วมังแต่มันแพงตั้ง 35 บาท ตังค์ไม่พอแน่ๆ ส่วนลูกสาวก็อยากกินนมถั่วเหลือง เราเลยปล้ำกันเพื่อเอาเงินไปซื้อของที่เราอยากได้ กอดปล้ำกันหัวร่อลั่น ลากกันไปลากกันมาใน 7 11 พนักงานมองพวกเราสองคนแม่ลูกแล้วยิ้มๆๆ ในที่สุดพวกเราก็ใช้วิธีอหิงสา เป่ายิ้งฉุบกัน ว่าเอาขนมอะไรก็ได้ที่กินได้ทุกคนแล้วราคาถูกลงมาหน่อย ลูกสาวเลยตัดสินใจควักเงินตัวเองออกมาสมทบ..ฮ่าๆๆ..ต้องหยั่งงี้สิ..ร่วมด้วยช่วยกันหน่อย..ตามแผนที่เราวางไว้เป๊ะ..ฮ่าๆๆ..

กลับถึงบ้าน..พวกเราก็รีบควักของที่ต้องการออกมา คุณยายจอมจุ้นเดินมายืนข้างๆลูกสาวแล้วแย่งถุงของไปจากมือ ทำหน้าตาเจี่๋ยมเจี้ยม ถามว่า มีอะไรกินบ้าง ไหนเอามาดูสิ ฮ่าๆๆ..ที่ตะกี้ห้าม ถามแล้วบอกไม่เอา ที่ยังงี้มาทำหน้าตา เหมือนเด็กน้อย เรายักคิ้วให้ลูกสาวขำๆๆ เป็นที่รู้กัน..ฮ่าๆๆ..คนแก่นิว่าไปก็น่ารักนะ..รักนะ..แต่ไม่กล้าแสดงออก..รู้หรอกน่า..ที่ห้ามเรานะ..เพราะห่วง..เลยส่งขนมเค๊กกล้วยหอมก้อนเล้กๆให้กินก่อนเคี้ยวหมากตุ้ยๆ และนอนหลับข้างๆพวกเราหน้าทีวีก่อนที่เราสองคนจะแยกกันทำงานในห้องเดียวกันแต่คนละมุม..อิอิ..

ความรุ้สึกคิดไปเอง และ ความน้อยใจของคนเรามีไม่เท่ากัน

บางคนต้องห่างกันและรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ได้กระทำไป

และต้องเจ็บปวดกับการกระทำแบบนั้น

จะดีกว่าไหม หากเราหันมาคุยกันให้เข้าใจ

เผื่อว่าอะไรๆมันจะดีขึ้น..

หากมันยังมีความรู้สึกดีๆต่อกัน..

หรือจะปล่อยให้ความรู้สึกมันค้างคาและจากกันด้วยความไม่เข้าใจกันแบบนี้..ไปจนวันตาย..

...เพ้อ...

เมื่อลมหนาวทวีความรุนแรงมากขึ้นๆ..

ไออุ่นจากผ้าห่มคลุมได้เฉพาะร่างกาย

ความห่างไกลและการแข่งขันของระบบเศรษฐกิจ

ทำให้เวลาของคนเราเร่งรีบ..จนลืมไปว่า..ความรู้สึกอบอุ่นใจต่างหาก..ที่มนุษย์เราต้องการ

ให้ความรู้สึกดีๆ กอดคนที่เรารัก..ก่อนที่จะไม่มีเขาให้รัก

มีความสุขกับเทศกาลคริสต์มาสค่ะทุกท่าน..

ความรู้สึกรัก ห่วง และคิดถึง

..มันห้ามกันไม่ได้..จริงๆ..

เคเจ..

เมื่อลมหนาวพัดผ่าน กิจกรรมยามว่าง นอกจากรดน้ำต้นไม้แล้ว  ด้วยความที่น้ำเย็นจัด..

หิ้วบัวรดน้ำ 2 อันเป็นสิบรอบ ก็ยังไม่รู้สึกร้อนเลย..มือกลับแข็งด้วยความเย็น..อั๊ยยะ..

นี่กระมังเขาว่า..ความหนาวเย็น..ฆ่าคนได้...

สงสารคนที่เขาไม่มีจัง..ขนาดเรามีเสื้อผ้าใส่ มีบ้านมิดชิด ยังหนาวขนาดนี้..

ประเทศก็มัวแต่ทะเลาะกัน..เฮ้อ..เศร้า..

หนาวจริงหนาวจังบ้านฉันวันนี้..เมื่อคืนทั้งชุดนอนเกงขายาว เมื้อกันหนาว ผัาพันคอ ถุงเท้า ผ้าห่มนวมอีก 3 ผืน ดึกๆ ลูกนอนไม่หลับ บอกว่า แม่กอดหนูหน่อย หนูหนาว สักพักละเมออีก กอดหนูหน่อยหนูหนาว..ที่ไหนได้ถีบผ้าห่มลงไปปลายเท้า..

