ไปปราณครั้งสุดท้ายเมื่อ 6 ปีก่อน หมึกแดดเดียวอร่อยมาก ตอนนั้นยังไม่มีถนนคนเดิน คงต้องหาเรื่องไปใหม่ค่ะ
ขอบคุณค่ะที่ชอบ มีคนบอกพี่ว่าพ่อหลวงแห่งบ้านแม่หลุยังโสดอยู่ นับเป็นความคิดที่ดีที่จะใช้เป็นเหตุผลในการกลับไปใหม่…และหาเรื่องอยู่ยาว
ว๊าวววว หนังสือเยอะมากค่ะ บรรณารักษ์ตาโต รับอาสาไปติดสติ๊กเกอร์ที่สัน เพื่อให้ง่ายต่อการใช้งานและเก็บคืนหมวด….ไม่เอาค่าตัวค่ะ
ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ นะคะคุณ Wasawat Deemarn
Wasawat Deemarn ใช่ค่ะ…น่าเสียดายมากที่ไม่ได้เจอกัน
ประมาณไปออกค่ายค่ะพี่แก้ว เลยได้เที่ยวระหว่างทาง
ขอบคุณน้องแม่มดค่ะ เป็นบันทึกที่เขียนยากและยาว และต้องซ่อมมาก ไม่รู้ว่าคอมและอินเตอร์เน็ตเป็นอะไร...แต่คิดว่าบันทึกนี้คงจะกระตุ้นให้ไอ้เด้ก 2 คนได้เรียนรู่้สิ่งที่ได้จากการท่องเที่ยวอ่ะค่ะ
อยากให้มีส่วนร่วม--อยากให้คิดตาม และคิดต่อ แต่ไม่อยากบังคับ
เลยขอให้บันทึกแห่ง G2K เป็นเครื่องมือ
@อ.ขจิต & N'แม่มด เป็นครั้งแรกที่ไปเยือนสตูลค่ะ และก็ประทับใจ เสียดายที่มีเวลาน้อยมาก หากมีโอกาส ยังอยากจะกลับไปอีก สตูล
เป็นที่ต้องให้กำลังใจกันค่ะ เจอคนใต้มาประชุมเจอกัน ยังบอกว่าปีนี้น้ำเยอะ...คนไทยสามารถผ่านไปได้ทุกเรื่องอยู่แล้วค่ะ ขอให้เข้มแข็งและมีกำลังใจ
คุณแผ่นดินคะ
เห็นเหมือนกัน ทำให้เรามีรูปที่พยายามเซลฟี่กับต้นไม้ที่สูงตระหง่าน และคงอยู่ จำนวนหลายรูป
และอีกหลายรูปก็จะเป็นพวกพืชขนาดเล็ก ที่พยายามมีชีวิตท่ามกลางช่องว่างของแผ่นหิน
...พบปรัชญาแห่งชีวิตเลยหล่ะค่ะ...
อ.ขจิตคะ เราเปรียบเสมือนฝาแฝด ไปไหนไปด้วยกัน
แล้วเราต่างก็โทษกันว่า...ตอนเป็นสาวเราทำอะไรยู้..... 55555+
5555+ ลุงอ้อน
ก็หนูมัวเก็บเงินงัย 55555+
ยิ้มกว้างๆ ให้อ.ขจิตเลยค่ะ....
จริงนะคะ...ตอนเป็นสาวพี่ไปอยุ่ไหนมา
แต่ก้แปลกตั้งใจไปตั้งแต่ 10 ปีก่อน แต่ไม่ถึงค่ะ
ปีนี้ยอมทั้งทริปดาลัดกระโดดขามด่านมาเลย...
ขอบคุณคุณเพชรน้ำหนึ่งนะคะที่แวะมาให้กำลังใจค่ะ
ตอนนี้พี่อาศัย G2K เป็นแหล่งการเขียนบำบัดค่ะ
รู้สึกพลังชีวิตออ่อนแรง
เขียนได้อย่างน้อยก๋แสดงว่า พลังแห่งความจำของสมองยังดีอยู่
ขอบคุณค่ะ แล้วก็เป็นจริงอย่างที่สองท่านแนะนำค่ะ...ไปสงขลา ไปถ่ายรูปกัน
เป็นโครงการที่ดีมากๆ เลยค่ะ ในแดวงบรรณารักษื แวดวงห้องสมุด ขอเป็นกำลังให้โครงการสำเร็จตามวัตถุประสงค์นะคะ
ต้องขออภัยน้อง Walen ด้วยที่พี่ตอบช้า มัวลาราชการไปปกิบัติธรรมอยู่ 3 เดือน
ไม่รุว่าความคิดเห็นพี่จะยังเป็นประโยชน์หรือไม่
-พี่อยู่วงการห้องสมุดมา 23 ปี ไม่มีวันไหนที่หนังสือบนชั้นจะเรียงถูกต้อง100 %
-หากหนังสือบนชั้นถูกต้อง...แสดงว่าห้องสมุดปิดบริการ...งดการใช้งาน หรือให้บริการแบบชั้นปิด
ตอบคำถามหนู...หนูไม่ผิดหรอกค่ะที่จัดแบบละเอียด
ดีมากขอชมเชยที่บรรณารักษ์มีการจัดชั้น...แต่เรื่องใช้แล้วไม่เก็บที่และรื้อค้นนี่เป็นธรรมดาของมนุษย์
แต่ถ้าบรรณารักษ์ถอย ห้องสมุดเละแน่นอน
--ลองหากอาสาสมัครมาช่วยติดแถบสีกำกับแต่ละหมวด แต่อยากแยกย่อยแยะ...เพิ่มงาน อย่างน้อยก็ให้หมวดเดียวกันอยู่ด้วยกัน
--ลองสำรวจหนังสือเก่า หนังสือที่ไม่มีคนใช้ หนังสือชำรุด จำหน่อยออกบ้าง ชั้นจะไ้มีหนังสือจำนวนน้อยลง จัดได้ง่ายขึ้น
--เสนอโครงการประกวด Ambassador แล้วให้เด็กๆ เป็นตัวแบบ จัดให้มีกิจกรรมการจัดหนังสือ หรือคุณสมบัติผู้ใช้บริการที่น่ารักของห้องสมุด จัดในปีแรกๆ เช่น ม.1 กับ ม.4 เพื่อใช้ความเป็นตัวแบบระยะยาว
--บรรจุเรื่องการใช้ห้องสมุดในวิชาการค้นคว้า อย่างน้อย 30 นาทีใน คลาสก่อนปล่อยเด็กมาค้นงาน น่าจะทำให้เด็กได้ฟังและได้ยิน สิ่งที่ห้องสมุดต้องการอีกครั้ง
เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณการต้อนรับค่ะ เลี้ยงฉลองต้อนรับในหมู่เพื่อนฝูง ส่วนตอนเช้าก็ตื่นแต่เช้ามาทำวัตรค่ะ
ขอบคุณค่ะที่ยังจำกันได้ คิดถึงเสมอค่ะ ไม่อยากโทษใครเลยค่ะ มีอะไรเยอะแนะ แต่บริหารเวลาไม่ได้...หวังว่าชีวิตจะมีเวลาว่างพอที่จะแบ่งปันเรื่องราวระหว่างเพื่อนๆ ใน G2K บ่อยๆ ค่ะ
ขอบคุณกำลังใจจาก Phra Thalerngsak Kittipunyo [Krasasin]