ONE FINE DAY WITH TUI LETUI NATNARIN AT NAIHARN BEACH

หนึ่งวันสบายๆกับหาดในหานและอิ่มอร่อยกับร้านอาหารราคาถูก

             สถานที่ที่น่าสนใจและน่าไปเที่ยวในตัวเมืองภูเก็ตนั้นมีหลายที่มากมายแต่ที่นี่เด็ดกว่าคะก็มีหลายที่อยู่เหมือนกันที่เป็นทะเลใครที่สนใจและรักในการใช้ชีวิตอยู่กับทะเลรับอากาศเย็นสบายๆตอนเช้าๆและตอนเย็นแดดไม่ค่อยร้อนมากที่นี่สามารถลงไปเล่นน้ำทะเลได้ทุกเมื่อเลยแบบไม่มีใครห้ามหรือว่าต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆแทบจะไม่มีเตรียมตัวกันแล้วหรือยังวันนี้หรือว่าวันไหนที่ว่างๆแพคกระเป๋าไปกันได้เลยคะอ้ออย่างลืมพกครีมกันแดดไปด้วยสำหรับสาวๆที่กลัวผิวคล้ำห้ามขาดเลยที่เดียวพร้อมแล้วไปลุยกันเลยวันนี้ตุ้ยจะพาไปเที่ยวทะเลกันดีกว่า

             ทะเลอันดามันเรียกได้ว่าเป็นสถานที่ที่สวยงามติดอันดับฮิตที่สุดในโลกหาดที่จังหวัดภูเก็ตมีอาทิเช่นหาดในยางหาดในหานหาดกะตะหาดกะรนหาดอ่าวเสนและหาดป่าตองวันนี้จะพาไปเที่ยวที่นี้เลยคะหาดในหานเป็นหาดที่ติดกับแหลมพรหมเทพขึ้นไปอยู่ทางทิศเหนืออยู่ห่างจากตัวเมืองประมาณ 18 กิโลเมตรมีทางไปได้หลายทางจะไปจากหาดราไวย์โดยผ่านหาดแหลมพรหมเทพหรือไม่ผ่านก็ได้หรือถ้ามาจากห้าแยกฉลองไปทางหาดราไวย์ประมาณ 3 กิโลเมตรสำหรับตุ้ยเองชอบมาเที่ยวกับเพื่อนๆที่ทำงานคะและชอบพาน้องหมาที่บ้านมาวิ่งออกกำลังกายที่นี่เรียกได้ว่าทั้งคนทั้งหมา ได้ออกกำลังกายพร้อมกันเลยทีเดียวคะ ร้านอาหารที่น่ารับประทานบริเวณ หาดในหาน มีหลายที่ที่น่าสนใจเหมือนกันคะ ส่วนมากมักจะเป็นอาหารทะเล และอาหารจานเดียวที่เราสามารถหาทานได้แถวนั้นหลายร้านเหมือนกัน แต่วันนี้ขอแนะนำร้านที่ตุ้ยมารับประทานเกือบทุกครั้งเลยก็ว่าได้ ทุกครั้งที่ผ่านมาทางหาดในหานมักจะแวะทานอยู่เป็นเสมอคะ ชื่อร้านในหานอินเตอร์ แหมะ จะว่าไปร้านนี้ไม่ได้มีแต่อาหารให้ชาวต่างชาติเท่านั้นนะคะ ส่วนที่เป็นอาหารไทยก็ยังมีขายอยู่นะคะเมนูที่แนะนำที่ชอบทานบ่อยๆคือยำวุ้นเส้นรสชาติแบบจัดจ้านและก็น้ำผลไม้ปั่นแบบเย็นจับใจ สำหรับทานคนเดียว จานเดียวก็พอแล้วคะ สำหรับร้านนี้ ราคาอาหารก็ไม่แพงอย่างที่คิดนะคะราคาเริ่มต้นแค่ห้าสิบบาท ส่วนเครื่องดื่มค่อนข้างแพงไปทางเครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์คะ และที่น่าประทับใจที่สุดคือเวลาเราทานอาหารเสร็จ พนักงานมักจะถามจะรับอะไรเพิ่มไหมคะ โดยส่วนตัวของหวานแทบจะไม่สั่ง แต่ที่นี่มีบริการเสิร์ฟผลไม้เป็นอาหารว่างหลังจากทานอาหารมื้อใหญ่แล้ว แต่เรียกได้ว่า ถ้าขายก็น่าจะทำเงินได้อยู่นะคะ แต่ดีที่เป็นบริการเสริมมา เรียกได้ว่าคุ้มเลยทีเดียว อย่าลืมไปอุดหนุนกันเยอะ ๆ  นะคะ ร้านนี้ไม่แพงอย่างที่คิดหรอกคะ