เที่ยงครึ่งแล้วนะ..ลมหายใจและคำพูดยังควันออกอยู่เลย.. หนาวได้ใจจริงๆ ปีนี้..

ดอกไม้น้อยหน้าบ้านบานสลอน

ก้านโค้งอ่อนงอนงามยามไร้แสง

ดังคนเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ายามอ่อนแรง

ขอแค่แสงในใจใครบางคนคงชื่นใจ..อิอิ..

จนได้..

.

.....

วันนี้..ดีใจทำหลังคาให้เจ้าพลูน้อยสำเร้จ..ปรบมือดังๆให้ตัวเองสองที..

ครั้งที่ 1 ปรบมือให้กับเข้มแข็งที่ดูคนงานทำหลังคามะพร้าว ให้กับพลูน้อยคอยรัก..

ครั้งที่ 2 คือการต่อสปริงเกอร์ รดน้ำ..(ไม่ได้ทำเองหรอกค่ะ จ้างเขา อิอิ ) ทำเองเป็นที่ไหนล่ะค่ะ..แค่คิดกะ เมื่อยแล้ว..ในเมื่อทั้งบ้านไม่มีผู้ชายนินา..เลยต้องจ้างเขามาทำ..แต่ที่น่ายกย่องชมเชยตัวเองที่สุดคือ..ฉลาดจังเลย..คิดได้ไงนิ..ไม่ต้องปวดแขนหิ้วน้ำเหมือนตะก่อนแล้วค่ะ..อิอิ..คนอะไรชมตัวเองก็เป็น..

กีฬาๆเป็นยาวิเศษแก้กองกิเลศทำคนให้เป็นคน..ผลของการฝึกตน..เล่นกีฬาสากล ตะละล้าาาา...

เสียงเพลงกราวกีฬาดังแว่วมาจากสนาม หมดช่วงฤดูฝน..เทศกาลกีฬาต้านยาเสพติดก็พร้อมใจกัน..จัดกันทุกหน่วยงานเลย

เล่นเอาทั้งคนเล่น คนจัด คนทำ เหนื่อยไปตามๆกัน..

ปีที่แล้วพวกเรา สมัครสมานสามัคคี พร้อมใจกันเล่น ทั้งๆที่มาจากคนละบ้าน คนละงาน แต่กีฬาก็ทำให้พวกเราได้มารู้จักกัน..

แปลกเหมือนกันนะ..ว่า..กีฬาทำให้พวกเรารักและสามัคคีกันแทบจะไม่รู้จักชื่อกันด้วยซ้ำ..โดยมีเป้าหมายเดียวกันคือ..ชนะ..

นอกเหนือจากเกมการแข่งขัน ทางผู้จัดงานก็พยายามสร้างความสัมพันธ์กันระหว่างหน่วยงาน..มีการเลี้ยงขอบคุณตอนค่ำด้วย..ทีมใดหน่วยงานใดได้รับรางวัลไปมากก็ค่ำคืนนี่แล่ะจ้า..

สำหรับฉันแล้ว..ฉันชอบกีฬาทุกประเภท ยกเว้นเปตอง กับ กอล์ฟ..เพราะเล่นไม่เป็น ดูก็ไม่เป็น..

เออ..มีกีฬาอีกประเภทหนึ่งที่ไม่ชอบเลย.คือ มวย..ดูแล้วเจ็บแทน..ไม่ชอบมาก..

แล้วคุณละคะ..เล่นกีฬาอะไรกันบ้างน้อ..

หันมาออกกำลังกายเพื่อสุขภาพกันนะคะ..ทุกท่าน..

ต่อสปริงเกอร์ให้ผักริมรั้ว..เมื่อก่อนไม่เข้าใจหรอก..

คำว่าผักสวนครัวรั้วกินได้..

ตอนนี้..เข้าใจแล้วจ้า..

ว่ามันคืออะไร..

ดังนั้นรอบๆรั้วก็จะเป็นชะอม..ที่โน้มกิ่งลงมาให้เก็บง่าย

ทีสำคัญเป็นรั้วธรรมชาติได้อย่างดีเลย

ข้างนอกก็เก็บกินได้ง่าย

ข้างในก็สะดวก..

รอบๆก็มีผัก ผลไม้ให้ร่มเงา..

อิ่ม..อร่อย..สุขใจ..ปลอดภัย..ไร้สารพิษ..

ที่สำคัญ.

ประหยัด..ได้ออกกำลังกาย..และได้ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ด้วยนะ..

คิดถึง..ข้าวตี่..

ความคิดถึงกำลังเดินทาง..

เมื่อผ่านกาลเวลา..นานนักหนาได้ทักทาย..

ตอนนี้เธออยู่แห่งไหน ทำอะไร รู้ไหมใครคิดถึง

ไม่ได้เจอ ได้คุยได้พบเจอ..

หัวใจละเมอ..รอเก้อนานแล้วนะ..คนดี..

อีกกี่ปี กี่วัน..ฉันก็จะรอ..

ขอแค่ได้..คิดถึง..เท่านั้นเอง..

...อิอิ..เก่งจัง..ฉันยิ้ม..

แต่งกลอนก็ได้นิ..ไม่ธรรมดา..55

กำลังมีความสุข..กับข้อความเหล่านี้..

คุณล่ะ..?...

........ความสุขที่แตกต่างกัน..

      ฉันบอกตัวเองว่า..คนเรานิก็แปลก..มีการเปลี่ยนแปลง ทั้งด้านร่างกายและจิตใจ..ไป

ตามช่วงเวลาจริงๆ

ตะก่อน..เคยมีความสุขอีกแบบหนึ่ง..อยากมีเพื่อน.มีงานที่ดี...อยากมีรัก..อยากมี

ครอบครัว..อยากมีเงินอยากมีบ้าน..อยากสวย..อยากรวย..ติดหรูหราหุ้งเฟ้อ..

เมื่อเวลาผ่านไป..ความอยากเหล่านั้นเริ่มลดลง..เริ่มหาความสงบสุขของ..ชีวิต..

เฉกเช่นเดียวกับฉัน..ที่..มีความสุขกับแผ่นดินเล็กๆ..ในการปลูกพืช ต้นไม้ อยู่ักับสิ่งมีชีวิต

เล็กๆ..รอบๆบ้าน..

นอกเหนือจากการได้ดูแลครอบครัว..การทำงานประจำ..ทีมีเรื่องราวมากมายในแต่ละวัน..

พริกน้อย  พลูกินกับหมาก..มะม่วง..ขนุน..ที่เราลงทุนลงแรกปลูกด้วยน้ำพักน้ำแรง..ตอนนี้

กำลังงาม ได้ใส่ปุ๋ย..รดน้ำ พรวนดิน..ทำให้เวลาในแต่ละวันช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว..

ว่าไป..ต้องขอบคุณ..สรรพสิ่งต่างๆ..ที่ทำให้เรามีพลัง..มากมาย..ในวันนี้..ได้ทำสิ่ง

ดีๆ..และมีความสุขทุกวัน..ที่สำคัญได้แบ่งปันให้ผู้อื่นด้วย..

เช้านี้..เข้าสวน..ดูพริกสดๆอวบๆ..รดน้ำให้พวกเขา..สดชื่นหัวใจ

เข้าสวน..ปลูกผัก..ร่มรื่น..สดชื่น..สบายใจ..

ทำดี..ด้วยการลงมือปฏิบัติ....

เริ่มวันนี้..ดีกว่าเริ่มพรุ่งนี้..

สาธุ..ค่ะ..

     เมื่อวาน..ใส่สะดอ ม้อฮ่อม..เข้าสวน เก็บผักมาทำอาหาร เตรียมตัวไปวัด..วันพระใหญ่..ออกพรรษา.พริกสดๆจากสวน ปลอดสารพิษ.ถึงจะไม่งามเหมือนพริกตลาด..แต่มองแล้วมันให้คุณค่าทางจิตใจมากเหลือ..

ผักสดๆจากสวนเก็บมามากมาย..ที่เหลือแบ่งปันให้ป้าคนข้างบ้าน..เช้านี้..ได้ขนมเทียน (ขนมจ๊อก หรือ ขนมนมสาว ) เป็นสิ่งตอบแทน..นี่แหล่ะหนา..น้ำใจคนไทย...

     โชคไม่ดี..เจอเสี้ยนจากด้ามจอบตำมือ บวมแดง..เจอมดกัดอีก..

เออหน่ะ..เก็บพริก..พริกสดๆจากสวน ที่เราปลูกเอง ทำเอง..เห็นแล้วชื่นใจ..

คุณค่าของการได้ทำ ได้ปลูก ได้ดูแล มันมีคุณค่าทางจิตใจมาก..จริงๆนะคะ...

บางที สื่อเล็กๆแบบนี้..ก็ให้ความรุ้สึกดีๆ..กับจิตใจนะ..

นึกถึงสมัยวัยรุ่น..ที่กำลังอินเลิฟ..

รักในสมัยก่อน..ต่างจากสมัยนี้..เด็กสมัยนี้..รักกัน..อยู่ด้วยกัน..เหมือน 3 จี..