                                              Me

 การเดินทางบนเส้นทางครูของ นางงสาว  ณัฐนรินทร์ มูลอาสา อายุย่างเข้าสามสิบเเล้วค่ะ พื้นเพดั้งเดิมเป็นคน อีสานเป็นคนจังหวัดสกลนคร โดยกำเนิดเกิดเมื่อปีพ.ศ.2527 ตอนเด็กๆ นับได้ว่า ข้าพเจ้าเป็นคนอ้วนมากเคยป่วยเป็นโรคไข้ป่า ตอนนั้นจำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าตัวเองเป็นคนอ่อนเเอเป็นไข้อยู่ประจำด้วยการเป็นโรคภูมิเเพ้โดยกรรมพันธ์เป็นคนชอบอยู่เเต่บ้านไม่ค้อยมีใครเล่นด้วย อ้วนตุต้ะ เพื่อนคงไม่อยากคบ เพื่อนไม่ค่อยมีมากเหมือนเพื่อนคนอื่นๆเเถวบ้าน เเละดดยตอนนั้นเป็นคนอ้วนมากจำได้ว่ามีเพื่อนสนิทอยู่สองคนเรียกได้ว่าสนิทกันมากปัจจุบันเพื่อนคนนี้ก็ได้เดินทางไปต่างประเทศเเละมีครอบครัวเป็นของตัวเองไปเป็นที่เรียบร้อยเเล้วคะ ส่วนตัวดิฉันเองตอนนี้ก็เรียกได้ว่าโสด ถึงขั้นสนิทไปเลยคะ ส่วนการเดินทางทางด้านสายครูตามความต้องการของตัวเองในปัจจุบันดิฉันเองก็มีโอกาศได้ลงมือทำในอาชีพที่ตัวเองชอบ

งานที่จังหวัดภูเก็ตเป็น โรงเรียนสอนภาษาที่เปิดสอนคือภาษาไทยเเละภาษาอังกฤษได้เริ่มมีโอกาศเข้ามาทำงานก่อนหน้านี้ย้อนไปที่สิบปัที่เเล้วมีโอกาศได้ทำงานด้านโรงเเรมเป็นเวลาสี่ปีในระหว่างสี่ปีนั้นทำงานด้านโรงเเรมด้วยกันสามที่เเต่โดยทว่าโรงเเรมที่หนึ่งที่ทำงานคือโรงเเรม สำราญเพลส เป็นโรงเเรมประเภทเซอร์วิส อพาร์ทเมนต์ มีตั้งเเต่การเสิริิฟอาหารเบรคฟสาสต์ เหมือนโรงเเรมทั่วไปเเต่ที่นี่มีบริการรูมเซอร์วิสด้วยเรียกได้ว่ามีทุกอย่างในโรงเเรมเล็กๆที่นี่เป็นเหมือนเป็นบันไดให้เราได้เข้าไปมีโอกาศทำงานเเละได้ใบผ่านงานในด้านนี้ที่นี่ทำงานเเปดเดือนกับประสบการฯ์ด้านนี้ก็ทำให้เราเก่งมากขึ้น ตามลำดับเเต่ดดยธรรมเนียมการทำงานย่อมมีการก้าวเดินในระดับที่สูงขึ้นไปเเลัเเล้วมาทำงานกับโรงเเรมที่สองคือโรงเเรมเฟิร์ส โฮเตล เเถวประตูน้ำ เเต่ทำด้วยการไม่มีประสบการณ์ใดๆเลยก็ว่าได้จะกระโดดเข้าหาตามประสาวัยรุ่นเดินไปสมัครงานก้ได้ทำงานที่นี่เป็นเวลาสามเดือนเเต่หลังจากนั้นก็เก็บประสบการณ์จากโรงเเรม ระดับเล็กๆ เเต่ด้วยความทะยานไม่หยุดก็ได้มีการสมัครไว้ในหลายที่เหมือนกันที่นี่เป็นที่สุดท้ายคือ โรงเเรมโรโวเทลสยามระดับเล็กๆ ด้วยความกล้าหาญทะยานชาญชัย จะว่าไปก็เรียกได้ว่าไม่มีประสบการณ์ในด้านนี้เลยเเต่ด้วยความอยากลองก็เลยได้เข้าไปสมัครงานเป็นดอกาศที่ดีมากเค้าก็เปิดโอกาศให้ทำงานในหน้าทีที่รับผิดชอบในตอนนั้นทำตั้งเเต่เด็กเสิร์ฟ ไปจนถึงการเป็รโฮสเตสที่ประจำที่ห้องอาหารเเละหลังจากนั้นก็ได้มีโอกาศเป้นเเคชเชียร์ที่ห้องอาหารของโรงเเรม เเละสุดท้ายก็เป็นการดูเเลลูกค้าระดับวืไอพี ณ ตอนนั้นทำงานเป็นกะ เช้าเเละบ่ายตามตารางทีให้ไว้คะ

ที่นี่เป็นโรงเเรมสุดท้ายที่ได้มีโอกาศได้ทำงานที่นี่ได้ให้โอกาสจากพนักงานบ้านนอกคนหนึ่งที่พูดภาษาอังกฤษได้งูๆ ปลาๆ ได้เข้ามาฝึกฝนตนเองที่นี่มีการทำงานด้วยกันหลายตำเเหน่งตั้งเเต่ระดับล่างถึงระดับสูงเเต่เราอยู่กันเหมือนพี่เหมือนน้องมากกว่าที่นี่มีรถรับส่งพนักงานเเละที่นี่ทำให้ได้รู้จักกับเชฟที่ได้สอนงานเเละสอนการทำอาหารหลายท่านได้ให้ความรู้มากมายโดยไม่หวังผลตอบเเทนอะไรเลยส่วนในด้านผุ้ประกอบการฯืได้ให้ความสำคัญกับโนงเรียนในธรงเเรมก้เลนได้มีโอกาศได้เรยนในด้านโรงเเรมกับประสบการณ์ด้านนี้ก๊ยังไงก้ต้องยกความดีให้กับองค์กรณ์เเละองคืกรณ์ได้เล็งเห็นกา้รเสริมการเรียนรู้ให้กับโรงเเรมเเลเโรงเรียนไปพร้อมกัน หลังจากที่เรียนจบที่โรงเเรมก้ได้เริ้มอิ้มตัวกับประสบการณ์ด้านโรงเเรม ตอนนั้นตอบตัวเองว่าต้องการหาประสบการณ์ได้หลายๆด้านก็เลยได้มีโอกาศมาเที่ยวที่ภูเก็ต ตอนนั้นไม่รู้จักใครเลยนอกจากเพื่อนที่ทำงานด้วยกันปัจจุบันก้เป็นเพือ่นกันสนิทกัรขึ้นทุกวันจนเป็นคนในครอบครัวไปเเล้วก้ด้วยความดีของเธอหรือเพื่อนหรือพี่ในเวลาเดียวกีน ได้ให้การช่วยเหือมาโดยตลอดไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตามเธอคนนี้เป็นเหมือนพี่ไปแล้ว

หลังจากการมาเที่ยวที่นี่ภุเก็ตเป็นครั้งเเรก ก้มีความรู้สึกชอบมากเเละด้วยการอยากรู้อยากเห็นไม่มีวันจบสิ้นเเล้วบวกกับการชอบสอนของเราก็มีโอกาสหางานเกี่ยวกับการสอนด้วยเป็นคนที่รักเด้กก้เลยมีโอกาศหางานทำ โดยงานที่ทำเป็นครูสอนที่โรงเรียนบัดส์คิงเดอร์การ์เด้นท์ โดยการสอนเป็นเวลาห้าเดือนโดยหลักการสอนกับเด็กอายุประมาณสองขวบขึ้นไปเเต่เป็นการสอนที่เกี่ยวกีบตัวอักษรมีทั้งภาษาอังกฤษเเละไทยเเละมีทั้งเด็กไทยเเลัเด็กลูกครึ่ง มีการสื่อสารด้วยภาพเเละท่าทางจากผู้ฝึกสอนโดยมีกิจกรรมการเะัยนการสอนโดยปะมาณตั้งเเต่เวลา เก้าโมงมีการทำกิจกรรมในห้องเรียน

เรื่องราวที่กลาาวมาทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องราวที่ข้าพจดจำได้เเละเกิดขึ้นจากอดีตมาจนถึงประจำวันส่วนบุคคลใดไม่ได้กล่าวถึงต้องขอ อณุญาตไว้ ณ ที่นี่ด้วย

รักเเละเคารพ

Tui Letui Natnarin Moonarsar