จริงสิ..ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว..แต่..เราก็ยัง..ทำใจกับความรักในยุค wifi ไม่คอ่ยได้อยู่ดี..

เหอะ..ปล่อยให้กาลเวลา..และความรุ้สึกดีๆ..มันอยู่ในความทรงจำเสียบ้าง..

อย่าได้แล่นไปตามกระแส ของระบบทุนนิยมให้มากนัก..รู้เท่าทัน..ความคิด..และโลก..

อยู่กับความจริง..และ..ปัจจุบัน..ให้เป็น..

ถึงอย่างไร..รัก..ไม่เคยเปลี่ยนแปลง..

อรุณสวัสดิ์ค่ะ..เช้านี้วันออกพรรษา..ตื่นแต่เช้า..ไปวัดมา..ทำบุญตักบาตร แต่ไม่ได้รับพร..เพราะทนกับควันธุป เทียนในศาลาไม่ได้..แปลกนะ..ถามคนอืนไม่เป็นไร..ไม่มีคนแบตาสักคน..ทำไมเราแสบหูแสบตาจนทนไม่ได้..ศาลาก็แปลกไม่ค่อยมีหน้าต่าง มีหน้าต่างแบบบานเลื่อน อับ..เวลาสาธุชนจุดธุปเทียนควันก็อบในศาลา..คนอื่นคงบุญเยอะ..เราสิเเย่เลย..เราสิ..น้ำตาไหลเลย..เดินออกมานอกศาลา มีศรัทธาชาวบ้านชายเต็มหน้าศาลาเลย..ไม่รู้จะอยู่มุมไหนของวัด..เลยเดินกลับบ้านเลย..คิดในใจ..บุญอยู่ที่ใจ..ทำที่ไหนก็ได้..ขอให้เราคิดดี พูดี..ทำดี..ก็พอแล้ว..อนุโมทนาบุญ..ทุกท่านค่ะ

     ทุกครั้งที่สบายใจ..หรือไม่สบายใจ..เราก็แค่อยากมีใครสักคน..ที่รับฟัง..

เมื่อวานนี้..หลังเลิกงาน เพื่อนสมัยประุถม โทรมา อยากเจอ ให้ไปหาหน่อยบ้าน

เหนือ..เราก็เลยบอกว่า สักครึ่งชม.ก่อนได้ไหมทำงานอยู่..หลังจากนั้นเกือบ

ชม.เราก็เก็บงานเกือบห้าโมงเย็นกลับมาแวะหาหลานสาวก่อนจะพากันไปออก

กำลังกาย..วิ่งรอบสนามบาส..ชู๊ตบาสเล็กๆกัน..ก่อน

ช่วงนี้เขาปิดเทอม..เล่นกันอยู่ที่ร้าน..บอกให้เขาเปลี่ยนผ้าจะพาไปเล่นบาส ฝน

ไม่ตกอากาศดี..

     หลานสาวคนโตอายุ 7 ขวบ คนเล็ก กำลังจะ 2 ขวบ กำลังช่างพูด อ้วน ดำ

หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส ไม่งอแง เป็นขวัญใจคนทั้งบ้าน เรา

ชอบแวะหาเวลาก่อนไปทำงาน หรือเลิกงาน ได้เล่นกับเขา รู้สึกผ่อนคลายมากที

เดียว..ได้หัวเราะ ได้พูด ได้ดุ ได้เล่น เป็นบรรยากาศที่บ้านมีชีวิตจริงๆ..

     ตอนแรก..หลานสาวคนโต..ตอนเล็กๆก็เป็นอย่างนี้..สดใสร่าเริง..แ่ต่เดียวนี้

เขาเปลี่ยนไป..เป็นคนเงียบ..สงสัยคงอิจฉาน้อง..เราก็เลย

ต้องคอยบอก คอยพาเขาทำกิจกรรม คอยกอดเขาเสมอๆ..

     บางทีก็น่าสงสารจริงๆแหล่ะ..ความน้อยใจที่มีแต่คนเอาใจ..น้อง..ความรู้สึก

แบบนั้นเราเองก็เคยเป็น..ทุกครั้งที่กอดพี่สาว เราจะพร่ำบอกเขาเสมอว่า..น้อง

ยังเล็กอยู่..ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้..แต่โชคดีนะ..หลานสาวเป็นเด็กดี..ช่างคิด

และเป็นเด็กฉลาด..เข้าใจอะไรง่ายๆ..

เด็กคือ..ความสดใส..โตเป็นผู้ใหญ่คือความห่วงใย..ท่านว่าจริงไหมคะ ?

อรุณสวัสดิ์ค่ะ...มีความสุขกับการทำงานวันพุธค่ะ..ทุกท่าน..